Ramota wydalona przez piewcę ludobójców z OUN-(d)UPA Adruchujowycza chyba na potężnym kacu. Fetor wprost niemożliwy. Mogą spróbować tylko osoby pozbawione całkowicie zmysłu powonienia.

Ramota wydalona przez piewcę ludobójców z OUN-(d)UPA Adruchujowycza chyba na potężnym kacu. Fetor wprost niemożliwy. Mogą spróbować tylko osoby pozbawione całkowicie zmysłu powonienia.

Bohaterowie książki to postacie niejednoznaczne, niekiedy wątpliwe moralnie, etycznie, które weszły w konflikt z prawem; stały się zatem kochankami Justycji. Ale złamanie prawa wynika często z zakochania, miłości do kobiety, idei, ojczyzny I tu mamy pierwszą z wielu niejednoznaczności. Książka wbrew podtytułowi to zbiór ośmiu opowiadań mających swój początek w Galicji między XVII a XXI wiekiem i mówi o postaciach znanych z historii ukraińskiej, polskiej, sowieckiej. Trochę tu również zmyśleń, dopowiedzeń, refleksji odnoszących się do współczesności.

Uwagę zwraca język: mieszanina ironii, groteski, parodii, powagi, gawędziarstwa, z eseistycznym formułowaniem wniosków, analogii, pietyzmem odtwarzania szczegółów epoki. Często dzieje się to na poziomie jednego akapitu. Ta polifoniczność języka i tematów wpływa na gatunek - trochę tu powieści kryminalnej, przygodowej, łotrzykowskiej, szkatułkowej, eseju, pamiętnika.

Mimo wszystko “Kochankowie Justycji” to książka bardzo przemyślana, trafnie pokazująca różne meandry ukraińskiej historii ostatnich trzech wieków. Kontekst historyczny połączony jest z mistycyzmem, legendą i współczesnością, wzmacniając przez to ponadczasowe prawdy.

Oryginalne podejście do tematu w treści i formie jest czymś co może razić, ale jeśli się do niego przyzwyczaimy, wciągniemy, stanie się ono nie tylko punktem wyjścia do refleksji na przedstawione tematy, ale również dobrą rozrywką.

Bohaterowie książki to postacie niejednoznaczne, niekiedy wątpliwe moralnie, etycznie, które weszły w konflikt z prawem; stały się zatem kochankami Justycji. Ale złamanie prawa wynika często z zakochania, miłości do kobiety, idei, ojczyzny I tu mamy pierwszą z wielu niejednoznaczności. Książka wbrew podtytułowi to zbiór ośmiu opowiadań mających swój początek w Galicji...

Historia Ukrainy przedstawiona za pomocą historii kryminalnych. Wyłuskane fragmenty dziejów poznajemy dzięki historiom zbrodni i miłości. Rozdział przedostatni to temat nad wyraz smutny i powazny, napisany jest w innym stylu. Rozdział ostatni to osobiste przeżycia autora i Ukraina lat 60-70 widziana oczami dziecka. Początkowo nie mogłam się wgryźć w styl autora ale z biegiem czasu robiło się co raz przyjemniej.

Historia Ukrainy przedstawiona za pomocą historii kryminalnych. Wyłuskane fragmenty dziejów poznajemy dzięki historiom zbrodni i miłości. Rozdział przedostatni to temat nad wyraz smutny i powazny, napisany jest w innym stylu. Rozdział ostatni to osobiste przeżycia autora i Ukraina lat 60-70 widziana oczami dziecka. Początkowo nie mogłam się wgryźć w styl autora ale z...

Najnowsza książka ukraińskiego pisarza to zbiór ośmiu (i pół) opowiadań. Każde z nich opisuje z pozoru niepołączone ze sobą losy zbrodniarzy, którzy na przestrzeni wieków działali na terenie Galicji.
Mamy tutaj całą galerię interesujących postaci. Wszystkie spina jednak.... miłość. Do kobiety, ojczyzny lub idei. Bywa, że miłość staje się zapalnikiem do popełnienia zbrodni, czasem jednak od niej odsuwa. Jednak zawsze jest i wpływa na losy bohaterów.
Fabuła opowiadań sama w sobie jest ciekawa. Mnie jednak największą frajdę sprawiło odkrywanie wielu odniesień nie tylko do tradycji literatury, ale i najnowszych wydarzeń. Andruchowycz potrafi połączyć dzieje łotra z XVIII wieku razem ze wzmianką o ruchu #metoo. Takich smaczków jest mnóstwo, zawsze jednak napisane są wyjątkowo zgrabnie i z wdziękiem. Autorowi nie brakuje także poczucia humoru, które niemal wyziera ze stron. Nie jest to jednak literatura wyłącznie zabawna. Andruchowycz żongluje wydarzeniami historycznymi i tymi, które są wytworem jego wyobraźni. Wymaga to od czytelnika czujności, ale daje mnóstwo satysfakcji.
Wyjątkowo poważny rozdział dotyczy wojennych zbrodni, które wydarzyły się w mieście S. Chwilami miałam wrażenie, że nie pasuje do całości. Andruchowycz opisuje w nim wyjątkowo skomplikowane relacje między Polakami, Ukraińcami, Żydami i Niemcami. Próbuje zachować obiektywizm, chociaż moim zdaniem nie do końca mu się to udało. Nie rzutuje to jednak w większym stopniu na odbiór całości. (Chyba, że czytałby to prawilny Polak ;))
"Kochankowie Justycji" to również wyjątkowo pięknie wydana książka. Kapitalna okładka, przepiękny, stylizowany krój pisma zastosowany w tytułach rozdziałów, szycie (ach ta piękna czerwona nić!),papier o wysokiej gramaturze - aż chce się ją trzymać w dłoni! Wydawnictwo Warstwy zrobiło świetną robotę!

Najnowsza książka ukraińskiego pisarza to zbiór ośmiu (i pół) opowiadań. Każde z nich opisuje z pozoru niepołączone ze sobą losy zbrodniarzy, którzy na przestrzeni wieków działali na terenie Galicji.
Mamy tutaj całą galerię interesujących postaci. Wszystkie spina jednak.... miłość. Do kobiety, ojczyzny lub idei. Bywa, że miłość staje się zapalnikiem do popełnienia zbrodni,...