Dawno temu w telewizji

Jeśli ktoś żył, dorastał w latach 90’ ta książka staje się magiczną podróżą w tamte lata… pozwala w perspektywie zza kulis wrócić do wcale nieoczywistych wspomnień.

Jeśli ktoś żył, dorastał w latach 90’ ta książka staje się magiczną podróżą w tamte lata… pozwala w perspektywie zza kulis wrócić do wcale nieoczywistych wspomnień.

Dawno się tak nie ubawiłam.

Jako dziecko lat 90-tych, przeżywam aktualnie nawracającą falę nostalgii do tamtych lat i ta pozycja zapewniła mi dużo emocji, ciekawostek oraz śmiechu. Genialne podejście do rozmówców, masa nieznanych mi wcześniej faktów. Brawo

PS Bydgoszcz przeprasza za piratów!

Dawno się tak nie ubawiłam.

Jako dziecko lat 90-tych, przeżywam aktualnie nawracającą falę nostalgii do tamtych lat i ta pozycja zapewniła mi dużo emocji, ciekawostek oraz śmiechu. Genialne podejście do rozmówców, masa nieznanych mi wcześniej faktów. Brawo

PS Bydgoszcz przeprasza za piratów!

📺„Dawno temu w telewizji” to cykl wywiadów z osobami „po drugiej stronie telewizji”, począwszy od reżyserów, scenarzystów, przez aktorów, dziennikarzy telewizyjnych na podcasterach skończywszy.

🧏‍♂️Kamil Bałuk przeprowadza wywiady z nutką sentymentów, wspominając dawne lata telewizji, okraszając je swoimi przemyśleniami z danego okresu. Z mojej perspektywy jest to o tyle ciekawe, że o niektórych formatach wcześniej nie słyszałem (Piraci, Rower Błażeja). Te programy, na dzisiejsze realia, ciężko by nawet porównać do któregoś z aktualnie prowadzonych audycji.

🫤Mam jednak trochę mieszane uczucia do całości i parę zarzutów. Z mojej perspektywy te krótkie wywiady to swoista laurka dla zaproszonych gosci. Bywają momenty, w których autor odchodzi od słodzenia odbiorcom, albo przynajmniej próbuje, sprowadzić rozmowę na tory bardziej obiektywne. Mimo tego, po przeczytaniu mam wrażenie, że leitmotiv dla całej książki zawiera się w myśli: „dawniej to było, teraz to nie ma”.

👏Wielu interesujących rzeczy, takich jak: sposób kręcenia „Miodowych lat”, realia pracy dziennikarskiej lat dziewięćdziesiątych, sposoby kręcenia seriali i teleturniejów, są przedstawianie przez rozmówców w ciekawy sposób. Często rzucają zupełnie inne światło na niektóre tematy, tłumaczą uchybienia, rzeczywistość. Muszę przyznać, że zaskoczeniem było dla mnie w paru momentach, że początki niektórych wielkich formatów to czysty przypadek. Jednak w wielu sytuacjach telewizja kłamie, szok! (i niedowierzanie) 🤣

🎬 Książkę polecam. Szczególnie po nadrobieniu podcastu o tej samej nazwie. Mimo wszystko ciekawy powrót do przeszłości 😉

📺„Dawno temu w telewizji” to cykl wywiadów z osobami „po drugiej stronie telewizji”, począwszy od reżyserów, scenarzystów, przez aktorów, dziennikarzy telewizyjnych na podcasterach skończywszy.

🧏‍♂️Kamil Bałuk przeprowadza wywiady z nutką sentymentów, wspominając dawne lata telewizji, okraszając je swoimi przemyśleniami z danego okresu. Z mojej perspektywy jest to o tyle...

Całość dobra, ale nierówne te wywiady. Khamidov, Fajbusiewicz i Kawalec przypadli mi najbardziej, może jeszcze Mołek, a reszty to po prostu nie pamiętam. Łepkowska to mam wrażenie, że na solidnym kiju usiadła. Nie wiem, czy reportersko dobrze to wypada, bo wywiadów za bardzo nie lubię czytać, ale skoro skończyłem, to musi być przynajmniej przyzwoicie.

Całość dobra, ale nierówne te wywiady. Khamidov, Fajbusiewicz i Kawalec przypadli mi najbardziej, może jeszcze Mołek, a reszty to po prostu nie pamiętam. Łepkowska to mam wrażenie, że na solidnym kiju usiadła. Nie wiem, czy reportersko dobrze to wypada, bo wywiadów za bardzo nie lubię czytać, ale skoro skończyłem, to musi być przynajmniej przyzwoicie.

Interesujący goście, odwołujący się do moich wspomnień. Najbardziej wciągające opowieści z E. Zapendowską i J. Kawalcem, najmniej historie z Roweru Błażeja, którego targetem nie byłam oraz aktorzy z Miodowych lat(tu nie zagrała ani forma ani treść). Słabym ogniwem jest dla mnie sam Autor, który zostawia wolność mówiącym, co rozumiem i szanuję (i ich traktuję jako właściwych autoròw),ale pytania K.Bałuki to raczej wypowiedzi wszystkowiedzącego kujona”.
Może jako program do posłuchania, było idealnie, ale wersja pisana zostawia mnie z pewnym niedosytem.

Interesujący goście, odwołujący się do moich wspomnień. Najbardziej wciągające opowieści z E. Zapendowską i J. Kawalcem, najmniej historie z Roweru Błażeja, którego targetem nie byłam oraz aktorzy z Miodowych lat(tu nie zagrała ani forma ani treść). Słabym ogniwem jest dla mnie sam Autor, który zostawia wolność mówiącym, co rozumiem i szanuję (i ich traktuję jako...

Nie znam podcastów które ponoć autor nagrywa więc nie wiedziałem czego się spodziewać. Sama deklaracja, że nie interesują go anegdoty z planu była niepokojąca bo myślę, że na to głównie nastawiali się potencjalni czytelnicy. W zamian dostali informację, że Łepkowska nie miała telewizora, a Zapendowska dokarmiała ulubionego cielaka. Oczywiście wciąż warto to przeczytać jeśli pamięta się emisję opisywanych programów ale można to było zrobić jeszcze lepiej.

Nie znam podcastów które ponoć autor nagrywa więc nie wiedziałem czego się spodziewać. Sama deklaracja, że nie interesują go anegdoty z planu była niepokojąca bo myślę, że na to głównie nastawiali się potencjalni czytelnicy. W zamian dostali informację, że Łepkowska nie miała telewizora, a Zapendowska dokarmiała ulubionego cielaka. Oczywiście wciąż warto to przeczytać jeśli...

Kilka ciekawych rozmów, które nabrały nawet biograficznego rysu i które można było pociągnąć dalej, ale na potrzeby tematyki książki idealne. Nie rozumiem głosów oburzenia, opierających się na tym, że "za dużo gadali o obecnych czasach". Moim zdaniem kontekst teraźniejszej pracy osób związanych z tamtymi czasami także jest ważny, tak jak ich szersza działalność. Ciekawy i dobrze zaplanowany zbiór wywiadów, nawet dla osób, które nie czują owej "osnowy" programów z dawnych lat. Jest też kilka smaczków z telewizyjnego życia – przyjemna lektura na początek roku :)

Kilka ciekawych rozmów, które nabrały nawet biograficznego rysu i które można było pociągnąć dalej, ale na potrzeby tematyki książki idealne. Nie rozumiem głosów oburzenia, opierających się na tym, że "za dużo gadali o obecnych czasach". Moim zdaniem kontekst teraźniejszej pracy osób związanych z tamtymi czasami także jest ważny, tak jak ich szersza działalność. Ciekawy i...

Forma luźnej rozmowy sprzyja szybkiemu czytaniu książki. Najciekawsza moim zdaniem była rozmowa z Okiłem Khamidovem. Niestety zbyt często rozmowa schodzi na inne tematy, wątki osobiste, w ogóle nie związane z programami. Najgorzej czytało się chyba rozdział z Żakiem i Barcisiem, ponieważ panowie zamiast odpowiadać na pytania, ciągle wzajemnie sobie przerywali, przez co właściwie nie dowiadujemy niczego konkretnego o produkcji miodowych lat. Zdecydowanie bardziej polecam posłuchać Podcastexu ;).

Forma luźnej rozmowy sprzyja szybkiemu czytaniu książki. Najciekawsza moim zdaniem była rozmowa z Okiłem Khamidovem. Niestety zbyt często rozmowa schodzi na inne tematy, wątki osobiste, w ogóle nie związane z programami. Najgorzej czytało się chyba rozdział z Żakiem i Barcisiem, ponieważ panowie zamiast odpowiadać na pytania, ciągle wzajemnie sobie przerywali, przez co ...

Ksiazka 5/10 bo tylko polowa wywiadow jest ciekawa. Zbyt czesto autor odbiega od tematu ksiazki a skupia sie na zyciorysie rozmówców i tym czym zajmuja sie ibecnie co jest albo nudne albo przypomina artykuly z plejady albo plotka.

Ksiazka 5/10 bo tylko polowa wywiadow jest ciekawa. Zbyt czesto autor odbiega od tematu ksiazki a skupia sie na zyciorysie rozmówców i tym czym zajmuja sie ibecnie co jest albo nudne albo przypomina artykuly z plejady albo plotka.

Bardzo fajny powrót do bardzo ciekawych czasów. Zaimponował mi dziennikarz: zadaje naprawdę dobre pytania. Fajnie się to czyta, liczę na kontynuację.

Bardzo fajny powrót do bardzo ciekawych czasów. Zaimponował mi dziennikarz: zadaje naprawdę dobre pytania. Fajnie się to czyta, liczę na kontynuację.