Piotr Paziński jest bardzo dobrym duchowym uczniem Brunona Schulza. Nie naśladując biernie mistrza jednocześnie bierze od niego to, co najlepiej oddaje jego własne doświadczenia i emocje. Zanurzamy się powoli w świat , którego już nie ma fizycznie, ale który nigdy nie zniknie z polskiej przestrzeni: świat kultury i duchowości żydowskiej, jej niepowtarzalnego charakteru i specyfiki diaspory.Wszystko to w onirycznej atmosferze , na pograniczu kilku rzeczywistości : realnej, zapamiętanej, symbolicznej, tkanej w wyobraźni. . Ale równie ważnym motywem jest potrzeba i misja narratora. Został bowiem niejako wybrany na przekaziciela tradycji i ożywiania jej na własny sposób . Czytamy" mógł się bać (Feldwurm, jedna z legendarnych postaci żydów warszawskich),że wypowiem mu posłuszeństwo, jak uczyniło to wielu przede mną i w ten sposób zapewnię sobie spokój ducha z dala od wspomnień, żalów i trwogi a on zostanie zupełnie sam z własnym imieniem, które będzie znaczyło tyle , co nic" . Książka jest więc tez próbą terapeutycznego, poetyckiego podejścia do traumy przodków, którą odczuwa ich wrażliwy potomek.
Numer zaskoczeń. Pierwsze co czuć to zmniejszenie gramatury papieru. Mam mieszane odczucia, ale rozumiem wymogi ekonomii. Drugie to zabrakło rubryki Marcina Sendeckiego „W tym numerze nie pisze się…” i to zmiana na minus.
Za to na mojej top liście pojawiła się kategoria „nigdy o tym tak nie myślałam”. A stało się to za sprawą tekstów:
„Gra w klasy” rozmowa z Przemysławem Sadurą prowadzona przez Dorotę Wodecką – dzięki któremu zrozumiałam o co chodzi z wcześniejszą edukacją
„Muzeum utraconych smaków” Katarzyna Boni - o tym jak z czasem i rozwojem upraw przemysłowych smaki znikają z naszego talerza
„Się pisze” Jacek Dukaj – ciekawe i nieoczywiste rozważania o kulturze tworzonej przez AI
„Niech noc będzie z tobą”Tomasz Ulanowski - o zanieczyszczeniu światłem
Ciekawe, ale już bez efektu olśnienia:
„Wojna domowa w Faulknerze” Katarzyna Surmiak-Domańska – o tym czy należy osądzać artystów za epokę, w której żyli; porażające zdjęcia
„Kto ma mit, ten ma władzę” Karolina Sulej – o wzroście znaczenia uniwersów
„Nie wstydź się” Joanna Tokarska-Bakir – gdzie od akt IPN dochodzimy do sławnego zdania Mahatmy Gandhiego”Jeśli władza popełnia wobec kogoś wielką niesprawiedliwość ofiara tego uczynku winna zaprzestać wszelkiej z nią współpracy [...]”
„Belle jest to, co zachwyt budzi” Renata Lis – o rozumieniu piękna
zestawienie „Tacy właśnie byliśmy” - 100lat w 22 książkach, interesujący pomysł z potencjałem do rozwinięcia
Żeby nie było jednak zbyt słodko rozmowa z Andrzejem Lederem prowadzona przez Wojciecha Orlińskiego „A gdyby PKB spadło” odbiła się ode mnie już po drugim akapicie.