Bardzo nudna ksiazka. Autorka nie potrafi pisac.

Bardzo nudna ksiazka. Autorka nie potrafi pisac.

Początek nie jest łatwy mikroskop i komórki barwniki to nie dla każdego cos ciekawego - przebrnęłam przez medyczne sformułowania i zrobiłam kolejne podejście do książki i kolejne ...forma przekazu medyczna mało wciągająca ja się poddaję i już raczej nie doczytam.

Początek nie jest łatwy mikroskop i komórki barwniki to nie dla każdego cos ciekawego - przebrnęłam przez medyczne sformułowania i zrobiłam kolejne podejście do książki i kolejne ...forma przekazu medyczna mało wciągająca ja się poddaję i już raczej nie doczytam.

Jest to książka, którą świetnie mi się czytało.
Niezwykle ciekawa. Z mnóstwem ciekawostek i "smaczków" medycznych. Równocześnie nietrudno się zorientować , że autorka jest osobą oczytaną, i między okularem mikroskopu a stołem sekcyjnym znajduje widać czas na inne zainteresowania literackie. Tak lekkiego stylu narracji w książce , jak by nie patrzeć , popularnonaukowej mogę tylko autorce pozazdrościć. W dodatku poczucie humoru autorki ( no, tak, ciut makabryczne momentami) po prostu idealnie mi odpowiada. Przez całą lekturę miałam poczucie, że to "świetna babka " I fantastycznie by się z nią gadało.

Jednak zdecydowanie nie jest to książka dla każdego.
Zdecydowanie odradzam osobom "obrzydliwym", dla których wizja martwicy serowatej, czy pasożytniczych bliźniaków jest przykra. Zwłaszcza, że autorka uświadomi je także w zakresie posiadania żywego inwentarza w mieszkach włosowych- i nie, nie o bakteriach mówię.
Myślę też, że osoby, które ostatni kontakt nauką biologii i mikroskopem zakończyły gdzieś w szkole podstawowej nadmiar wiedzy specjalistycznej może przytłoczyć.
Nie jest to przecież też pozycja typowo naukowa, przeznaczona dla lekarzy.

Ale dla mnie idealna.
Mnóstwo informacji, i fantastyczna w odbiorze luźna narracja (tak, tak, lubię dygresje),takie "babskie" pogaduchy o patomorfologii.

Jest to książka, którą świetnie mi się czytało.
Niezwykle ciekawa. Z mnóstwem ciekawostek i "smaczków" medycznych. Równocześnie nietrudno się zorientować , że autorka jest osobą oczytaną, i między okularem mikroskopu a stołem sekcyjnym znajduje widać czas na inne zainteresowania literackie. Tak lekkiego stylu narracji w książce , jak by nie patrzeć , popularnonaukowej mogę...

Fantastyczna książka,która rozszerza horyzonty i wiedzę. Chodź nie jestem w żaden sposób związana z medycyną,tylko jestem laikiem amatorem.Każda nowa informacja przydaje się.

Fantastyczna książka,która rozszerza horyzonty i wiedzę. Chodź nie jestem w żaden sposób związana z medycyną,tylko jestem laikiem amatorem.Każda nowa informacja przydaje się.

Książka bardzo ciekawa, jednak jak dla mnie ze względu na dużą ilość pojęć medycznych, nie wszystko było zrozumiałe.
Mimo wszystko dowiedziałam się wielu ciekawych informacji.

Książka bardzo ciekawa, jednak jak dla mnie ze względu na dużą ilość pojęć medycznych, nie wszystko było zrozumiałe.
Mimo wszystko dowiedziałam się wielu ciekawych informacji.

Autorka coś stara się przekazać swoistą nowomową (skoro pacjenci/chorzy to wiadomo, że obie płcie i nie trzeba rzeczownika w formie pluralis rozdzielać pod kątem płci - ot podstawy gramatyki, albo skoro schodzi, to wiadomo, że w dół, itd.) i chaotycznym stylem narracji. Momentami jest przegadana, momentami autorka coś chce napisać ale gmatwa się w swojej narracji - krótko mówiąc przynudza. Są chwile, gdy zaczyna opisywać etiologię, by nagle infantylnie uprościć temat. Autorka opisuje jedno zjawisko wtrącając nie wiadomo czemu jakieś dygresje bez większego związku z myślą przewodnią. Skoro próbuje się pisać o etiologii raka szyjki macicy, to na Boga po co dygresje o schistosomatozie, WZW czy EBV itd. Czytałem to z perspektywy lekarza. Szału nie ma. Może i pasjonatka, ale szczególnego daru do przekazywania w sposób popularyzatorski wiedzy nie ma.

Autorka coś stara się przekazać swoistą nowomową (skoro pacjenci/chorzy to wiadomo, że obie płcie i nie trzeba rzeczownika w formie pluralis rozdzielać pod kątem płci - ot podstawy gramatyki, albo skoro schodzi, to wiadomo, że w dół, itd.) i chaotycznym stylem narracji. Momentami jest przegadana, momentami autorka coś chce napisać ale gmatwa się w swojej narracji - krótko...

O książce zostało już dużo napisane i zgadzam się z większością opinii - lektura bardzo ciekawa, choć nierzadko przytłaczająca fachowymi pojęciami. Chętnie zobaczyłabym w niej więcej zdjęć.
Fascynuje mnie jednak obraz autorki, który wyłania się z tej książki. Jawi mi się jako osoba, którą chciało by się poznać - kobieta z pasją, klasą i poczuciem humoru, oczytana, fachowiec w swej dziedzinie, ale wszechstronnie wykształcona i obyta. Podziwiam.

O książce zostało już dużo napisane i zgadzam się z większością opinii - lektura bardzo ciekawa, choć nierzadko przytłaczająca fachowymi pojęciami. Chętnie zobaczyłabym w niej więcej zdjęć.
Fascynuje mnie jednak obraz autorki, który wyłania się z tej książki. Jawi mi się jako osoba, którą chciało by się poznać - kobieta z pasją, klasą i poczuciem humoru, oczytana,...

Rewelacyjna jest ilość fachowej wiedzy, poetyckie metafory, odniesienia do literatury, sztuki, czarny humor, szacunek.
Zabrakło mi indeksu.
Autorka miała ambicję napisać wielkie dzieło i zrobiła to po swojemu. Miejscami jest chaotycznie. Ciężko się przez to brnie. Mozolnie. Czasem babski niezorganizowany bełkot o wszystkim i niczym. Autorka ma szeroką wiedzę, jest oczytana. Po trudnej lekturze coś w głowie zostaje. Warto czytać porcjami.
Musimy mieć wiedzę, by nasza marna służba zdrowia mogła nas uleczyć, czytać książki i źródła internetowe, by uzupełniać brak komunikacji ze strony medyków.
Mam wielki żal, że autorka pracuje z preparatami i denatami. Chciałabym trafić za życia do takiej właśnie doktorki, co zawiłości wytłumaczy i anegdotką uraczy.

Rewelacyjna jest ilość fachowej wiedzy, poetyckie metafory, odniesienia do literatury, sztuki, czarny humor, szacunek.
Zabrakło mi indeksu.
Autorka miała ambicję napisać wielkie dzieło i zrobiła to po swojemu. Miejscami jest chaotycznie. Ciężko się przez to brnie. Mozolnie. Czasem babski niezorganizowany bełkot o wszystkim i niczym. Autorka ma szeroką wiedzę, jest oczytana....

Bardzo dobra książka popularnonaukowa. W sposób jasny, pomimo wielu trudnych nazw i terminów, tłumaczy funkcjonowanie naszego ciała, nie ogólnie, ale w wycinkach….. Taka zbieżność mi wyszła. 😁 Patolog ogląda pod mikroskopem przygotowane przez laborantów, z pobranych od pacjenta tkanek, preparaty. Na podstawie obrazu, który widzi i opisu dolegliwości pacjenta stawia diagnozę. Im lepszy preparat, im lepszy patolog, im lepszy opis dolegliwości, tym trafniejsza diagnoza. To tak w skrócie. To co się dzieje w naszym ciele jest fascynujące. To bardzo skomplikowana fabryka. Jak utrzymać ją w dobrej formie? Jakie zalecić lekarstwo gdy niedomaga? Co wyczyta patolog z różowego obrazka na który patrzy? Jest śliczny i przesyła wiadomość. Dobrą alb złą. Dowiedziałam się sporo o nieprawidłowościach budowy i działania niektórych organów np. wątroby czy trzustki. Pouczająca była też lekcja o wadach rozwojowych płodu, rodzajach raka i dnie moczanowej. To był dobry przerywnik pomiędzy kolejnymi spotkaniami z duchami starymi i bardzo niebezpiecznymi, których ostatnio gustuję. Polecam.

Bardzo dobra książka popularnonaukowa. W sposób jasny, pomimo wielu trudnych nazw i terminów, tłumaczy funkcjonowanie naszego ciała, nie ogólnie, ale w wycinkach….. Taka zbieżność mi wyszła. 😁 Patolog ogląda pod mikroskopem przygotowane przez laborantów, z pobranych od pacjenta tkanek, preparaty. Na podstawie obrazu, który widzi i opisu dolegliwości pacjenta stawia ...

Patomorfologia to dziedzina medycyny traktowana trochę po macoszemu. No bo co to za lekarz, który siedzi za mikroskopem i ogląda szkiełka bawiąc się przy tym kolorowymi barwnikami? W Polsce szczególnie rzadka, bo przecież mało kogo interesują molekularne zawiłości, kształty komórek i wszechobecny róż. Paulina Łopatniuk znana ze swojego bloga i funpage patolodzy na klatce wprowadza nas w ten na pozór nudnawy świat chorób. Dzięki tej książę uświadomiłam sobie to jak ważna jest praca patomorfologa, jak odpowiedzialna i to, ze choroby i przypadki chodzące po ludziach mogą być niezwykle zaskakujące .

Patomorfologia to dziedzina medycyny traktowana trochę po macoszemu. No bo co to za lekarz, który siedzi za mikroskopem i ogląda szkiełka bawiąc się przy tym kolorowymi barwnikami? W Polsce szczególnie rzadka, bo przecież mało kogo interesują molekularne zawiłości, kształty komórek i wszechobecny róż. Paulina Łopatniuk znana ze swojego bloga i funpage patolodzy na klatce...