W książce "Wojna 2022" udało się zgromadzić fragmenty dzienników, eseje i wiersze ponad 40 ukraińskich współczesnych pisarzy i pisarek - Serhija Żadana, Jurija Andruchowycza, Kateryny Babkiny, Andrija Lubki i innych. Teksty do antologii powstawały w okopach, schronach bombowych, ośrodkach dla uchodźców, na przejściach granicznych, przy dźwiękach syren.

Dlaczego warto przeczytać książkę „Wojna 2022”?

Po pierwsze, wszystkie teksty zawarte w antologii są napisane po mistrzowsku – prostym, ale jednocześnie pięknym językiem. Autorzy i autorki, których utwory znalazły się w książce są wirtuozami słowa i przy ich pomocy potrafią wyrazić ogrom emocji.
Po drugie, książka porusza uniwersalne tematy, takie jak: tożsamość narodowa, solidarność czy nadzieja. Ta książka to ważna lekcja dla każdego z nas.
Po trzecie, publikacja jest poruszająca. Dzienniki, eseje i wiersze pokazują jak wojna wpływa na życie ludzi, zarówno na poziomie indywidualnym, jak i społecznym.
Teksty Serhija Żadana, które znalazły się w antologii „Wojna 2022” są szalenie prawdziwe i kompletne, a sam poeta to uosobienie ukraińskiej niepodległości.

Podobni do ślimaków ludzie czekają na wieczór,
śpią na dworcach tak gorzko, takim ciężkim snem.
Łamana linia granicy, jak sosnowa gałązka.
Nielekko podróżować, gdy dźwigasz swój dom i przeszłość.
(…)
To jest ta podróż – teraz naznaczona milczeniem,
to te przygodne noclegi między deszczem i ciszą.
Bądźcie dzielne, ślimaki, bądźcie godni wędrówki,
wy – pozbawieni domów, ale przecież nie serc.
/tłumaczył Michał Petryk/

Z kolei w dziennikach Ołeny Pawłowej, poetki i dziennikarki, przeczytamy jedną z piękniejszych myśli antologii: «Jak się masz?» znaczy «Kocham cię»”.

8 kwietnia 2022

Drogi Ukrainy przypominają teraz Koło Fortuny – nazwy miast i wsi są zdjęte, zamalowane, a czasem zasłonięte czarnymi workami, w całości albo każda litera osobno. Czasami wiatr zrywa jeden worek – a reszta liter jakby się prosiła, żeby je odgadnąć. Ale to nasza ziemia, my wiemy, gdzie jesteśmy. A obcy nie przejdzie. dzienniki Ołena Pawłowa 181 Na wilgotnych wiosennych polach – bociany, które dopiero przyleciały, jest ich aż za dużo, całe konferencje bocianów. Możliwe, że nie polecą tej wiosny dalej, na ostrzeliwaną Charkowszczyznę czy okupowaną Chersońszczyznę, na razie czekają na Zachodzie, jak i my wszyscy, kiedy skończą się działania wojenne i nasi zwyciężą. Nigdy nie widziałam na niebie tylu bocianów jednocześnie. To było wyjątkowo dojmujące uczucie – jakby bociany chciały zamknąć nasze niebo przed rakietami. Jechaliśmy tak, jakby niczego nie było. Chronią nas pomalowane jeszcze w 2014 roku mosty, poznaczone terytorium i nowe piękne flagi wśród zadbanych budynków malutkich, ale dumnych i wolnych miast. Niepotrzebne nam drogowskazy. Nasza mapa jest wbita pod skórę.
/tłumaczyła Joanna Majewska-Grabowska/

W tomie znajdują się teksty następujących autorów i autorek: Iryna Ciłyk, Artem Czapaj, Artem Czech, Łarysa Denysenko, Anatolij Dnistrowyj, Ołeś Ilczenko, Ołeksandr Irwaneć, Petro Jacenko, Kateryna Kałytko, Pawło Kazarin, Ija Kiwa, Ołeh Kocarew, Pawło Korobczuk, Lina Kostenko, Hałyna Kruk, Anastasija Łewkowa, Wasyl Machno, Kateryna Michalicyna, Julija Musakowska, Ołena Pawłowa, Bohdana Romancowa, Marjana Sawka, Iryna Sławinska, Anastasia Stefurak, Ołena Stepanenko, Iryna Szuwałowa, Haśka Szyjan, Natalia Tkaczyk, Jurij Wynnyczuk, Pawło Wyszebaba, Serhij Żadan.