Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przejmująco smutna książka, malująca obraz samotnego, smutnego, zagubionego człowieka pogrążonego w depresji i nałogach. Smutne zderzenie z rzeczywistością dla fanów serialu, takich jak ja, zwłaszcza gdy uświadomimy sobie, jak blisko bardzo podobny Matthew był do Chandlera - samotny, przestraszony, z niską samooceną, desperacko szukający miłości, myślący, że nigdy nie jest wystarczająco dobry i poprzez przetwarzanie traum z dzieciństwa wykorzystujący żart jako sposób na zwrócenie na siebie uwagi innych. Ale wszystko to w NIE zabawny sposób.

Od strony technicznej książka jest momentami chaotyczna, nielinearna, przez co można się czasem pogubić w którym roku jesteśmy i na jakim etapie wychodzenia z nałogu jest autor. Mimo to książka jest dobra - dająca wgląd w umysł osoby uzależnionej, choć nie dająca nam żadnych odpowiedzi. A znając życie autora, niestety nie optymistyczna.

Przejmująco smutna książka, malująca obraz samotnego, smutnego, zagubionego człowieka pogrążonego w depresji i nałogach. Smutne zderzenie z rzeczywistością dla fanów serialu, takich jak ja, zwłaszcza gdy uświadomimy sobie, jak blisko bardzo podobny Matthew był do Chandlera - samotny, przestraszony, z niską samooceną, desperacko szukający miłości, myślący, że nigdy nie jest...