Historia nowego nazwiska

Pomimo wielu błahych, sercowych przepychanek, które zdecydowanie nie są tym, czego szukam w literaturze; można dostrzec problemy, tematy skłaniające do przemyśleń nad własnym życiem. 2 tom spodobał mi się bardziej niż 1, w ładnie z tego powodu. Czy kiedyś zastanawialiście się jak bardzo otoczenie, dom rodzinny, rodzinne miasto/dzielnica wpłynęły na to, jak ukształtowało się Wasze życie?Czy dzieciństwo było sprzyjające osiąganiu dobrej pozycji zawodowej/finansowej? Drugi tom bardzo obrazuje te aspekty i skłania do refleksji nad wyborami życiowymi, nad wpływem wychowania na nasze życie.

Pomimo wielu błahych, sercowych przepychanek, które zdecydowanie nie są tym, czego szukam w literaturze; można dostrzec problemy, tematy skłaniające do przemyśleń nad własnym życiem. 2 tom spodobał mi się bardziej niż 1, w ładnie z tego powodu. Czy kiedyś zastanawialiście się jak bardzo otoczenie, dom rodzinny, rodzinne miasto/dzielnica wpłynęły na to, jak ukształtowało się...

Druga część „Genialnej przyjaciółki” wciągnęła mnie bez reszty, tak jak i pierwsza. Powieść ta to retrospekcja życia głównej bohaterki, dlatego lekturę czyta się lekko, jakby to koleżanka opowiadała nam o swoich doświadczeniach. W fabule nie znajdziemy ogromu akcji, a jednak naprawdę można się dać porwać lekturze.

Tłem do wydarzeń jest klimat przedmieść Neapolu, gdzie bardzo wyraźnie zaznaczone są różnice klasowe, a chęć wyjścia z biedy jest głównym motywatorem do działań każdego bohatera książki. Temat nierówności społecznych jest tu bardzo szeroko poruszony – nie da się odseparować go od fabuły, gdyż każda decyzja życiowa podyktowana jest warunkami życiowymi i statusem społecznym. Autorka wskazuje na to, jak ciężko jest wyjść z biedy, również tej mentalnej. Przedstawia trudności w dopasowaniu się do społeczności, która nigdy nie zaznała niedostatków.

Mimo wielu brutalnych opisów aktów agresji, książka jest naprawdę warta przeczytania. Jest to historia wchodzenia w dorosłość przez młodą dziewczynę i jej przyjaciółkę, które wychowały się w warunkach ubóstwa i skrajnie wyniszczających relacji.

Druga część „Genialnej przyjaciółki” wciągnęła mnie bez reszty, tak jak i pierwsza. Powieść ta to retrospekcja życia głównej bohaterki, dlatego lekturę czyta się lekko, jakby to koleżanka opowiadała nam o swoich doświadczeniach. W fabule nie znajdziemy ogromu akcji, a jednak naprawdę można się dać porwać lekturze.

Tłem do wydarzeń jest klimat przedmieść Neapolu, gdzie...

Chciałam ostatnio przeczytać coś innego, może kobiecego, może o miłości.. Wybrałam Ferrante, bo Włochy są piękne, a dodatkowo przepadłam w filmie "Jutro będzie nasze", więc zaczęłam czytać...

Autorka snuje swą opowieść w piękny sposób o młodej dziewczynie w przededniu wejścia w dorosłość, ale właśnie pisze ją z pozycji nastolatki, więc momentami ta telenowela była nieznośna... A przyszedł, a spojrzał, a był, a nie był... Raz akcja nudna, nagle porywająca, więc doczytałam do końca...

Po kolejną nie sięgnę, ponieważ ta książka nie zostawiła we mnie nic, żadnego pytania, żadnego rozważania, żadnego czaru... Nie porzuciłam jej, bo wiele osób, których gust czytelniczy szanuje czyta Ferrante, że chciałam zapoznać się z tym światem, jednak okazał się dla mnie obcy..

Książka odkładam na regał bookcrosingowy. Może kogoś innego ucieszy.

Chciałam ostatnio przeczytać coś innego, może kobiecego, może o miłości.. Wybrałam Ferrante, bo Włochy są piękne, a dodatkowo przepadłam w filmie "Jutro będzie nasze", więc zaczęłam czytać...

Autorka snuje swą opowieść w piękny sposób o młodej dziewczynie w przededniu wejścia w dorosłość, ale właśnie pisze ją z pozycji nastolatki, więc momentami ta telenowela była...

Druga część cyklu. Bohaterki dorastają i zmagają się z nowymi problemami.

Druga część cyklu. Bohaterki dorastają i zmagają się z nowymi problemami.

Moja opinia odnosi się do całej tetralogii, bo dopiero traktując ją jako całość, zdajemy sobie sprawę z monumentalności tego dzieła, więc skopiuję ją pod każdym tomem.

Nigdy nie zrozumiem, dlaczego Ferrante nie zdobyła w naszych inteligenckich kręgach takiego uznania, jak np. ten znany Norweg. Nie chcę się wywyższać, ale mam wrażenie, że świadczy to źle o naszych elitach, które z nieufnością podchodzą do prozy pisanej przez kobiety i chętnie szufladkują ją jako "literaturę kobiecą". Najlepszym tego przykładem była recenzja pióra Kingi Dunin.

Ale zostawmy polskie elity i zajmijmy się tym, co ważne, czyli powieścią. Nie będę się rozpisywać. Sam podchodziłem do tego dzieła z nieufnością, ale z innego powodu. Nie rzucam się nigdy na bestsellery i wolę przeczekać wzlot ich popularności licząc na to, że czas je zweryfikuje.

Powieść Ferrante wciągnęła mnie od pierwszych stron. Autorka przypomniała o największym zadaniu literatury: snuciu opowieści. Ale żeby zrozumieć wielowątkowość i bogactwo tego dzieła, należy traktować je jako całość. Szybko zrozumiałem, skąd się wziął ten ogólnoświatowy zachwyt nad dziełem Włoszki. Jest to genialna powieść emancypacyjna. Jest to powieść o wyjściu z biedy. Powieść o plebsie. Powieść o Neapolu, dzięki której poznamy to miasto lepiej, niż gdybyśmy je mieli odwiedzić. Powieść o Włoszech i włoskiej polityce. Jest to powieść o ambicji. Jest to również powieść o kobiecej perspektywie. A całość jest wspaniale, chociaż zupełnie klasycznie, opowiedziana.

Moja opinia odnosi się do całej tetralogii, bo dopiero traktując ją jako całość, zdajemy sobie sprawę z monumentalności tego dzieła, więc skopiuję ją pod każdym tomem.

Nigdy nie zrozumiem, dlaczego Ferrante nie zdobyła w naszych inteligenckich kręgach takiego uznania, jak np. ten znany Norweg. Nie chcę się wywyższać, ale mam wrażenie, że świadczy to źle o naszych elitach,...

Książka o samotności, potrzebie akceptacji w oczach innych, strachu.
Autorka barwnie oprowadza nas po świecie pokonywującej kolejne szczeble nauki Eleny.
Pokazane jest dążenie do szczęscia dziewczyny będącej córką woźnego, nieustannie porównywującą się z przyjaciółką od czasów dzieciństwa, Lilą.
W Elenie odbijają się dwie moce: spełnienie swoich marzeń oraz autodestrukcja.
Ta książka zasługuje nie tylko na wystawienie oceny, ale również na recenzję, którą staram się właśnie napisać.
Bardzo polecam.

Książka o samotności, potrzebie akceptacji w oczach innych, strachu.
Autorka barwnie oprowadza nas po świecie pokonywującej kolejne szczeble nauki Eleny.
Pokazane jest dążenie do szczęscia dziewczyny będącej córką woźnego, nieustannie porównywującą się z przyjaciółką od czasów dzieciństwa, Lilą.
W Elenie odbijają się dwie moce: spełnienie swoich marzeń oraz...

Przeczytałam jednym tchem...

I w tle lata 60te we Włoszech: męska brutalność, kobieca zazdrość... a w tym wszystkim chęć znalezienia miejsca dla siebie przez główną bohaterkę.

Istna mieszanka wybuchowa!

Przeczytałam jednym tchem...

I w tle lata 60te we Włoszech: męska brutalność, kobieca zazdrość... a w tym wszystkim chęć znalezienia miejsca dla siebie przez główną bohaterkę.

Istna mieszanka wybuchowa!

Uwielbiam ten włoski świat do którego przenosi mnie Elena Ferrante 🤩 pochłaniam jej powieści w okamgnieniu, nie mogąc się nadziwić dziwnym relacjom pomiędzy Eleną, a Lilą... Wielowymiarowość tej przyjaźni sprawia, że ta historia jest naprawdę dobra, inna, a jednocześnie potrafi od pierwszych stron zaciekawić. Czuję się, jakbym była cichym obserwatorem wszystkich scen. Autorka pisze naprawdę wspaniale. Już nie mogę się doczekać kiedy sięgnę po kolejną część ☺️

Uwielbiam ten włoski świat do którego przenosi mnie Elena Ferrante 🤩 pochłaniam jej powieści w okamgnieniu, nie mogąc się nadziwić dziwnym relacjom pomiędzy Eleną, a Lilą... Wielowymiarowość tej przyjaźni sprawia, że ta historia jest naprawdę dobra, inna, a jednocześnie potrafi od pierwszych stron zaciekawić. Czuję się, jakbym była cichym obserwatorem wszystkich scen....

Kocham

Kocham

Czyta się podobnie jak pierwszą część czyli jest OK. Zaletą jest język. Czasami jednak zaczynałem się czuć jak w telenoweli, więc nie jestem pewien, czy zainwestuję swój czas w kolejny tom.

Czyta się podobnie jak pierwszą część czyli jest OK. Zaletą jest język. Czasami jednak zaczynałem się czuć jak w telenoweli, więc nie jestem pewien, czy zainwestuję swój czas w kolejny tom.