Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nietuzinkowa książka na jeden wieczór.
Bawi, wzrusza, zachwyca.
Co tak bardzo przyciąga?
Życie, emocje, myśli i uczucia podane jak na tacy. Osiecka przelewa na puste strony całą siebie.
Fabuła w wielkim skrócie?
Smutna rzeczywistość powojennej polski przedstawiona oczami dorastającej dziewczynki.
Walka ojca o normalną codzienność córki, inną niż ta, z którą musiał się zmierzyć jego pokolenie. Z drugiej strony bunt młodej bohaterki, rozdarcie między zachwytem nad wolnością a ograniczeniami otaczającego świata.

„Nie ratuj mnie ojcze, od tego, od czego nie powinniśmy być ratowani. Otwórz mi drzwi na dolę i niedolę sąsiadów moich, na cierpienie miasta mojego i na grzechy przodków naszych. Amen.”

Nietuzinkowa książka na jeden wieczór.
Bawi, wzrusza, zachwyca.
Co tak bardzo przyciąga?
Życie, emocje, myśli i uczucia podane jak na tacy. Osiecka przelewa na puste strony całą siebie.
Fabuła w wielkim skrócie?
Smutna rzeczywistość powojennej polski przedstawiona oczami dorastającej dziewczynki.
Walka ojca o normalną codzienność córki, inną niż ta, z którą musiał się...

"Samotność w sieci"
Polecam każdemu czytelnikowi... Bez względu na płeć!
Dzięki przyjaciółce trafiła w moje ręce po kilku latach. Była to jedna z najlepszych książkowych decyzji ostatnich czasów. Łapczywie pochłonięta w kilka godzin, pozostawia niedosyt i uczucie zagubienia, co ostatnimi czasy stało się dla mnie wyznacznikiem dobrej, wartościowej książki. Z czasem zmieniłam swoje oczekiwania i wymagam od lektury czegoś więcej niż kolejnego zakończenia według zasady "żyli długo i szczęśliwie".
Pan Wiśniewski już za pierwszym razem oczarował mnie ogromem swojej wiedzy z pogranicza niespokrewnionych ze sobą dziedzin nauki oraz umiejętnością podzielenia się nią między wierszami. Myślę, że w ten sposób niepostrzeżenie łamie granice autor/odbiorca. Bez względu na wykształcenie, status społeczny i wiek, każdy odnajduje w książce cząsteczkę siebie. Ponadto imponuje mi niesamowitą znajomością kobiecej natury, ludzkiej zmienności a zarazem podobieństwa w dążeniu do szczęścia i miłości.
Ponieważ mam w zwyczaju sprawdzanie w internecie miejsc napotkanych na łamach czytanych stron, dzięki tej książce i magicznym opisom, zakochałam się w Nowym Orleanie. Jeśli uda mi się kiedyś zobaczyć to niesamowite miasto, co stało się jednym z moich życiowych celów- Wiśniewski będzie miał w tym swój wielki udział :)

Muszę przyznać, że czytana drugi raz zrobiła na mnie jeszcze większe wrażenie. Mój wniosek jest prosty: Jeśli w grę wchodzi poruszanie najgłębszych zakamarków ludzkiej duszy, dojrzałość emocjonalna odbiorcy jest wielkim atutem.

"Samotność w sieci"
Polecam każdemu czytelnikowi... Bez względu na płeć!
Dzięki przyjaciółce trafiła w moje ręce po kilku latach. Była to jedna z najlepszych książkowych decyzji ostatnich czasów. Łapczywie pochłonięta w kilka godzin, pozostawia niedosyt i uczucie zagubienia, co ostatnimi czasy stało się dla mnie wyznacznikiem dobrej, wartościowej książki. Z czasem zmieniłam...

Książka "Zanim się pojawiłeś" to pozycja, na którą natknęłam przez przypadek. Efekt? Każdemu życzę tak cudownych przypadków!
Od samego początku kojarzyła mi się z filmem "Nietykalni". Obudziła we mnie skrajne emocje, zwłaszcza, jeśli chodzi o samo zakończenie. Akcja powieści toczyła się zupełnie inaczej, niż sobie to wyobrażałam. Muszę przyznać, że chwilami bardzo mi się to nie podało... Chyba dlatego jako całość zrobiła na mnie tak wielkie wrażenie. Dałam się zaskoczyć, porwać, oczarować...

Książka "Zanim się pojawiłeś" to pozycja, na którą natknęłam przez przypadek. Efekt? Każdemu życzę tak cudownych przypadków!
Od samego początku kojarzyła mi się z filmem "Nietykalni". Obudziła we mnie skrajne emocje, zwłaszcza, jeśli chodzi o samo zakończenie. Akcja powieści toczyła się zupełnie inaczej, niż sobie to wyobrażałam. Muszę przyznać, że chwilami bardzo mi się to...

Z czystym sumieniem polecam tę książkę wszystkim dzieciom unikającym książek jak ognia!
Pierwsza książka, którą przeczytałam z własnej woli. Zauroczyła mnie miętową, kolorową, bardzo ładną okładką a chwilę potem jeszcze cudowniejszym wnętrzem. Było to ok. 12 lat temu. Wciągnęła mnie do tego stopnia, że wracałam do niej kilkukrotnie jeszcze w podstawówce. Gdybym miała tylko więcej czasu z chęcią sięgnęłabym po nią jeszcze raz- teraz!

Z czystym sumieniem polecam tę książkę wszystkim dzieciom unikającym książek jak ognia!
Pierwsza książka, którą przeczytałam z własnej woli. Zauroczyła mnie miętową, kolorową, bardzo ładną okładką a chwilę potem jeszcze cudowniejszym wnętrzem. Było to ok. 12 lat temu. Wciągnęła mnie do tego stopnia, że wracałam do niej kilkukrotnie jeszcze w podstawówce. Gdybym miała tylko...

"Kac książkowy? To niemożliwe! Jak można nie móc przeczytać kolejnej książki?"- zastanawiałam się nad tym po każdej przeczytanej przeze mnie książce odkładając ją na półkę, aż do dziś...
Potrzebowałam właśnie "Jednego dnia", aby tego doświadczyć. Nie potrafię i nie chce chcę czytać żadnej inne książki. Historia Emmy i Dexa zajmuje każdą moją myśl. Jednocześnie mam wrażenie, że nie przeczytam już nic piękniejszego.
W głowie ciągle krąży mi jedno pytanie: Dlaczego "Jeden dzień"- cudowna książka, jedna z najlepszych, jakie w życiu czytałam ma tak brzydką, szarą okładkę? Nie spodobała mi się od pierwszego wejrzenia, nie zaciekawiła mnie. Wydawał mi się prosta i chaotyczna. "Cóż ciekawego mogę w niej znaleźć? Zapewne fabuła jest równie przeciętna"- myślałam niejednokrotnie patrząc na nią, jak czekała na mnie na półce. Dlaczego? Gdyby nie jej wygląd może sięgnęłabym po nią wcześniej?
Kupiłam ją jakiś czas temu. Wpadła w moje ręce przypadkowo. Nie wiem, co przeważyło o fakcie jej nabycia: cena czy dobre oceny. Czekała na mnie cierpliwie na półce. Ja w tym czasie sięgałam po inne książki z jakże ciekawymi i kolorowymi okładami mając nadzieję, że ich wnętrze będzie równie czarujące. BŁĄD, BŁĄD, BŁĄD! To będzie moja nauczka na przyszłość... Nie oceniaj książki po okładce!
Właśnie skończyłam czytać "Jeden dzień". Chciałabym tak dużo napisać, ale nie wiem, od czego zacząć, nie potrafię obrać w słowa myśli i emocji, które mi towarzyszą. Książka jest niesamowita! Muszę przyznać, że było kilka momentów, w których odkładałam ją na dzień lub 2, ponieważ miałam wrażenie, że David Nicholls nie do końca przemyślał jej formę, za długo rozwodzi się nad wątkami, które nie mają większego znaczenia. Teraz wiem, że był to również BŁĄD! Jestem sobie bardzo wdzięczna za to, że nie w chwilach zwątpienia, co nastąpiło w połowie, nie odłożyłam książki na półkę, nie obejrzałam filmu.
Z czystym sumieniem mogę powiedzieć jedno: Historia Emmy i Dexa zostanie w moich myślach na bardzo długo...

"Kac książkowy? To niemożliwe! Jak można nie móc przeczytać kolejnej książki?"- zastanawiałam się nad tym po każdej przeczytanej przeze mnie książce odkładając ją na półkę, aż do dziś...
Potrzebowałam właśnie "Jednego dnia", aby tego doświadczyć. Nie potrafię i nie chce chcę czytać żadnej inne książki. Historia Emmy i Dexa zajmuje każdą moją myśl. Jednocześnie mam...