Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz

Bardzo poruszająca i smutna.

Bardzo poruszająca i smutna.

Przepiękna historia.
Wartości dodaje także to, że oparta na wieloletnich badaniach kultury XVIII-wiecznych Chin, a w szczególności statusu kobiet.
Zadziwiające losy wiejskiej społeczności. Chociaż również zaskakująca była dla mnie książka "Chłopki", a przecież to Polska właśnie.
Polecam bardzo. I koniecznie nie pomińcie posłowia autorki.

Przepiękna historia.
Wartości dodaje także to, że oparta na wieloletnich badaniach kultury XVIII-wiecznych Chin, a w szczególności statusu kobiet.
Zadziwiające losy wiejskiej społeczności. Chociaż również zaskakująca była dla mnie książka "Chłopki", a przecież to Polska właśnie.
Polecam bardzo. I koniecznie nie pomińcie posłowia autorki.

🥢"Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz" to piękna choć trudna i bolesna historia. Powieściopisarka Lisa See zabiera czytelnika w podróż w czasie i przestrzeni do XIX- wiecznych Chin, dokładnie do wioski Puwei gdzie dorasta Lilia z klanu Li. Jej rozwój przebiega w poszanowaniu nakazom odwiecznej tradycji i posłuszeństwie starszym członkom rodziny z dala od zewnętrznego świata.
💮 Gdy dziewczynka osiąga wiek 6 l. zostaję przez swatkę p. Wang wybrana na kandydatkę do zawarcia małżeństwa z mężczyzna z wysoko usytuowanej rodziny Li. 💮Równocześnie zostaje zaprzysiężona w nierozerwalny związek Laotang z Kwiatem Śniegu w którym dominować ma wierność, zrozumienie, wsparcie aż do śmierci tej drugiej.
💮 Od tej pory Lilia poznaję technikę sekretnego pisma kobiet- Nu Shu . Wedle tradycji, zostaje poddana bolesnemu zabiegowi łamania kości śródstopia tzw. krępowaniu stóp, a uzyskany jak najmniejszy rozmiar i kształt mają podkreślić szlachetne pochodzenie oraz pomóc skutecznie uwieść mężczyznę z zamożnego rodu.
Jak potoczą się dalsze losy laotang kiedy założą własne rodziny? Jesteście ciekawe/wi? Przeczytajcie.
💮 Ta historia nigdy się nie starzeje–nawet po ponad 10 latach kiedy ponownie ją przeczytałam.

🥢"Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz" to piękna choć trudna i bolesna historia. Powieściopisarka Lisa See zabiera czytelnika w podróż w czasie i przestrzeni do XIX- wiecznych Chin, dokładnie do wioski Puwei gdzie dorasta Lilia z klanu Li. Jej rozwój przebiega w poszanowaniu nakazom odwiecznej tradycji i posłuszeństwie starszym członkom rodziny z dala od zewnętrznego świata.
...

Książka porusza bardzo ciekawą tematykę związaną z krępowaniem stóp i pismem kobiecym. Dla mnie jest to najlepsza książka tej autorki.

Książka porusza bardzo ciekawą tematykę związaną z krępowaniem stóp i pismem kobiecym. Dla mnie jest to najlepsza książka tej autorki.

Pięknie opisane losy kobiet i ich wewnętrzny świat.

Pięknie opisane losy kobiet i ich wewnętrzny świat.

Zadziwia mnie to jak człowiek musi być wychowywany od dziecka i jak bardzo pogodzony ze swoim losem, by bez zająknięcia godzić się na życie, które dla mnie jako czytelnika jest po prostu brutalne. Życiowe zasady i strykcyjne rodzinne tradycje rządzą losem małej dziewczynki, która tylko przez krótką chwilę mogła cieszyć się zabawami nad rzeką. Cały jej byt uzależniony jest od otoczenia i ludzi na których rzuci ją los. Do pewnego momentu w jej życiu jest tak na prawdę bezwartościowa, a to tylko dlatego że urodziła się w tej płci. Jej historia jest ciekawa, unikalna i wywołuje sporo emocji. To co zaskakuje, to sposób w jaki Lilia radzi sobie z trudnościami i wyzwaniami, które jak kłody pod nogami niełatwo ominąć z taką gracją. Sam styl pisania jest lekki i rzeczowy, i sprawia, że mimo wielu informacji w tekście, odbiorca nie jest przebodźcowany. Nie byłam jakoś specjalnie zainteresowana kulturą samych Chin ale ta książka zmieniła moje zdanie. Jest tak na prawdę szczegółowym wyznaniem żalu za wszystkie przewinienia bohaterki. Do końca długiego jak na tamte czasy życia, miała nadzieję na przebaczenie wszystkich, którzy usłyszeli jej historię.

Zadziwia mnie to jak człowiek musi być wychowywany od dziecka i jak bardzo pogodzony ze swoim losem, by bez zająknięcia godzić się na życie, które dla mnie jako czytelnika jest po prostu brutalne. Życiowe zasady i strykcyjne rodzinne tradycje rządzą losem małej dziewczynki, która tylko przez krótką chwilę mogła cieszyć się zabawami nad rzeką. Cały jej byt uzależniony jest...

„Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz” to książka, w której Lisa See przenosi nas do świata kobiet XIX- wiecznych Chin. I robi to w sposób mistrzowski. Pod piórem tej autorski ożywają nie tylko postaci ale i tradycje, zwyczaje i tak różna od europejskiej mentalność dawnych Chin.

Razem z Lilią, Kwiatem Śniegu, Pięknym Księżycem i innymi kobietami wchodzimy do izby na górze, gdzie kobiety spędzają całe swoje życie szyjąc, haftując, śpiewając pieśni i przekazując w ten sposób następnemu pokoleniu mądrość zawartą w tradycyjnych opowieściach ludowych. To w tym pomieszczeniu kilkuletnie dziewczynki przeżywają niewypowiedzianie bolesny i ryzykowny proceder krępowania stóp, to tam szykują swój posag przed wyprowadzką do domu męża, z którym małżeństwo zostało zaaranżowane wiele lat wcześniej i którego po raz pierwszy widzą w noc poślubną.

Dziewczynki to bezużyteczne gałązki. Ich wartość mierzy się jedynie ilością urodzonych synów oraz posłuszeństwem teściowej i mężowi oraz tytaniczną pracą i służbą rodzinie, najpierw swojej, później męża.

Lisa See pokazuje jednak i inną stronę tego kobiecego świata- sekretne pismo nu shu, które pozwala kobietom komunikować się ze sobą. Używają go też Kwiat Śniegu i Lilia -dwie laotong, takie same, kilkuletnie dziewczynki połączone nierozerwalnym kontraktem wielkiej przyjaźni i miłości.

Czy na zawsze zostaną sobie wierne? Co szykuje dla nich los? Czy będą szczęśliwe w małżeństwach i nowych rodzinach? I czy mimo własnych wysiłków da się zmienić przeznaczenie?

Piękna, mądra, głęboka książka, która pokazuje myśli i rozterki skonwencjonalizowanego świata głównych bohaterek jak i tradycje i zasady kierujące życiem wszystkich kobiet tradycyjnych Chin.

Bardzo polecam. Czytałam trzeci raz :)
Zapraszam na https://swiatymiedzykartkami.pl/

„Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz” to książka, w której Lisa See przenosi nas do świata kobiet XIX- wiecznych Chin. I robi to w sposób mistrzowski. Pod piórem tej autorski ożywają nie tylko postaci ale i tradycje, zwyczaje i tak różna od europejskiej mentalność dawnych Chin.

Razem z Lilią, Kwiatem Śniegu, Pięknym Księżycem i innymi kobietami wchodzimy do izby na górze,...

Wbrew pozorom, wbrew cukierkowej okładce, nie jest to książka jedynie dla kobiet. To książka historyczna, która zainteresuje każdego, kogo fascynują społeczeństwa i kultury na przestrzeni dziejów.
Wspaniały obraz chińskiego społeczeństwa w XIX w. Nie jest to jego przekrój, bo pokazuje tylko pewien wycinek, ale dzięki temu ukazuje go w sposób wręcz doskonały - szczegółowy, niesamowicie plastyczny, pełen ludzkich uczuć. Dla mnie ta powieść jest wręcz idealna - pod przykrywką losów dwóch dziewcząt z chińskiej prowincji autorka ukazuję życie, zwyczaje, przesądy, wszystko to, czym żyli tacy ludzie jak Lilia, Kwiat Śniegu i ich rodziny. Nie ma tutaj sensacji, wymyślnych przygód, jest tylko proste życie przepełnione dramatami, które były częścią egzystencji milionów ludzi w Chinach w połowie wieku. Przeciekawe zwyczaje, nieraz wręcz nieprawdopodobne, podziały społeczne i wielka Historia pukająca do domów zwykłych ludzi. Genialna książka, znakomicie napisana.

Wbrew pozorom, wbrew cukierkowej okładce, nie jest to książka jedynie dla kobiet. To książka historyczna, która zainteresuje każdego, kogo fascynują społeczeństwa i kultury na przestrzeni dziejów.
Wspaniały obraz chińskiego społeczeństwa w XIX w. Nie jest to jego przekrój, bo pokazuje tylko pewien wycinek, ale dzięki temu ukazuje go w sposób wręcz doskonały - szczegółowy,...

Także w tej powieści Lisa See imponuje rzetelnością researchu. Z posłowia autorki możemy dowiedzieć się o jej podróży na Chińską prowincję oraz o rozmowach ze świadkami historii i ekspertami w dziedzinie Chin.

Historia sama w sobie trzyma w napięciu i nie pozwala oderwać się od lektury. Z zaciekawieniem chłonie się realia życia w dziewiętnastowiecznych Chinach.

Książka nie szczędzi nam także bardzo bolesnych, ale realistycznych opisów tradycji krępowania stóp, co może stanowić wyzwanie dla co wrażliwszych czytelników.

Będąc kobietą, czyta się tą książkę także z lekkim niedowierzaniem, widząc jaki los przypadał w udziale płci pięknej. Wszystkie absurdalne tradycje, przerażająco niska pozycja kobiet, a także ich trudy życia, pozwalają docenić postęp, jaki cały czas się dokonuje w pozycji kobiet w społeczeństwie. Nie potrafię zliczyć, ile w ostatnim czasie, kiedy gdzieś spacerowałam, myślałam o tym, że dla Chinki ze skrępowanymi stopami sprzed zaledwie dwustu lat taki dystans był niemalże niemożliwy do pokonania.

Jedynym moim zarzutem wobec książki jest lekka powtarzalność fabuły w powieściach Lisy See - mam tutaj na myśli porównanie do "Wyspy Kobiet Morza" (która ukazała się później, ale czytałam ją jako pierwszą). Troszeczkę czuło się pod koniec powtórkę z rozrywki, brakowało mi innego pomysłu na poprowadzenie akcji. Jeżeli jednak nie czytaliście wcześniej nic od Lisy See, kompletnie tego nie odczujecie.

Poza tym, książka do polecenia w stu procentach.

Także w tej powieści Lisa See imponuje rzetelnością researchu. Z posłowia autorki możemy dowiedzieć się o jej podróży na Chińską prowincję oraz o rozmowach ze świadkami historii i ekspertami w dziedzinie Chin.

Historia sama w sobie trzyma w napięciu i nie pozwala oderwać się od lektury. Z zaciekawieniem chłonie się realia życia w dziewiętnastowiecznych Chinach.

Książka...

Piękna historia

Piękna historia