Patolodzy. Panie doktorze, czy to rak?
Wydawnictwo:
Wydawnictwo Poznańskie
literatura faktu
- Data wydania:
- 2019-04-24
- Data 1. wyd. pol.:
- 2019-01-01
- Liczba stron:
- 400
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788379760428
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Poznańskie
- Tagi:
- literatura polska lekarz medycyna patologia rak choroba
Czy gdzieś w twoim ciele mogą kryć się pozostałości twojego brata bliźniaka? Dlaczego londyńscy kominiarze zaskakująco często cierpieli na raka moszny? I czy to możliwe, żeby guz podwoił się w ciągu zaledwie doby?
Szokujące, obrzydliwe, zabawne, fascynujące… Nowotwory i inne choroby kryją wiele tajemnic. Autorka popularnego bloga Patolodzy na klatce przeprowadzi cię przez twój świat wewnętrzny, zaczynając od różowo-fioletowych maziajów na szkiełku pod mikroskopem, a kończąc na stole sekcyjnym w prosektorium. W tej książce opowiada o wszystkim, co zwykłych ludzi przyprawia o ból głowy. Dosłownie.
"Nie znacie nas, my jednak niejednokrotnie znamy was lepiej niż wasi bliscy. W końcu liczy się wnętrze, a mało kto bada je dogłębniej niż patolodzy."
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Podobne książki
Recenzje oficjalnych recenzentów
Liczy się wnętrze
Fajnie wydana opowieść o potworniakach, zaśniadach, podagrze i endometriozie atakującej gdzie popadnie to lektura trudna, wymagająca niekiedy maksimum skupienia, choć interesująca i wciągająca. Napisana chwilami męcząco naukowym językiem, okraszona hipnotyzującymi zdjęciami i chorobliwie fascynująca – nie dla każdego, ale dla fanów patologii pozycja obowiązkowa. Innych w fanów może dopiero zamienić.
Paulina Łopatniuk zaczyna od podstaw, to jest od wyjaśnienia, czym jest patologia, oraz przedstawienia ścieżki zawodowej lekarza medycyny – patomorfologa. Już od początku wiadomo, że będzie to ciężka lektura, ale jak się przebrnie przez pierwsze rozdziały – niestety prawie dwa – to jest tylko lepiej. Łapie się bakcyla i płynie z autorką, zachwycając się potwornościami ludzkiego ciała. Pozycja składa się z sześciu mniej więcej tematycznych rozdziałów, z których pierwszy jest swego rodzaju wstępem. Ileż tu wiedzy o barwieniu preparatów, ile nazwisk badaczy! Naprawdę ciężko się w tym wszystkim połapać i sama nie wiem, czy nie jest to zabieg specjalny, który miałby podnosić w naszych oczach wizerunek patologa mającego to wszystko w małym paluszku. Dalej, gdy mowa o nowotworach, nie jest dużo łatwiej – kolejne nazwiska, kolejne opisy. A to jeszcze i tak nic, bowiem przyjdzie nam zmierzyć się z małym wykładem o embriologii czy zapłodnieniu…
W wykładaniu kawy na ławę autorka jest bardzo dobra, czego przykładem częste walenie prosto z mostu, np. o bagatelizowaniu problemu endometriozy, o nieporozumieniach wynikłych z mylenia zarodka z dzieckiem, a także o słynnym, ale jakże często ignorowanym czy zbywanym efekcie Matyldy. Zwłaszcza ten ostatni był powodem, dla którego zacisnęłam zęby i brnęłam dzielnie dalej przez skomplikowane opisy – Łopatniuk ma wspaniałe feministyczne zapędy i podaje świetne przykłady dla udowodnienia swoich tez. Styl jednak nie pomaga. Wręcz przeciwnie. Autorka popada w dwie przesady: albo tłumaczy zbyt wiele, jakby czytelnik nie miał żadnych podstaw wiedzy biologicznej (choć tutaj to kwestia indywidualna i trudno to jednoznacznie uznać za wadę), albo pisze zbyt zawile, ze zmienioną składnią i bardzo drobiazgowo (czerniak to nie tylko zmora pacjentów, ale i czytelników tej książki). Zupełnie jakby korektorzy bali się poprawek, bo… są laikami i nie mają tak specjalistycznej wiedzy. I ten (przestawny) szyk zdań! „Nie w każdym nowotworze złośliwym jesteśmy w stanie równie szczegółowo prześledzić zmiany do złośliwości prowadzące (…)”. Zdarza się jednak, że autorka ślicznie przywali dowcipem: „Nikt nie spodziewa się hiszpańskiej inkwizycji i nikt nie spodziewa się glonów w płynie mózgowo-rdzeniowym niemowlaka”. Ale do równowagi daleko: bywa ciężko.
Pozycja wydana jest naprawdę ładnie – utwardzana okładka, szare krawędzie kartek i te zdjęcia – niektóre śliczne (przełyk Barretta czy Prototheca wickerhamii to cudo!), inne zaskakujące (uśmiechnięta pępowina), a jeszcze inne przerażające (czerniak gałki ocznej czy guzki dnawe w stopie). Wszystko w pełnym kolorze. Jest na czym zawiesić oko. Czasem trzeba odpocząć od walki z tekstem…
Choć rozdział o nowotworach ma bardzo edukacyjne zacięcie, to warto zacisnąć zęby i wytrwać – zachwyciła mnie informacja o nowotworach obecnych od zarania dziejów (nawet u dinozaurów!) czy o pacjencie, którego zaatakował nowotwór jego… tasiemca! Jeszcze ciekawiej robi się później, gdy przechodzimy do patologii okresu ciąży czy pasożytów (rozdział o nużeńcach to cudeńko). Ach, życzyłabym sobie o wiele więcej historii o fetus in fetu i tych wszystkich TRAP-ach i TAPS-ach. Bardzo brakuje mi przykładów z zakresu dermatologii czy egzotycznych chorób zakaźnych – tych przywożonych z wakacji, a przez to trudnych diagnostycznie. Mogłabym godzinami czytać o torbielach skórzastych (300 zębów w jajniku!) i o kile – założę się, że podobnie czuje większość czytelników. Nie wiem, czy dla osób „o delikatnych nerwach” jest to pozycja odpowiednia – z tej prostej przyczyny, że trochę nie wierzę w istnienie takich osób. Są jak mityczne yeti… Bo czy naprawdę istnieją ludzie, którzy nie lubią czytać o chłoniakach Burkitta, podwajających się co dobę, czy o stolcach à la dżem porzeczkowy? Którzy pozbawieni są niezdrowej (?) fascynacji chorobami, którzy nie chcieliby zajrzeć przez ramię patologa podczas sekcji? Naprawdę są tacy?
Jeśli tak, jeśli naprawdę istnieją tego typu ludzkie jednorożce, to… powinni się od pozycji Łopatniuk trzymać z daleka. Może też ci, którzy nie lubią wymagającej lektury. Nie wiem, czy treść książki powtarza się z blogiem „Patolodzy na klatce”, ale pobieżne przejrzenie podpowiada, że nie. Tak czy siak – zapraszamy do porażającej (i jednak męczącej) podróży po ludzkiej patologii. Ja jestem już gotowa kupować bilet na kolejne wycieczki pod przewodnictwem autorki!
Agata Majchrowicz
6 Popieram
Link do recenzji
4054
68
52
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 705
- 395
- 126
- 75
- 60
- 13
- 13
- 10
- 10
- 10
Opinie [59]
Czy ja lubię literaturę popularnonaukową? Lubię.
więcejCzy ja lubię książki przybliżające różne grupy zawodowe? Lubię
"Patolodzy" spełnia powyższe kryteria, a jednak niekoniecznie polubiłem się z tą pozycją. Mamy do czynienia z książką bardzo(!) fachową. I to był gwóźdź do mojej trumny. Nadmiar wyrazów branżowych, spora ilość nazwisk i szczegółowe opisy techniczne spowodowały,...
Wiedza podręcznikowa, słownictwo naukowe - ciężka lektura. Trochę dla siebie można znaleźć, ale nie tego się spodziewałam. Zainteresował mnie rozdział o wadach rozwojowych zarodka, dość przystępnie napisany.
Pokaż mimo toTa książka to dramat. Dla przeciętnego czytelnika, który niewiele ma wspólnego z medycyną, jest ciężka do przebrnięcia. Liczyłam na opisy ciekawych przypadków, a w zamian dostałam gniota napisanego bardzo medycznym, fachowym językiem. Na dodatek autorka konstruuje zdania w taki sposób, że niektóre z nich trzeba czytać kilka razy żeby zrozumieć o co chodzi. Jestem bardzo na nie.
Pokaż mimo toTak jak uwielbiam książki o tematyce medycznej, tak tej tutaj mówię stanowcze NIE. 😞 Nie dość, że kompletnie nic z niej nie zrozumiałam, to jeszcze miałam wrażenie, że czytam podręcznik, z którego być może uczą się na studiach. 🙈 Dla mnie ta pozycja była okropnie męcząca. Miałam okazje przeczytać ją dzięki akcji @czytaj_pl niestety kompletnie nie rozumiem, czemu znalazła...
więcejPaulina Łopatniuk - Patolodzy. Panie doktorze, czy to rak?
więcejKsiążka napisana jest trudnym językiem i trzeba do niej przysiąść. Mimo to, bardzo mnie zaciekawiła i z największą przyjemnością przeczytałam ją od deski do deski. Prawie w jedną noc. Uwielbiam lektury z tej tematyki i ciągle poszukuję kolejnych. Bardzo zagadnienie patologii sądowej mnie intryguje i chętnie poznaje...
pisana mało przystępnym językiem oraz nie zaciekawia co dalej, inne pozycje o tej tematyce są zdecydowanie ciekawsze np Niewyjaśnione okoliczności
Pokaż mimo toTrudno się przyznać przed samym sobą, ale...
więcejCóż, to jedna z tych książek, którą człowiek przerywa, odkłada na półkę i nie planuje do niej wrócić.
Powód jest banalny - to książka chyba wyłącznie dla osób przynajmniej trochę zaznajomionych z naukową/medyczną terminologią. Laik będzie się jedynie łudził, że z kolejną stronę lub rozdziałem język z naukowego zmieni się chociaż...
Sięgnęłam po tę książkę, choć nie znałam wcześniej bloga autorki. Patomorfologia wydaje mi się być jednym z najciekawszym działów medycyny, a Paulina Łopatniuk pokazała mi przy okazji, że także jednym z najtrudniejszych, jeśli chodzi o naukę. Świetnie mi się tę książkę czytało, język autorki i jej poczucie humory bardzo przypadły mi do gustu.
Pokaż mimo toBardzo merytoryczna u dlatego tak wysoka opinia. Bo jednak troszkę czegoś bardziej przystępnego się spodziewałem. Warto spojrzeć z perspektywy specjalisty.
Pokaż mimo toCałkowicie zgadzam się z wypowiedziami w komentarzach. Ciekawa tematyka, o której chętnie czytam, dlatego sięgnęłam po tę pozycję. Fakt, że jest dużo słownictwa specjalistycznego i osobie nie związanej z biologią/ medycyną już będzie trudniej się wczytać, a do tego sposób konstruowania zdań przez autorkę.. Są tak długie i tak kwieciste, że ciężko się skupić na treści:( Z...
więcej