Loreth Anne White

Bardzo trudno jest mi wystawić tu ocenę. W książce jest wiele bardzo irytujących momentów, ale jednocześnie ma w sobie ,,coś". Raz chciałem wystawić 5, rozdział dalej 9. Bardzo nierowna. Jakby pisało ją dwóch autorów na zmianę. Największe zarzuty: Autorka bardzo martwi się o to czy aby każdy ,,załapał". Chyba wydaje jej się, że nie. Że to co istotne pospulstwu mogło umknąć, dlatego każdą wskazówkę, każde wypowiedziane słowo przez istotnego świadka, każda mądrą sentencja mająca ukazywać sedno przytacza wielokrotnie. Jest to mega dziwne, zwłaszcza, że sprawa nie jest zagmatwana i tak naprawdę trudno (zwłaszcza przy sentencjach w jasny sposób mówiący co się stało) nie rozgryźć tego samemu na bardzo wczesnym etapie. Co jeszcze było słabe? Policja. Ok. Mieli przyznanie, z prywatnych powodów nie zadali pewnych pytań, ale nawet przez sekundę nie rozważać, czy sprawców nie było np. dwóch? Litości. Mimo to wystawiam dość wysoką ocenę i nie żałuję czasu poświeconego na ten tytuł. Czemu? Porusza ważne kwestie i pokazuje dobrze emocje, truność relacji, uczucia takie jak: odtrącenie, potrzeba akceptacji/relacji-zarowno w rodzinie jak i społeczeństwie. Inność, popędy, niejednoznaczność (nie każdy potwór jest do końca zły, nie każdy prawy człowiek jest bez skazy) itd. Jest tego bardzo dużo....wymienię jeszcze efekt motyla. Ehhh Mimo swoich wad, jest to książka dobra. Polecam. P.s. zakończenie zbyt lukrowe. Takie ,,kobiece". Przepraszam wszystkie Panie, ale nie powinnyście czuć się obrażone To nie była zniewaga!