Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna książka z „Serii podróżniczej” Wydawnictwa Poznańskiego tym razem o Bułgarii od Magdaleny Genow. Zadowolony po przeczytaniu z uśmiechem kontempluję wrażenia. Autorka przedstawia Bułgarię z perspektywy historycznej, co przypomina (za często zdarza mi się to porównanie w tej serii) jakąś pracę zaliczeniową na studiach humanistycznych. Natomiast (i nie zawsze to się zdarza) całkiem zgrabnie równoważy to historią własną, opierającą się na „tu i teraz” z perspektywy własnego uczestniczenia w życiu codziennym Bułgarii i patrzenia od wewnątrz oraz rozumienia tego co widzi. Ogólnie widać, że Bułgaria dzisiaj ma sporo cech podobnych do tych, które spotykamy w krajach, będących w nie tak odległych czasach satelitami pewnego kolosa na glinianych nogach, zwanych potocznie demoludami. Niby nogi gliniane, ale jako kolos rzucał swój cień i pozostałości zostają. Czasami czytając, miałem wrażenie że czytam o Gruzji, czasem o Turcji, czasem brzmiało jak rodem z „postJugosławii”. Historycznie – jak to większość krajów, które nie były imperiami – naleciałości kulturowe z wielu stron, przy czym zauważam spore wpływy kultury Wschodu i mniejsze Zachodu, przychodzące dopiero teraz. Może zabrakło płynności treści i czasem "zgrzytało" ale w zasadzie na czytane treści nakładają się też własne wrażenia z podróży i mi książka Genow „pyka” i „wchodzi”. Przy „Bułgarii” jestem zadowolony i pełen optymizmu co do kontynuowania przygody z serią.