Bardzo fajna powieść i fajna lektura za moich czasów niestety nie było w szkole tej lektury a szkoda . Książka jak najbardziej polecenia dla każdego kto lubi przygody .

Bardzo fajna powieść i fajna lektura za moich czasów niestety nie było w szkole tej lektury a szkoda . Książka jak najbardziej polecenia dla każdego kto lubi przygody .

Sympatyczna opowieść dla dzieci

Sympatyczna opowieść dla dzieci

Piękna opowieść o przyjaźni chłopca i słonia. Polecam!

Piękna opowieść o przyjaźni chłopca i słonia. Polecam!

Warto się z nią zapoznać żeby zobaczyć, z jakich względów poza osobą autora była zakazana za PRL - chłopiec z nizin nie dokonuje rewolucji, tylko jest małym kapitalistą i odnosi sukces życiowy dzięki przyjaźni z wpływowymi ludźmi i własnym wysiłkom. Co ciekawe, Anglicy nie są opisani jakoś specjalnie sympatycznie.

Wartko napisana, jednak nie widzę jej jako lektury stosownej dla dzieci dziś. Więcej niż połowa książki to polowania, niestety. Natomiast przekonująco opisane są objawy PTSD i inne stany, związane z uszkodzeniami, chorobami i starzeniem się u tytułowego słonia.

Warto się z nią zapoznać żeby zobaczyć, z jakich względów poza osobą autora była zakazana za PRL - chłopiec z nizin nie dokonuje rewolucji, tylko jest małym kapitalistą i odnosi sukces życiowy dzięki przyjaźni z wpływowymi ludźmi i własnym wysiłkom. Co ciekawe, Anglicy nie są opisani jakoś specjalnie sympatycznie.

Wartko napisana, jednak nie widzę jej jako lektury...

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2022/02/son-birara-antoni-ferdynand-ossendowski.html

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2022/02/son-birara-antoni-ferdynand-ossendowski.html

Birara to słoń pracujący w indyjskiej dżungli pod kierunkiem i opieką zaledwie dziesięcioletniego kornaka (opiekun słonia) - Amry. Birara jest wyjątkowy, jeden z ostatnich słoni szlachetnej rasy, wielki, łagodny, kochający swojego opiekuna, który odpłaca słoniowi miłością i nigdy go nie bije. Pracują ciężko, by zapewnić byt rodzinie Amry.

Szczęśliwy przypadek sprawia, że ratują życie synowi maharadży. Chłopcy się zaprzyjaźniają, a opiekę nad rodziną młodego kornaka przejmuje maharadża. Amra wraz z królewiczem wyjeżdżają do Europy do szkoły. Birara zostaje sam. Postanawia poszukać chłopców i wymyka się z posiadłości maharadży. Wpada w poważne tarapaty, z których z trudnością wychodzi z życiem. Czy jeszcze zobaczy Amrę? Czy uda mu się wrócić do maharadży? A może znajdzie schronienie w dżungli, wśród dzikich słoni?

Piękna historia pokazująca więź człowieka ze słoniem jest napisana językiem prostym, zdecydowanie dla młodego odbiorcy. Opisy polowań dziś nieco rażą, jednak tak właśnie było w czasach, gdy książka powstała. A minęło już niemal 100 lat.

Birara to słoń pracujący w indyjskiej dżungli pod kierunkiem i opieką zaledwie dziesięcioletniego kornaka (opiekun słonia) - Amry. Birara jest wyjątkowy, jeden z ostatnich słoni szlachetnej rasy, wielki, łagodny, kochający swojego opiekuna, który odpłaca słoniowi miłością i nigdy go nie bije. Pracują ciężko, by zapewnić byt rodzinie Amry.

Szczęśliwy przypadek sprawia, że...

"Jest to przepiękna a zarazem smutna i wzruszająca historia, która daje dużo do myślenia. Wraz z wiekiem czytelnik ma inny odbiór opisywanej fabuły. Z czystym sumieniem polecam lekturę dla starszych jak i dzieci w wieku 6+. Przyjaźń między człowiekiem a zwierzęciem jest czymś wyjątkowym. Tak jak ich oddanie i nie do końca zdajemy sobie z tego sprawę. "

Link:
https://e-polacyniegesi.blogspot.com/2021/10/recenzja-antoni-ferdynand-ossendowski.html

"Jest to przepiękna a zarazem smutna i wzruszająca historia, która daje dużo do myślenia. Wraz z wiekiem czytelnik ma inny odbiór opisywanej fabuły. Z czystym sumieniem polecam lekturę dla starszych jak i dzieci w wieku 6+. Przyjaźń między człowiekiem a zwierzęciem jest czymś wyjątkowym. Tak jak ich oddanie i nie do końca zdajemy sobie z tego sprawę....

Książka „Słoń Birara” Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego zabiera czytelnika w świat przyjaźni małego chłopca i wielkiego słonia. To historia o przyjaźni, która jest trwała. Zapiera dech i sprawia, że podczas codziennej pracy można sobie zaufać, odczytywać emocje i gesty.
Nie tylko dla małych czytelników.

Książka „Słoń Birara” Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego zabiera czytelnika w świat przyjaźni małego chłopca i wielkiego słonia. To historia o przyjaźni, która jest trwała. Zapiera dech i sprawia, że podczas codziennej pracy można sobie zaufać, odczytywać emocje i gesty.
Nie tylko dla małych czytelników.

Gdy tylko książka pojawiła się w zapowiedziach wydawnictwo Zysk, od razu ją wzięłam z myślą o mojej 6latce. Mimo, że nie jest to jedna z nowych książek, a tylko wznowienie sprzed wielu lat to bardzo się nim zainteresowałam.
Za czytanie zabrałyśmy się tego samego dnia co książka do nas dotarła.
Już od pierwszych stron wiedziałam, że książka będzie ciężką książką dla Julki, ciężkie słowa, gdzie co chwilę słyszałam o co to znaczy, a co to? Po jakimś czasie znudziło jej się pytanie oraz słuchanie. Jednak ja nie przestawałam czytać, aż w końcu mówię okej, na dzisiaj koniec. Julka szybko wyskoczyła spod kołdry i proszącymi oczami powiedziała, jeszcze jeden rozdział.. mimo, że nie wszystko rozumiała, to jednak się wkręciła w historię młodego Amry oraz jego słonia Birara.

Chłopiec po śmierci dziadka zostaje opiekunem słonia, aby utrzymać swoją ubogą rodzinę. Pewnego dnia młody Amra trafia na dwór maharadży i zaprzyjaźnia się z następcą tronu, któremu ratuje życie.

"Słoń Birara" okazał się piękną opowieścią o prawdziwej przyjaźni między człowiekiem a wielkim, mądrym oraz oddanym słoniem.
Historia pokazuje nam, że nie tylko ludzie mają uczucia, zwierzęta także je mają, a nawet czasami potrafią je lepiej pokazać.

Książkę sobie dawkowałyśmy pomału, dużo rozmawiałyśmy, dużo Julce tłumaczyłam. Książka wzbudzała w nas wiele emocji, we mnie innych, w mojej 6latce innych i to jest cudowne w czytaniu z dzieckiem, inaczej interpretujemy, inaczej sobie wyobrażamy. W pewnym momencie nasze oczy się zeszkliły i mało brakowało, a łzy by popłynęły.

"Słoń Birara" to książka, którą polecam dla małych oraz dla większych czytelników, a jak macie okazję przeczytać książkę z dzieckiem to to będzie idealny tytuł na spędzenie razem czasu!

Gdy tylko książka pojawiła się w zapowiedziach wydawnictwo Zysk, od razu ją wzięłam z myślą o mojej 6latce. Mimo, że nie jest to jedna z nowych książek, a tylko wznowienie sprzed wielu lat to bardzo się nim zainteresowałam.
Za czytanie zabrałyśmy się tego samego dnia co książka do nas dotarła.
Już od pierwszych stron wiedziałam, że książka będzie ciężką książką dla...

Na hasło słoń pewnie wielu osobom przychodzi na myśl Afryka, ale są też inne miejsca na świecie, w których żyją te zwierzęta. Tytułowy słoń Birara z powieści Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego pochodzi z Indii. Niestety nie poobserwujemy go na wolności. Służy on ludziom pomagając w ciężkich pracach. Czy jest mu okazywany szacunek?

Poza słoniem mamy jeszcze jednego głównego bohatera. Jest to młody Amara, który po śmierci dziadka zostaje opiekunem słonia. Chłopiec szybko łapie kontakt ze zwierzęciem. Potrafi przekazywać mu polecenia i odczytywać jego nastroje. Rodzi się między nimi szczególna więź, która spokojnie można nazwać przyjaźnią.

Amara to fantastycznie wykreowany bohater, przy pomocy którego Antoni Ferdynand Ossendowski przekazuje czytelnikom ważne wartości. Chłopiec pochodzi z ubogiej rodziny, a w swoim postępowaniu kieruje się taktem i inteligencją. Dużo młodszy od innych poganiaczy słoni musi walczyć o szacunek i każdą rupię. Szybko znajduje sposoby jak ułatwić sobie i swojemu kompanowi pracę (spece z korporacji nazwali by to optymalizacja procesu),dzięki czemu udaje mu się więcej zarobić i awansuje u oczach sahibów (panów). Ci szybko orientują się, że Amara ma rękę do zwierząt. Kolejne wypadki zaprowadzają bohatera książki na dwór maharadży, gdzie niejednokrotnie będzie mógł wykazać się swoja inteligencją.

Jak możecie zważyć „Słoń Birara” to książka łącząca przygodę z przesłaniem. Autor pisze zarówno o szacunku do zwierząt – chociaż została pokazana też ciemna strona medalu m.in. naganianie słoni, czy tęsknota Birary za dżunglą (tak, jego uczucia też zostały opisane) – oraz uczciwej pracy zgodnej z własnymi wartościami i śmiałości w pokazywaniu nowych pomysłów.

Kiedy w zapowiedziach wydawnictwa Zysk i s-ka zobaczyłam tę powieść, nie zastanawiałam się długo czy chcę ją poznać. Nie wiem, czy młodzież sięga jeszcze po takie „starowiniki” (ta książka po raz pierwszy została wydana w latach 30. XX wieku),ja – wchodząc w nastoletni wiek – ubóstwiałam klasyczne powieści przygodowe. Pamiętam, że mój tata miał zaczytane egzemplarze książek Arkadego Fiedlera na półce i nie byłam w stanie się od nich oderwać. Dlatego z sentymentem sięgnęłam po „Słonia Birarę”. Ciekawe, czy Antoni Ferdynand Ossendowski i jego bohaterowie przekonają do siebie nowe pokolenia czytelników.

Na hasło słoń pewnie wielu osobom przychodzi na myśl Afryka, ale są też inne miejsca na świecie, w których żyją te zwierzęta. Tytułowy słoń Birara z powieści Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego pochodzi z Indii. Niestety nie poobserwujemy go na wolności. Służy on ludziom pomagając w ciężkich pracach. Czy jest mu okazywany szacunek?

Poza słoniem mamy jeszcze jednego...