Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"...Moja jedyna droga prowadzi do niej."
Niespełna dwa lata temu przeczytałam pierwszy tom historii o Kerisie i Zarrah.
Wtedy bardzo ich polubiłam. Kibicowałam im. Żyłam ich życiem przez kilka następnych dni.
I jak cudownie było znowu do nich wrócić. Tęskniłam i strasznie chciałam poznać ich kolejne losy.
Książka pełna emocji. Bohaterzy nie denerwowali swoim zachowaniem, rozśmieszali, ale głównie pod koniec książki- także wzruszali.
Wiadomka, że polecam.
Ps. Keris dla mnie, no prawie ideał :)
Daję mocne 8/10.

"...Moja jedyna droga prowadzi do niej."
Niespełna dwa lata temu przeczytałam pierwszy tom historii o Kerisie i Zarrah.
Wtedy bardzo ich polubiłam. Kibicowałam im. Żyłam ich życiem przez kilka następnych dni.
I jak cudownie było znowu do nich wrócić. Tęskniłam i strasznie chciał...

Rozwiń

Zwiń

"Ukrywam tajemnice.
Ale czy aby nie robimy tego wszyscy?"
Rzadko kiedy mam problem z opisaniem emocji, które towarzyszą mi po przeczytaniu książki. Przy tej pozycji niestety właśnie tak było.
Czytało się szybko, dość mocno wciągnęłam się w tą tajemniczą, momentami mroczną historię. Nawet na początku współczułam głównej bohaterce. Lecz później zaczęła mnie lekko irytować, jej naiwność, ale i także, coś- co, nie pozwalało mi jej polubić. Jakby na prawdę cały czas robiła mnie w bambuko :)
Lecz to wcale nie oznacza, że książka była zła.
Thrillery psychologiczne mają to do siebie, że bardzo często kotłują w czytelniku przeróżne emocje. Więc to jak najbardziej jest na tak!
A więc, czy polecam?
Jasne. Może Ciebie autorka nie zdoła zbić z tropu :).
Daję 6/10.

"Ukrywam tajemnice.
Ale czy aby nie robimy tego wszyscy?"
Rzadko kiedy mam problem z opisaniem emocji, które towarzyszą mi po przeczytaniu książki. Przy tej pozycji niestety właśnie tak było.
Czytało się szybko, dość mocno wciągnęłam się w tą tajemniczą, momentami mroczną histor...

Rozwiń

Zwiń

Wiem, wiem - wielokrotnie wspominałam już, że uwielbiam Willa Trenta.
Nie poradzę nic na to, że traktuję go jak powieściowego przyjaciela od serca.
Cóż, kto zna Willa, ten zrozumie :)
Za każdym razem, gdy zaczynam kolejny tom z jego udziałem, cieszę się jak dziecko i smucę, gdy muszę się z nim pożegnać, przewracając ostatnią stronę powieści.
Mam tylko nadzieję, że to już nie jest definitywny koniec. Na to jeszcze nie jestem gotowa.
Powieść wielowątkowa. Ciekawa. Pełna przeróżnych emocji.
Wzrusza, bawi i łapie za serce.
Polecam!!
Daję mocno 9/10.

Wiem, wiem - wielokrotnie wspominałam już, że uwielbiam Willa Trenta.
Nie poradzę nic na to, że traktuję go jak powieściowego przyjaciela od serca.
Cóż, kto zna Willa, ten zrozumie :)
Za każdym razem, gdy zaczynam kolejny tom z jego udziałem, cieszę się jak dziecko i smucę, gdy muszę si...

Rozwiń

Zwiń

Wspaniale było wrócić do detektywa Roberta Huntera.
Mocne sceny zbrodni.
Wciągająca treść.
Zaskakujące rozwiązanie.
Tyle i aż tyle :)
Cudne to było spotkanie.
Daję 9/10.

Wspaniale było wrócić do detektywa Roberta Huntera.
Mocne sceny zbrodni.
Wciągająca treść.
Zaskakujące rozwiązanie.
Tyle i aż tyle :)
Cudne to było spotkanie.
Daję 9/10.

Uffff..
Dawno tak się nie bałam zakończenia książki. Naprawdę!!! Gorączkowo powtarzałam: Będzie dobrze, będzie dobrze :)
Fajni byli Ci bohaterzy. Obydwoje! Żaden z nich o dziwo, mnie nie irytował. Nie przewracałam oczami, i nie myślałam " serio?" - jak często mi się zdarza czytając romanse.
Jeśli chcecie poczytać o czymś pięknym, jak z książki dosłownie! To polecam!!!!
Mocne 8/10!!

Uffff..
Dawno tak się nie bałam zakończenia książki. Naprawdę!!! Gorączkowo powtarzałam: Będzie dobrze, będzie dobrze :)
Fajni byli Ci bohaterzy. Obydwoje! Żaden z nich o dziwo, mnie nie irytował. Nie przewracałam oczami, i nie myślałam " serio?" - jak często mi się zdarza czyt...

Rozwiń

Zwiń