Jolanta Brach-Czaina

Jolanta Brach-Czaina
Źródło: Instytut Książki
10
7,1/10
Urodzona: 1937 (data przybliżona)Zmarła: 16.03.2021
7,1/10średnia ocena książek autora
651 przeczytało książki autora
1 756 chce przeczytać książki autora
26fanów autora
Zostań fanem autora
Orangerie - awatarSzablozębna - awatar
Sprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas

Książki i czasopisma

  • Wszystkie
  • Książki
  • Czasopisma
Rzeczywistość komponowana
2023
Rzeczywistość komponowana
Jolanta Brach-Czaina
8,0 z 11 ocen
88 czytelników 2 opinie
2023
Janina Turek. Zapiski codzienne
2022
Janina Turek. Zapiski codzienne
Mariusz Szczygieł, Jolanta Brach-Czaina
7,0 z 3 ocen
29 czytelników 1 opinia
2022
Błony umysłu
2022
Błony umysłu
Jolanta Brach-Czaina
7,4 z 104 ocen
395 czytelników 14 opinii
2022
Szczeliny istnienia
2018
Szczeliny istnienia
Jolanta Brach-Czaina
7,4 z 415 ocen
1960 czytelników 63 opinie
2018
Od kobiety do mężczyzny i z powrotem: rozważania o płci w kulturze
1997
Od kobiety do mężczyzny i z powrotem: rozważania o płci w kulturze
Jolanta Brach-Czaina
7,3 z 3 ocen
43 czytelników 0 opinii
1997
Estetyka pragnień
1988
Estetyka pragnień
praca zbiorowa, Jolanta Brach-Czaina
0,0 z ocen
9 czytelników 0 opinii
1988
Etos nowej sztuki
1984
Etos nowej sztuki
Jolanta Brach-Czaina
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
1984
Na drogach dwudziestowiecznej myśli teatralnej
1975
Na drogach dwudziestowiecznej myśli teatralnej
Jolanta Brach-Czaina
7,0 z 1 ocen
6 czytelników 0 opinii
1975
Wprowadzenie do nauki o teatrze. Materiały. T. 1. Dramat – teatr
1974
Wprowadzenie do nauki o teatrze. Materiały. T. 1. Dramat – teatr
praca zbiorowa, Jolanta Brach-Czaina
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
1974

Popularne cytaty autora

  • Formuła porodu brzmi: niech to, co jest, będzie. Niewiarygodne przesłanie. Każe zapomnieć o cierpieniu, poniechać buntu. Oznacza akceptację ...

    Formuła porodu brzmi: niech to, co jest, będzie. Niewiarygodne przesłanie. Każe zapomnieć o cierpieniu, poniechać buntu. Oznacza akceptację wszystkiego, co zdarzyć się może. Wskazuje samo istnienie jako niezachwianą wartość. Okazuje się też, że wobec istnienia, niby niezależnego od nas, ostateczny gest przyzwalający czynimy sami. A tym samym przyjmujemy odpowiedzialność.

    6 osób to lubi
  • Dotyk upewnia o przynależności. Utrzymuje kontakt. Dowodzi, że więź nie została zerwana. Jeszcze jesteśmy przycumowani. Na pół oderwani, na ...

    Dotyk upewnia o przynależności. Utrzymuje kontakt. Dowodzi, że więź nie została zerwana. Jeszcze jesteśmy przycumowani. Na pół oderwani, na pół odrębni, w styczności odnajdujemy równowagę.

    4 osoby to lubią
Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora