Piotr Siemion

Książka zadziwiająca – teoretycznie o końcu zastałego porządku świata. Niby taki Pulp fiction, ale nie do końca, niby taki uniwersalny przekaz dotyczący rozpadu znanego porządku, ale też nie do końca, Trudno mi zrozumieć przekaż tej książki i uchwycić cel, jaki przyświecał autorowi. Grupa niedobitków - oddział żołnierzy przedziera się przez zrujnowane tereny pomorza, ukrywając się przed przedstawicielami nowej władzy, którzy chcą ich złapać i osadzić, jako zdrajców ojczyzny. Natrafiają na Niemkę, która ze względu na chorego ojca nie uciekła na Zachód, razem z nią docierają na wybrzeże, gdzie ma przybić tajemniczy wysłannik (zbawca starego porządku świata?). Czy uda się zbawić świat, czy tylko jednostki- tego nie zdradzę, bo może jednak ktoś będzie chciał sam dobrnąć do końca. Nie zgadzam się zupełnie z uniwersalnością tej historii. Ona nie mogła się wydarzyć wszędzie, a może i mogła, ale teść silnie wskazuje, że wydarzyła się w określonym czasie i miejscu. Jest osadzona bardzo mocno w realiach powojennej Polski. Nie umiem znaleźć nawiązania do współczesności. Samo hasło na my i oni to za mało.