ulubiona nowelka

ulubiona nowelka

Urocza pozycja. Sposób, w jaki zostało pokazane uczucie pomiędzy małżeństwem, w porównaniu do tego, ile w utworze było wzniosłego tonu (nie było go wcale) jest imponujący. Nie trzeba dużo, żeby pokazać kochających się ludzi, nie trzeba pisać wielkich metafor, wystarczy zauważyć prostą, banalną nawet, ludzką troskę. Wzrusza na swój własny sposób.

Urocza pozycja. Sposób, w jaki zostało pokazane uczucie pomiędzy małżeństwem, w porównaniu do tego, ile w utworze było wzniosłego tonu (nie było go wcale) jest imponujący. Nie trzeba dużo, żeby pokazać kochających się ludzi, nie trzeba pisać wielkich metafor, wystarczy zauważyć prostą, banalną nawet, ludzką troskę. Wzrusza na swój własny sposób.

Po "Kamizelkę" sięgnęłam już drugi raz, chcąc odświeżyć sobie szczegóły tej historii po dłuższym czasie. Gdy czytałam ją po raz pierwszy, wywołała we mnie ogromne emocje i wtedy dałabym jej 11/10. Teraz jednak poczułam lekki niedosyt, nie wiem, dlaczego. Opowieść jest piękna i wzrusza, lecz tym razem dostrzegłam w niej bardziej przyziemne i smutne jednocześnie aspekty, jak próba sprzedaży przedmiotów przez mężczyznę za zawyżoną cenę czy pożegnanie z miejscem zamieszkania. Kiedyś wciągnęła mnie sama fabuła, a opowiadanie wydawało mi się tak smutne, jak i romantyczne. Dzisiaj moją uwagę zwróciła przede wszystkim niemoc bohaterów oraz nastawione na zysk zachowanie handlarza starzyzną. Może dlatego, że zauważyłam wciąż obecne w świecie sytuacje, na które niewiele można poradzić, pojawił się we mnie smutek, ale inny niż po pierwszej lekturze. Tym razem była to właśnie niemoc w stosunku do wielu spraw. Poczułam taką jesienną melancholię, jak wtedy gdy niebo za oknem szarzeje i zaczyna się coraz wcześniej ściemniać.
Uwielbiam "Kamizelkę" za to, jakie odczucia wywołała we mnie po pierwszej i kolejnej lekturze, chociaż chciałabym zobaczyć w niej jeszcze tę paletę emocji, co za pierwszym razem. Może będzie ku temu okazja.

Po "Kamizelkę" sięgnęłam już drugi raz, chcąc odświeżyć sobie szczegóły tej historii po dłuższym czasie. Gdy czytałam ją po raz pierwszy, wywołała we mnie ogromne emocje i wtedy dałabym jej 11/10. Teraz jednak poczułam lekki niedosyt, nie wiem, dlaczego. Opowieść jest piękna i wzrusza, lecz tym razem dostrzegłam w niej bardziej przyziemne i smutne jednocześnie aspekty, jak...

Krótka nowelka o pewnym małżeństwie, którego szczęśliwe życie przerywa choroba pan domu. O tym, jak można kłamać w dobrej sprawie, by umniejszyć ból ukochanej osoby.
Piękna, ale smutna historia.

Krótka nowelka o pewnym małżeństwie, którego szczęśliwe życie przerywa choroba pan domu. O tym, jak można kłamać w dobrej sprawie, by umniejszyć ból ukochanej osoby.
Piękna, ale smutna historia.

Króciutki smutna nowelka o młodym małżeństwie, gdzie jest miłość, troska i zakłamywanie rzeczywistości aby jeden z małżonków dodał otuchy drugiemu.

Króciutki smutna nowelka o młodym małżeństwie, gdzie jest miłość, troska i zakłamywanie rzeczywistości aby jeden z małżonków dodał otuchy drugiemu.

świetna nowela

świetna nowela

Najsmutniejsza historia na swiecie

Najsmutniejsza historia na swiecie

Ciekawy motyw kamizelki, autor nie używając wielkich słów, nie popadając w patos, użył codziennego rekwizytu by przedstawić przejmującą relację pewnego małżeństwa.

Ciekawy motyw kamizelki, autor nie używając wielkich słów, nie popadając w patos, użył codziennego rekwizytu by przedstawić przejmującą relację pewnego małżeństwa.

Krótka, wzruszająca nowela o prawdziwym życiu kochających się ludzi. Bardzo dobrze mi się to czytało.

Krótka, wzruszająca nowela o prawdziwym życiu kochających się ludzi. Bardzo dobrze mi się to czytało.

Prosta i przyjemna nowelka o życiu prostych ale bardzo kochających się ludzi. Zaledwie parę stron refleksyjnej opowieści o sile miłości w szarych i smutnych czasach.

Prosta i przyjemna nowelka o życiu prostych ale bardzo kochających się ludzi. Zaledwie parę stron refleksyjnej opowieści o sile miłości w szarych i smutnych czasach.