Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przepraszam, to książka w którą autor włożył mnóstwo pracy, jest ambitniejsza 3 razy bardziej niż Wiedźmin, uczy historii, łaciny itd. Ale może w tym czasie nie chciałem się uczyć historii ani łaciny ani itd. Nie bawiłem się nią na tyle aby dać wyższą ocenę. Zmęczyła mnie mnogość nazwisk które ciężko zapamiętać, męczyła łacina co drugie zdanie, drażnił Reynevan który uciekał 100 razy i 100 razy był łapany. Mam świadomość że jest świetna ale nie czuję jej.

Przepraszam, to książka w którą autor włożył mnóstwo pracy, jest ambitniejsza 3 razy bardziej niż Wiedźmin, uczy historii, łaciny itd. Ale może w tym czasie nie chciałem się uczyć historii ani łaciny ani itd. Nie bawiłem się nią na tyle aby dać wyższą ocenę. Zmęczyła mnie mnogość nazwisk które ciężko zapamiętać, męczyła łacina co drugie zdanie, drażnił Reynevan który...

Niezłe, ale czasem wymaga większego skupienia aby wyłapać sens w niektórych zdaniach czy załapać żart. Kilka cytatów sobie zapisałem, wykorzystam je odpowiadając na pytania pieniaczy na zebraniach Wspólnot Mieszkaniowych.

Niezłe, ale czasem wymaga większego skupienia aby wyłapać sens w niektórych zdaniach czy załapać żart. Kilka cytatów sobie zapisałem, wykorzystam je odpowiadając na pytania pieniaczy na zebraniach Wspólnot Mieszkaniowych.

Mruknął, syknął, burknął, pierdnął. Budowanie dialogów w tej fajnej powieści wskazuje, że autor nie ma jeszcze wielkiego doświadczenia i narzędzi. Rozdziały zaczyna często od "padał deszcz", "było zimno", "wiał wiatr". Ale to dobra książka, ciekawie się rozkręca, postacie dają się polubić albo wkurzają, a o to w tym chodzi.

Mruknął, syknął, burknął, pierdnął. Budowanie dialogów w tej fajnej powieści wskazuje, że autor nie ma jeszcze wielkiego doświadczenia i narzędzi. Rozdziały zaczyna często od "padał deszcz", "było zimno", "wiał wiatr". Ale to dobra książka, ciekawie się rozkręca, postacie dają się polubić albo wkurzają, a o to w tym chodzi.