Sprawiedliwi zdrajcy. Sąsiedzi z Wołynia

55/2024

Witold Szabłowski zabiera nas w podróż w czasie do 1943 roku, do jednego z najstraszniejszych epizodów II wojny światowej, czyli rzezi ludności Polskiej na Wołyniu. Jednak głównymi bohaterami nie są mordercy i zamordowani, a ratujący swoich sąsiadów ludzie oraz ci, którzy cudem uszli z życiem dzięki pomocy często obcych ludzi.

Poznajemy m.in. historię jedynego Polaka w przestrzeni kosmicznej, Mirosława Hermaszewskiego, który będąc niemowlakiem cudem uniknął śmierci z rąk Ukraińców. Poznajemy także historię Hani, która została uratowana przez ludzi z sąsiedniej wsi ryzykujących życiem ocalenie malutkiego polskiego dziecka. Autor opowiada także o dwóch Ukraińcach Nikiforze Klimczuku i Iwanie Olchowiczu, którzy uprzedzili mieszkańców Przebraża o nadchodzącym ataku band UPA. Skoro jesteśmy w Przebrażu, to nie mogło też zabraknąć niesamowitej historii Henryka Cybulskiego, który uciekł z zesłania na Syberii do Przebraża po to, żeby na miejscu dowodzić obroną miejscowości przed Ukraińcami.

Muszę się przyznać, że idea nagradzania ludności, która zachowała się jak trzeba podczas wojny jest mi niezwykle bliska. A na pewno bliższa niż piętnowanie każdego Ukraińca, jako potomka morderców. Polska powinna w ten sposób próbować skruszyć skorupę kultu jaka narosła na Ukrainie wokół OUN-UPA. Ta książka jest właśnie swoistym pomnikiem postawionym tym, którzy postanowili zachować się tak jak trzeba ryzykując życiem swoim i swoich bliskich.

***

Książkę czyta się niezwykle szybko i przyjemnie. Autor narrację kreśli w niezwykle interesujący sposób. Jest to jeden z najlepszych reportaży jaki kiedykolwiek czytałem.

55/2024

Witold Szabłowski zabiera nas w podróż w czasie do 1943 roku, do jednego z najstraszniejszych epizodów II wojny światowej, czyli rzezi ludności Polskiej na Wołyniu. Jednak głównymi bohaterami nie są mordercy i zamordowani, a ratujący swoich sąsiadów ludzie oraz ci, którzy cudem uszli z życiem dzięki pomocy często obcych ludzi.

Poznajemy m.in. historię jedynego...

Książka warta uwagi. To w jaki sposób autor próbuje pokazać ważny, niepopularny fakt z historii rzezi wołyńskiej, zasługuje na pochwalę. Mimo wszystko, wyciąganie na wierzch tylko "białych" elementów tych czasow, nie powinno stanowić o całości makabry, jaka się wtedy zdarzyła. To, co najbardziej mnie uderzyło, to to, że ówcześni mieszkańcy tych ziem nadal są zawzięci w zakłamywaniu prawdy. Pojedyncze osoby tylko przełamują tabu i mówią, co pamiętają. Nie umiem tego pojąć. Mimo wszystko, tak jak na wstępie napisałam- książka warta uwagi, bo każde pojedyncze uratowane życie jest bezcenne.

Książka warta uwagi. To w jaki sposób autor próbuje pokazać ważny, niepopularny fakt z historii rzezi wołyńskiej, zasługuje na pochwalę. Mimo wszystko, wyciąganie na wierzch tylko "białych" elementów tych czasow, nie powinno stanowić o całości makabry, jaka się wtedy zdarzyła. To, co najbardziej mnie uderzyło, to to, że ówcześni mieszkańcy tych ziem nadal są zawzięci w...

Kolejna obowiązkowa pozycja o ludobójstwie które popełniły bandy UPA na Wołyniu w 1943r. Wspomnienia osób które przeżyły tamte okrutne czasy, fotografie, kopalnia wiedzy i pamięci. Książka pokazuje nam że zło tkwi w człowieku a nie w grupie i były za równo źli jak i dobrzy Ukraińcy. Moim zdaniem jednak zbrodnie które popełniły bandy UPA na Polakach są nie do wybaczenia. Polecam!

Kolejna obowiązkowa pozycja o ludobójstwie które popełniły bandy UPA na Wołyniu w 1943r. Wspomnienia osób które przeżyły tamte okrutne czasy, fotografie, kopalnia wiedzy i pamięci. Książka pokazuje nam że zło tkwi w człowieku a nie w grupie i były za równo źli jak i dobrzy Ukraińcy. Moim zdaniem jednak zbrodnie które popełniły bandy UPA na Polakach są nie do wybaczenia....

Historia zbrodni wołyńskiej opowiedziana z perspektywy jej świadków – zarówno rodzin ofiar, jak i rodzin tych, którzy ofiarom próbowali pomagać. Jest to opowieść o wydarzeniach strasznych i o okrucieństwach wprost trudnych do wyobrażenia. Nie zgadzam się z tymi z czytelników, którzy uważają, że książka zawiera pozytywne w sumie przesłanie. Owszem, znaleźli się wśród lokalnych społeczności tacy, którzy ofiarom pomagali i próbowali je ratować, zwykle z narażeniem życia własnego i swoich rodzin. I to z ich perspektywy ta historia jest opowiadana. Ale nie sposób zignorować tego, że liczbę ofiar tzw. rzezi wołyńskiej szacuje się na 100 tys. I bardzo często była to okrutna śmierć, zaś przyczyniali się do niej sąsiedzi z tej samej wsi, a niekiedy nawet członkowie pomieszanych narodowościowo rodzin. Kluczowe pytanie jakie po lekturze tej książki każe mi postawić autor, brzmi: jak to jest w ogóle możliwe, że w człowieku kryje się aż tyle zła ? I dlaczego to zło bywa na tyle rozpowszechnione, że potrafi rządzić zachowaniami całych społeczności.

Historia zbrodni wołyńskiej opowiedziana z perspektywy jej świadków – zarówno rodzin ofiar, jak i rodzin tych, którzy ofiarom próbowali pomagać. Jest to opowieść o wydarzeniach strasznych i o okrucieństwach wprost trudnych do wyobrażenia. Nie zgadzam się z tymi z czytelników, którzy uważają, że książka zawiera pozytywne w sumie przesłanie. Owszem, znaleźli się wśród...

Obiektywna i niepokojaco uspokajajaca, ze zlo nie ma narodowsci.

Obiektywna i niepokojaco uspokajajaca, ze zlo nie ma narodowsci.

Tematem Wołynia zacząłem interesować się po obejrzeniu głośnego filmu Wojciecha Smarzowskiego, który nie do końca przypadł mi do gustu, pozostawił z mętlikiem w głowie. Zabrałem się więc za książkę Grzegorza Motyki pt. "Wołyń 43", która pozwoliła mi uporządkować i poszerzyć moją wiedzę na temat rzezi wołyńskiej. Dopełnieniem miała być książka "Sprawiedliwi zdrajcy".

Szabłowski w swojej książce ukazuje ludzką twarz tych tragicznych wydarzeń. Przeprowadza wywiady, rozmowy z ludźmi, którzy mieszkali lub dalej mieszkają w tamtych rejonach. Najważniejsze jest to, że jego rozmówcami są zarówno Polacy, jak i Ukraińcy, którzy opowiadają o tych tragicznych momentach w historii obu narodów. Ich historie są pełne bólu, strachu i niezrozumienia dla całej sytuacji. Widać jak bardzo Ukraińcy pomagali Polakom, a Polacy Ukraińcom. Okazuje się, że w historii nie wszystko jest czarne lub białe.

Książkę polecam wszystkim, zwłaszcza tym, którzy z takim zaangażowaniem szerzą ogólnikowe stwierdzenia, że na Wołyniu Ukraińcy mordowali Polaków (mordowali głównie przedstawiciele organizacji UPA). Reportaż Szabłowskiego pozwala lepiej zrozumieć zawiłe stosunki jakie w tamtych czasach panowały na obszarach przygranicznych. Bardzo dużym plusem jest gorzka końcówka, która ukazuje współczesne stosunki polsko-ukraińskie, a także wątek mieszości czeskiej.

Polecam!

Tematem Wołynia zacząłem interesować się po obejrzeniu głośnego filmu Wojciecha Smarzowskiego, który nie do końca przypadł mi do gustu, pozostawił z mętlikiem w głowie. Zabrałem się więc za książkę Grzegorza Motyki pt. "Wołyń 43", która pozwoliła mi uporządkować i poszerzyć moją wiedzę na temat rzezi wołyńskiej. Dopełnieniem miała być książka "Sprawiedliwi...

Bardzo dobra książka - opisuje temat ultra trudny w sposób nie-ultra ciężki. Relacje i rozmowy autora przybliżają temat do współczesności - obalając archetyp historii.
Świetna rozmowa z młodą Ukrainką na sam koniec książki - świetnie puentująca książkę, a zarazem bardzo emocjonalna.
Polecam!

Bardzo dobra książka - opisuje temat ultra trudny w sposób nie-ultra ciężki. Relacje i rozmowy autora przybliżają temat do współczesności - obalając archetyp historii.
Świetna rozmowa z młodą Ukrainką na sam koniec książki - świetnie puentująca książkę, a zarazem bardzo emocjonalna.
Polecam!

To piękne, że można pisać o rzezi wołyńskiej w sposób, który nie unika trudnych tematów i daje nadzieję.

To piękne, że można pisać o rzezi wołyńskiej w sposób, który nie unika trudnych tematów i daje nadzieję.

"Sprawiedliwi zdrajcy. Sąsiedzi z Wołynia" Witold Szabłowski
Rzeź wołyńska do dziś budzi bardzo skrajne emocje. Trudno odpowiedzieć jednoznacznie dlaczego tak się dzieje. Być może dlatego, że temat tej zbrodni był przez dziesiątki lat spychany na margines społecznej świadomości, być może dlatego, że okrucieństwo na tak ogromną skalę dokonane rękami jednych sąsiadów na drugich ciężko jest zrozumieć czy zaakceptować. Ogromny sprzeciw naszego narodu budzi również fakt opierania tożsamości Ukraińców na postaciach morderców.
Witold Szabłowski szuka odpowiedzi na pytanie kim byli ci, spośród Ukraińców którzy pomagali ludności polskiej. Wyrusza na Ukrainę i szuka świadectw tych osób, by dowiedzieć się jak to się stało, że jedni Ukraińcy przykładali rękę do zbrodni UPA, często nawet mordując swoje polskie żony i dzieci, a inni ukrywali Polaków w swoich domach, chlewach, czy budując im ziemianki w lasach narażając się przez to na straszliwe represje.
"Sprawiedliwi zdrajcy" to poruszająca mozaika opowieści, która pokazuje nam, że wojna i ludobójstwo ma najrozmaitsze oblicza, że dobroć nie jest wpisana w narodowość, że to zależy tylko i wyłącznie od człowieka. Czytanie tej książki boli, sprawia, że czytelnik opuszcza swoją strefę komfortu. To bardzo potrzebna książka, szczególnie teraz, gdzie czasem na Ukraińców patrzy się przez pryzmat tamtych bestialskich mordów

"Sprawiedliwi zdrajcy. Sąsiedzi z Wołynia" Witold Szabłowski
Rzeź wołyńska do dziś budzi bardzo skrajne emocje. Trudno odpowiedzieć jednoznacznie dlaczego tak się dzieje. Być może dlatego, że temat tej zbrodni był przez dziesiątki lat spychany na margines społecznej świadomości, być może dlatego, że okrucieństwo na tak ogromną skalę dokonane rękami jednych sąsiadów na...

Jak trundo dojsc prawdy po tylu latach, ale nie niemozliwe. Relacje swiadkow tych wydarzen zblizajacych sie de setnych urodzin; relacje z ust do ust od tych co przezyli do mlodszych pokolen, relaje z kosci ekshumowanych ze spalonych stodól. Powstaje obraz. Mamy wiecej wspolnego niz odmiennego z Ukraincami. My tez mordowalismy, tych samych, ktorym pomagalismy. Nie ma podzialu na etnie, religie, narod. Jest tylko podzial na dobrych i zlych.

Jak trundo dojsc prawdy po tylu latach, ale nie niemozliwe. Relacje swiadkow tych wydarzen zblizajacych sie de setnych urodzin; relacje z ust do ust od tych co przezyli do mlodszych pokolen, relaje z kosci ekshumowanych ze spalonych stodól. Powstaje obraz. Mamy wiecej wspolnego niz odmiennego z Ukraincami. My tez mordowalismy, tych samych, ktorym pomagalismy. Nie ma...