Chiny, rok 1823, czas rygorystycznego wychowania dzieci, surowej miłości rodziców, która jest często wyrażana poprzez bicie i wymuszanie posłuszeństwa. Czas łamania kobiecych charakterów, wredna dyscyplina, ślepe wykonywanie powinności wobec rodziny i całej społeczności.
"Kobiety są bezużytecznymi gałązkami"
Lilia już jako 80 letnia kobieta opisuje nam swoje życie, od najmłodszych lat po te teraźniejsze. Przechodzimy przez każdy ważny etap w jej życiu. Od krępowania stóp, które musiała przejść w wieku 7 lat, po poznanie swojej laotong, małżeństwo, dzieci.
Piękna, smutna i ukazująca żywot kobiet w tamtych czasach. Dziecko odrzucane przez matkę i robiące wszystko by zdobyć chociaż trochę jej uwagi.
"Objęłam ją ramieniem, żeby trochę pocieszyć. -Jest za gorąco - powiedziała odsuwając moją rękę. Tata musiał dostrzec moje rozczarowanie, bo wziął mnie na kolana. W spokojnej ciemności byłam jego skarbem, na krótką chwilę stałam się perłą, którą mocno trzymał w ręce"
Dziecko, które przechodzi więcej niż niejedna kobieta przez całe swoje życie. Krępowanie stóp, jest to coś paskudnego, czytając o tym rozdział po prostu płakałam.
"- Prawdziwa dama nie pozwala, aby w jej życie wkradła się choćby najmniejsza brzydota - powtarzała uparcie - Piękno osiąga się wyłącznie poprzez cierpienie. Tylko przez ból dochodzi się do spokoju. Ja owiłam twoje stopy i bandażuję je, ale to ty otrzymasz nagrodę."
Płakałam nad losem tej małej dziewczynki. Jej laotong, Kwiat śniegu, miłość jej życia. Piękna powieść o ich przyjaźni, losach, poświęceniu. W tamtych czasach jeśli urodziłeś się dziewczynką to był pech. Jestem wstrząśnięta, kobiety robiły wszystko. Prace domowe, rodzenie i wychowywanie dzieci. Przechodziły przez najgorsze piekło. Krępowanie stóp, posłuszeństwo wobec rodziców do takiego stopnia, że to oni decydowali kto będzie Twoim mężem. A nie były doceniane pod żadnym względem, były traktowane jak rzecz, poniewierane.
Podoba mi się w tej książce również to, że w małym stopniu poznałam kulturę Chin. I chce więcej, chce więcej takich książek.
A "Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz" bardzo polecam i zachęcam do czytania.

Chiny, rok 1823, czas rygorystycznego wychowania dzieci, surowej miłości rodziców, która jest często wyrażana poprzez bicie i wymuszanie posłuszeństwa. Czas łamania kobiecych charakterów, wredna dyscyplina, ślepe wykonywanie powinności wobec rodziny i całej społeczności.
"Kobiety są bezużytecznymi gałązkami"
Lilia już jako 80 letnia kobieta opisuje nam swoje życie, od...