rozwińzwiń

Szmaragdowa tablica

Okładka książki Szmaragdowa tablica Carla Montero Patronat Logo
Patronat Logo
Okładka książki Szmaragdowa tablica
Carla Montero Wydawnictwo: Rebis Cykl: Ana García-Brest (tom 1) literatura piękna
672 str. 11 godz. 12 min.
Kategoria:
literatura piękna
Cykl:
Ana García-Brest (tom 1)
Tytuł oryginału:
La Tabla Esmeralda
Wydawnictwo:
Rebis
Data wydania:
2013-04-16
Data 1. wyd. pol.:
2013-04-16
Liczba stron:
672
Czas czytania
11 godz. 12 min.
Język:
polski
ISBN:
9788375109993
Tłumacz:
Wojciech Charchalis
Średnia ocen

7,5 7,5 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oficjalne recenzje i

Wielka tajemnica



790 186 98

Oceny

Średnia ocen
7,5 / 10
3206 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
224
140

Na półkach:

Taki Dan Brown w kobiecym wydaniu.
Sam pomysł i przeplatanie się różnych przestrzeni czasowych bardzo ciekawe. Jednak główna bohaterka bardzo infantylna, denerwująca i naiwna.

Taki Dan Brown w kobiecym wydaniu.
Sam pomysł i przeplatanie się różnych przestrzeni czasowych bardzo ciekawe. Jednak główna bohaterka bardzo infantylna, denerwująca i naiwna.

Pokaż mimo to

avatar
16
16

Na półkach:

Następna książka Carla Montero zaskacza mnie tą przygodą. Wiele podobnych filmòw czy książek sie czyta o tej samej tematyce. Wojna , grabienie przez wojska niemieckie bogadź innych rodzin. Przeplata sie z wielką miłoscią , zazdroscią I tajemnice ktòre powoli zostają odkrywane poprzez kolekcjonera sztuk. Poznawanie prawdy wzrasta razem z koñczenia każdej kardki cieszę sie ze ta historja toczyła się ponad 640 stron . Wir w którym sie czyta tą książkę zabiera cie w tą przygodę.

Następna książka Carla Montero zaskacza mnie tą przygodą. Wiele podobnych filmòw czy książek sie czyta o tej samej tematyce. Wojna , grabienie przez wojska niemieckie bogadź innych rodzin. Przeplata sie z wielką miłoscią , zazdroscią I tajemnice ktòre powoli zostają odkrywane poprzez kolekcjonera sztuk. Poznawanie prawdy wzrasta razem z koñczenia każdej kardki cieszę sie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
58
10

Na półkach:

Wciągająca historia, dobra konstrukcja, niestety napisana językiem romansidła. Szkoda. Zalety: malarstwo Giorgione, przemówienia poznańskie Himmlera, historia odzyskiwania zagrabionych przez Niemców dzieł sztuki, fascynacja nazistów mistycyzmem i okultyzmem (zamek Wawelsburg).

Wciągająca historia, dobra konstrukcja, niestety napisana językiem romansidła. Szkoda. Zalety: malarstwo Giorgione, przemówienia poznańskie Himmlera, historia odzyskiwania zagrabionych przez Niemców dzieł sztuki, fascynacja nazistów mistycyzmem i okultyzmem (zamek Wawelsburg).

Pokaż mimo to

avatar
697
137

Na półkach:

Książka ciekawa i wciągająca, wkurzała mnie tylko główna bohaterka Ana, infantylna i bezbarwna.

Książka ciekawa i wciągająca, wkurzała mnie tylko główna bohaterka Ana, infantylna i bezbarwna.

Pokaż mimo to

avatar
685
495

Na półkach: ,

Początek był rewelacyjny, w środku bywało różnie, zakończenie rozczarowuje, głównie dlatego, że zagadka i niektóre wątki nie zostały rozwiązane. Dodatkowa gwiazdka za interpretację Joanny Jeżewskiej, która czyta audiobooka, ale jedna gwiazdka mniej za tytuł nieadekwatny do treści.
Powieść uważam za dobrą lekturę na długie jesienno-zimowe wieczory: wciągająca fabuła - głównie ta dotycząca przeszłości; dobrze utkana intryga i kilka zaskakujących zwrotów akcji na pewno składa się na przyjemną lekturę. Polecam i sięgam od razu po kontynuację.

Początek był rewelacyjny, w środku bywało różnie, zakończenie rozczarowuje, głównie dlatego, że zagadka i niektóre wątki nie zostały rozwiązane. Dodatkowa gwiazdka za interpretację Joanny Jeżewskiej, która czyta audiobooka, ale jedna gwiazdka mniej za tytuł nieadekwatny do treści.
Powieść uważam za dobrą lekturę na długie jesienno-zimowe wieczory: wciągająca fabuła -...

więcej Pokaż mimo to

avatar
8
5

Na półkach:

Materiał na serial sensacyjny z dużą ilością nieprawdopodobnych sytuacji i zwrotów akcji.
Miałam nadzieję na jakieś konkrety, fakty historyczne , a tu niestety, tylko fikcja.
Dobrze, że skorzystałam z audiobooka, to nie miałam poczucia straconego czasu. Bardzo dobra interpretacja lektorki - Joanny Jeżewskiej

Materiał na serial sensacyjny z dużą ilością nieprawdopodobnych sytuacji i zwrotów akcji.
Miałam nadzieję na jakieś konkrety, fakty historyczne , a tu niestety, tylko fikcja.
Dobrze, że skorzystałam z audiobooka, to nie miałam poczucia straconego czasu. Bardzo dobra interpretacja lektorki - Joanny Jeżewskiej

Pokaż mimo to

avatar
918
500

Na półkach:

To nie jest powieść wysokich lotów. Czyta się to sprawnie i dość szybko, ale frustruje na wielu poziomach: historycznym (daleko jej do tego),sensacyjnym (bardzo, bardzo średnio),literackim - tu wypada naprawdę żenująco. Ale najgorszym, wręcz żałosnym elementem tej książki jest kreacja Any, narratorki z części współczesnej książki. Tak irytującej, histerycznej a momentami bezdennie głupiej postaci już dawno nie spotkałam na kartach jakiejkolwiek powieści. Trochę lepiej opisana jest część dziejąca się w czasie wojny i Sara nie jest aż tak infantylna, ale i w tym wypadku nie raz, nie dwa ręce mi opadały nad niespójnym zbudowaniem tej postaci. Rozwiązanie zagadki jest tak przewidywalne jak to, że po wtorku następuje środa. To w głównej mierze romans i gdyby tak była reklamowana zdecydowanie mniejsze byłoby moje rozczarowanie. Albo w ogóle bym jej nie przeczytała.

To nie jest powieść wysokich lotów. Czyta się to sprawnie i dość szybko, ale frustruje na wielu poziomach: historycznym (daleko jej do tego),sensacyjnym (bardzo, bardzo średnio),literackim - tu wypada naprawdę żenująco. Ale najgorszym, wręcz żałosnym elementem tej książki jest kreacja Any, narratorki z części współczesnej książki. Tak irytującej, histerycznej a momentami...

więcej Pokaż mimo to

avatar
552
75

Na półkach: ,

Książkę oceniam na 7/10. Dość wysoko, mimo kilku sporych niedociągnięć.
"Szmaragdowa tablica" wybudziła mnie z letargu jesiennego i czytelniczej niemocy, akcja i wydarzenia wciągają, czasem trzymają w napięciu i zaskakują.
Język pozostawia trochę do życzenia. Nie jest najprostszy, ale niewiele mu do takiego brakuje. Jest sporo powtórzeń oraz stwierdzeń niepotrzebnych, bo oczywistych.
Pozostawia do życzenia również konstrukcja postaci. Mimo wciągającej tajemnicy niczym z książki Dana Browna i rozdzierających serce wątków II wojny światowej powieść utrzymana w konwencji romansu. Brakuje mi głębi charakterów, analizy postaci i mądrego ich tworzenia. Niestety są to jednowymiarowo skonstruowane persony: zniewieściały gej-najlepszy przyjaciel, apodyktyczny bogaty Niemiec, piękna główna bohaterka i zakochany w niej przyjaciel. Mimo tych braków, przez które zakończenie jest dla mnie mało wiarygodne, Montenero konstruowała łatwy do wyobrażenia świat. Myślę, że kolejne książki, autorki o ile włożonych w nie zostanie więcej pracy, będą lepsze. Ale ta też nie jest zła, szczególnie dla osób, którym spodobała się np. "Księga Utraconych Imion" lub szybkość fabuły u Dana Browna.

Książkę oceniam na 7/10. Dość wysoko, mimo kilku sporych niedociągnięć.
"Szmaragdowa tablica" wybudziła mnie z letargu jesiennego i czytelniczej niemocy, akcja i wydarzenia wciągają, czasem trzymają w napięciu i zaskakują.
Język pozostawia trochę do życzenia. Nie jest najprostszy, ale niewiele mu do takiego brakuje. Jest sporo powtórzeń oraz stwierdzeń niepotrzebnych, bo...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1575
1100

Na półkach: ,

Już wiele razy zaznaczałam, że lubię książki dwutorowe, opowiadające historię z dziś i z przeszłości. Tu jest tak smakowicie to podane i poplątane, że ciężko się oderwać. I mimo, że już w połowie powieści można rozgryźć pewne wątki, to kilka razy następuje zwrot akcji.

Już wiele razy zaznaczałam, że lubię książki dwutorowe, opowiadające historię z dziś i z przeszłości. Tu jest tak smakowicie to podane i poplątane, że ciężko się oderwać. I mimo, że już w połowie powieści można rozgryźć pewne wątki, to kilka razy następuje zwrot akcji.

Pokaż mimo to

avatar
1407
36

Na półkach: ,

Nie cierpię określenia "literatura kobieca", bo uważam je za obraźliwe względem kobiet, które tego typu literatury nie lubią. Ale każdy się orientuje, co się pod tym terminem kryje, więc użyję go teraz: "Szmaragdowa tablica" to typowa "literatura kobieca".
Akcja toczy się dwutorowo: współcześnie i w czasie II WW. Wątek wojenny jest zajmujący, barwnie pokazuje, jak wyglądało życie Żydów oraz rabowanie dzieł sztuki w okupowanej przez nazistów Francji. Ale niestety psują go sercowe perypetie głównej bohaterki. Momenty romantyczne opisane są w stylu Barbary Cartland, a najbardziej "pikantna" scena erotyczna budzi zdumienie nagromadzeniem wielokropków (w jednym akapicie naliczyłam 10!) oraz ciary żenady (ona "wpuściła do ust jego pocałunek", on "uwolnił jej piersi" itp, itd). Wątek współczesny z kolei to fabularnie połączenie "Kodu Leonarda", "50 twarzy Greya" i (pozbawionego humoru) "Dziennika Bridget Jones". Ale za to styl..! Nie wiem, może to wina tłumacza, ale czytając ma się wrażenie, że pisała to jakaś afektowana nastolatka z ograniczonym zasobem słownictwa. Dialogi brzmią nienaturalnie i jest w nich masa jakby na siłę wciśniętych wulgaryzmów. Do tego ta żałosna główna bohaterka... Ponoć wykształcona i inteligentna, a gada głupoty i zachowuje się kompletnie nieracjonalnie. Daje sobą manipulować facetowi, bo jej imponują jego wpływy i bogactwo. Ufa byle komu. Smutki co chwila wypłakuje na ramieniu przyjaciela geja (który ma do niej anielską cierpliwość). I nawet nie potrafi przygotować sobie obiadu. Wybitnie nieciekawa i irytująca postać.
Dobiłam do końca, bo w sumie czyta się to w miarę szybko, a byłam ciekawa zakończenia perypetii bohaterów (które okazało się rozczarowujące) oraz wyjaśnienia zagadki obrazu (która nie została wyjaśniona).
Podsumowując - można przeczytać, jeśli akurat nie ma się ciekawszych rzeczy do roboty.

Nie cierpię określenia "literatura kobieca", bo uważam je za obraźliwe względem kobiet, które tego typu literatury nie lubią. Ale każdy się orientuje, co się pod tym terminem kryje, więc użyję go teraz: "Szmaragdowa tablica" to typowa "literatura kobieca".
Akcja toczy się dwutorowo: współcześnie i w czasie II WW. Wątek wojenny jest zajmujący, barwnie pokazuje, jak...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    3 919
  • Chcę przeczytać
    3 401
  • Posiadam
    1 012
  • Ulubione
    272
  • Teraz czytam
    115
  • 2014
    67
  • 2013
    58
  • Chcę w prezencie
    41
  • 2015
    22
  • II wojna światowa
    21

Cytaty

Więcej
Carla Montero Szmaragdowa tablica Zobacz więcej
Carla Montero Szmaragdowa tablica Zobacz więcej
Carla Montero Szmaragdowa tablica Zobacz więcej
Więcej

Video

Video

Podobne książki

Przeczytaj także