Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel12
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać1
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Elizabeth Gaskell
Źródło: By William John Thomson (Scottish, born circa 1771-1845) - http://www2.shu.ac.uk/corvey/cw3/AuthorPage.cfm?Author=EG2 or http://www.lang.nagoya-u.ac.jp/~matsuoka/GIF-EG-Elizabeth1832.jpg, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2272096
Znana jako: Elizabeth Cleghorn GaskellZnana jako: Elizabeth Cleghorn Gaskell
26
7,4/10
Urodzona: 29.09.1810Zmarła: 12.11.1865
Często nazywana po prostu Panią Gaskell – angielska pisarka z czasów wiktoriańskich. Najbardziej znana jest z biografii pisarki Charlotte Brontë. Jej powieści są portretem życia różnych warstw społecznych.
Elizabeth Stevenson urodziła się w 1810 roku w domu o numerze 93 przy Cheyne Walk w Chelsea, które było wtedy przedmieściem Londynu. Jej matka, Elizabeth Holland, pochodziła z wpływowej rodziny ze środkowej Anglii. Zmarła w 1812 roku, gdy Elizabeth była jeszcze dzieckiem. Elizabeth była jedną z ośmiorga dzieci, wśród których tylko ona i jej brat John (urodzony w 1806) przeżyli dzieciństwo. John, pływając w Marynarce Handlowej, zaginął w 1827 roku w drodze do Indii. Ojciec Elizabeth, William Stevenson, który był pastorem kościoła unitariańskiego i pisarzem, ożenił się ponownie po śmierci żony. Elizabeth większość dzieciństwa spędziła w Cheshire, gdzie mieszkała z ciotką, Hannah Lumb, w Knutsford, miejscowości będącej pierwowzorem Cranford z powieści pod tym samym tytułem. Spędziła również trochę czasu w Newcastle upon Tyne (z wielebnym Williamem Turnerem) i w Edynburgu. Jej macocha była siostrą szkockiego artysty, Williama Johna Thomsona, który specjalizował się w miniaturach i w 1832 namalował portret Elizabeth. W tym samym roku Elizabeth poślubiła Williama Gaskella, pastora kaplicy unitariańskiej przy Cross Street w Manchesterze, który robił karierę jako pisarz. Miesiąc miodowy spędzili w Północnej Walii, zatrzymali się u wuja Elizabeth, Samuela Hollanda, mieszkającego blisko Porthmadog. Gaskellowie zamieszkali w Manchesterze, mieście przemysłowym, które stało się inspiracją do pisania powieści. Mieli kilkoro dzieci: córkę, urodzoną martwą w 1833 roku, następnie była Marianne (1834),Margaret Emily (1837),znaną jako Meta, Florence Elizabeth (1842),Williama (1844-1845) i Julię Bradford (1846). Później, w 1862 roku, Florence poślubiła adwokata Charlesa Cromptona. Po publikacji pierwszej książki w 1850 roku wynajęli willę w Plymouth Grove, gdzie Gaskell mieszkała przez 15 lat – aż do śmierci. Oprócz jednej, wszystkie książki napisała w Plymouth Grove. Kręgi, w jakich obracali się Gaskellowie, obejmowały wielkich pisarzy, innowierców i reformatorów społecznych, takich jak William i Mary Howitt. Dom przy Plymouth Grove odwiedzali Charles Dickens, John Ruskin, Harriet Beecher Stowe czy amerykański pisarz Charles Eliot Norton, zaś dyrygent Charles Hallé mieszkał blisko i uczył jedną z córek Gaskell gry na pianinie. Charlotte Brontë, bliska przyjaciółka Gaskell, odwiedziła ją trzy razy, zaś raz schowała się za zasłoną w pokoju gościnnym, gdyż była zbyt nieśmiała, by spotkać się z innymi gośćmi Gaskell. Elisabeth Gaskell zmarła w Holybourne w Hampshire w 1865 roku w wieku 55 lat. Dom przy Plymouth Grove, znany jako Gaskell House, był w posiadaniu rodziny Gaskellów do 1913 roku. Pierwsza powieść Gaskell, Mary Barton, została anonimowo opublikowana w 1848 roku. Najbardziej znanymi powieściami są Cranford (1853),North and South (1854) i Wives and Daughters (1865). Stała się popularna głównie dzięki historiom o duchach, w których pisaniu wspierał ją Charles Dickens i który publikował je w magazynie „Household Words”. Styl tych opowiadań, zaliczanych do fikcji gotyckiej, był zupełnie inny od stylu, który stosowała w powieściach. Gaskell ponadto napisała pierwszą biografię Charlotte Brontë, która odegrała znaczną rolę w odbiorze tej pisarki.
Elizabeth Stevenson urodziła się w 1810 roku w domu o numerze 93 przy Cheyne Walk w Chelsea, które było wtedy przedmieściem Londynu. Jej matka, Elizabeth Holland, pochodziła z wpływowej rodziny ze środkowej Anglii. Zmarła w 1812 roku, gdy Elizabeth była jeszcze dzieckiem. Elizabeth była jedną z ośmiorga dzieci, wśród których tylko ona i jej brat John (urodzony w 1806) przeżyli dzieciństwo. John, pływając w Marynarce Handlowej, zaginął w 1827 roku w drodze do Indii. Ojciec Elizabeth, William Stevenson, który był pastorem kościoła unitariańskiego i pisarzem, ożenił się ponownie po śmierci żony. Elizabeth większość dzieciństwa spędziła w Cheshire, gdzie mieszkała z ciotką, Hannah Lumb, w Knutsford, miejscowości będącej pierwowzorem Cranford z powieści pod tym samym tytułem. Spędziła również trochę czasu w Newcastle upon Tyne (z wielebnym Williamem Turnerem) i w Edynburgu. Jej macocha była siostrą szkockiego artysty, Williama Johna Thomsona, który specjalizował się w miniaturach i w 1832 namalował portret Elizabeth. W tym samym roku Elizabeth poślubiła Williama Gaskella, pastora kaplicy unitariańskiej przy Cross Street w Manchesterze, który robił karierę jako pisarz. Miesiąc miodowy spędzili w Północnej Walii, zatrzymali się u wuja Elizabeth, Samuela Hollanda, mieszkającego blisko Porthmadog. Gaskellowie zamieszkali w Manchesterze, mieście przemysłowym, które stało się inspiracją do pisania powieści. Mieli kilkoro dzieci: córkę, urodzoną martwą w 1833 roku, następnie była Marianne (1834),Margaret Emily (1837),znaną jako Meta, Florence Elizabeth (1842),Williama (1844-1845) i Julię Bradford (1846). Później, w 1862 roku, Florence poślubiła adwokata Charlesa Cromptona. Po publikacji pierwszej książki w 1850 roku wynajęli willę w Plymouth Grove, gdzie Gaskell mieszkała przez 15 lat – aż do śmierci. Oprócz jednej, wszystkie książki napisała w Plymouth Grove. Kręgi, w jakich obracali się Gaskellowie, obejmowały wielkich pisarzy, innowierców i reformatorów społecznych, takich jak William i Mary Howitt. Dom przy Plymouth Grove odwiedzali Charles Dickens, John Ruskin, Harriet Beecher Stowe czy amerykański pisarz Charles Eliot Norton, zaś dyrygent Charles Hallé mieszkał blisko i uczył jedną z córek Gaskell gry na pianinie. Charlotte Brontë, bliska przyjaciółka Gaskell, odwiedziła ją trzy razy, zaś raz schowała się za zasłoną w pokoju gościnnym, gdyż była zbyt nieśmiała, by spotkać się z innymi gośćmi Gaskell. Elisabeth Gaskell zmarła w Holybourne w Hampshire w 1865 roku w wieku 55 lat. Dom przy Plymouth Grove, znany jako Gaskell House, był w posiadaniu rodziny Gaskellów do 1913 roku. Pierwsza powieść Gaskell, Mary Barton, została anonimowo opublikowana w 1848 roku. Najbardziej znanymi powieściami są Cranford (1853),North and South (1854) i Wives and Daughters (1865). Stała się popularna głównie dzięki historiom o duchach, w których pisaniu wspierał ją Charles Dickens i który publikował je w magazynie „Household Words”. Styl tych opowiadań, zaliczanych do fikcji gotyckiej, był zupełnie inny od stylu, który stosowała w powieściach. Gaskell ponadto napisała pierwszą biografię Charlotte Brontë, która odegrała znaczną rolę w odbiorze tej pisarki.
7,4/10średnia ocena książek autora
4 085 przeczytało książki autora
10 533 chce przeczytać książki autora
204fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Aktualności
5
Publicystyka
Sonia Miniewicz
20
Co po „Wichrowych wzgórzach”? Książki dla miłośników sióstr Brontë i Jane Austen
Publicystyka
Marcin Waincetel
2
Książki, które wiążą się z magią świąt Bożego Narodzenia
Publicystyka
Bartek Czartoryski
6
Święta grozy. Co strasznego przeczytać przy choince?
Mój przyjaciel, zresztą pisarz, mawia, że książka nigdy człowieka nie wystraszy równie porządnie, co filmowy horror. I o ile zgadzam się odnośnie do samej reguły, to świąteczny...
Publicystyka
Marcin Waincetel
2
Książki z Gwiazdką – historie, które łączy motyw świąt
Święta to niezwykły czas. Zapach choinki i cynamonu, rodzinne spotkania przy opłatku, dzielenie się wspomnieniami, życzenia – zdrowia, miłości, spełnienia… Magia grudniowych dni...
Publicystyka
Róża_Bzowa
48
W podróży do krain literackich. 10 książek z kierunkiem w tytule
Kierunek: książka! Wraz z Jowitą Marzec, czyli użytkowniczką Róża_Bzowa, tropimy literackie krainy, do których zabierają nas pisarze przewodnicy. Jako wskazówki traktujemy tytuły...
Aktualności
LubimyCzytać
9
Książkowa podróż z J.K. Rowling
Ekskluzywny wywiad z autorką "Trafnego wyboru". Przy jakiej książce płakała J.K. Rowling, z jakim autorem chciałaby się najchętniej spotkać? Z jaką postacią literacką się utożsamia...
Popularne cytaty autora
Na pewno masz takie dni - jak wszyscy, tak sądzę - kiedy wstajesz i mijają godziny, a ty marzysz o jakiejkolwiek odmianie, o jakiejś różnicy...
Na pewno masz takie dni - jak wszyscy, tak sądzę - kiedy wstajesz i mijają godziny, a ty marzysz o jakiejkolwiek odmianie, o jakiejś różnicy, o czymkolwiek.
16 osób to lubiGłos rozsądku to zawsze jest tylko to, co ktoś inny ma do powiedzenia. A ja uważam, że właśnie to, co ja mam do powiedzenia, jest rozsądne, ...
Głos rozsądku to zawsze jest tylko to, co ktoś inny ma do powiedzenia. A ja uważam, że właśnie to, co ja mam do powiedzenia, jest rozsądne, a zresztą, czy jest, czy nie jest, powiem to i będę przy swoim obstawać.
10 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Ruth Elizabeth Gaskell
6,6
„Ruth” Elizabeth Gaskell to klasyk literatury i trzecia moja przeczytana książka tej autorki. Dwie pierwsze to „Szara dama” i „Panie z Cranford”, które podobały mi się, lecz są to bardzo cienkie pozycje, więc chciałam sprawdzić, czy spodoba mi się dłuższa historia jej autorstwa.
Główną bohaterką jest tytułowa Ruth Hilton, która w wieku 16 lat wdała się w romans, który bardzo szybko się skończył, jednak ona została już przez społeczeństwo uznana za „kobietę upadłą”. Ruth dostaje jednak szansę na nowe życie bez hańby pod przybraną tożsamością. Gdy po raz kolejny w jej życiu pojawia się tamten mężczyzna, jej tajemnica zostaje zagrożona..
Bardzo przyjemna pozycja o odkupieniu win. Lubię pióro tej autorki, więc tę historię też dobrze mi się czytało. Wciągnęłam się w historię Ruth, która od samego początku była bardzo emocjonująca. Im dalej, tym mój entuzjazm trochę opadał, ale doceniam bardzo obraz społeczeństwa, jaki autorka nam w tej książce zarysowała. Jest to jedna z mniej popularnych pozycji autorki, a myślę, że jest również warta uwagi! Polecam sprawdzić „Ruth”, bo jej tematyka nie jest typowa dla książek klasycznych, więc ciekawie jest ją poznać!
https://www.instagram.com/p/C4kdrQEtp5o/
Żony i córki Elizabeth Gaskell
7,6
Powieść czyta się lekko i z niemałym zainteresowaniem. Idealna na zimowe czy jesienne wieczory. Historia młodej Molly, dziewczyny o prawdziwie dobrym sercu, czystych intencjach, dziewczęco nieśmiałej i pełnej obaw, bez wątpienia może obudzić w czytelniku sympatię do głównej bohaterki, która być może nie jest waleczną, zbuntowaną, wytyczającą własne życiowe ścieżki, heroiną, ale cała postać została tak uroczo stworzona przez panią Gaskell, że nie sposób nie kibicować małej Gibson do końca. Bo koniec jest w tej powieści zdecydowanie zwieńczeniem nie zawsze przychylnych Molly losów... Ciekawie została ukazana także relacja samej panny Gibson i jej ojca, oparta na wzajemnym zaufaniu i silnej obustronnej adoracji. Mimo tytułu, myślę, że to właśnie więź pomiędzy córką a ojcem, a nie żoną a córką, czy żoną i mężem, albo nawet matką a córką, jest warta uwagi w tej książce. Pozostałe rodzaje relacji są pełne niedomówień, niekoniecznie szczere, zbudowane na nie tak stabilnym fundamencie...
Angielska XIX-wieczna prowincja, jej "ploteczki", wir życia, bacznie obserwujące wszystko sąsiadki, których oczu nie oszukasz, nie mówiąc już o ich delikatnych uczuciach i jakże łatwej skłonności do obrażania się, demonizowania błahostek, przeinaczania zasłyszanych nowinek... to wszystko i wiele więcej zostało niesamowicie wiernie oddane w powieści przez autorkę, która (notabene) powieści nie dokończyła, ale nie da się wprost nie domyślić zakończenia po zapoznaniu się z całą, tak dokładnie "odmalowaną", fabułą.
Nie jest to książka, do której zamierzam wracać, ale zdecydowanie poleciłabym ją młodej czytelniczce, która podobnie jak Molly, główna bohaterka, cierpliwie czeka na swój uśmiech losu.