Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rozpoczęłam nową podróż… Podróż po komediach kryminalnych… I choć gatunek nie jest mi obcy, to jednak podróż z autorką Iwoną Banach dopiero się rozpoczęła i chciałabym, aby trwała jeszcze długo. Do przeczytania najnowszej książki “Upiór w moherze”, skusił mnie tytuł. Z wielką ciekawością dałam się wciągnąć w historię pełną zawirowań. Z uwagi na fakt, że nie mam żadnego doświadczenia z dorobkiem autorki, nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Początek był trochę ciężki, brak jasno określonych rozdziałów, ciągła zmiana scenerii i postaci wprowadziły w mojej głowie lekki zamęt. Przyzwyczajona jestem do jasno określonych granic w książkach, tak więc było to dla mnie nowe doświadczenie. Zazwyczaj przedstawiam krótki opis bohaterów, jednak w tej książce byłoby to nie lada wyzwanie, gdyż postaci wartych uwagi jest bardzo dużo. Różni ich wiele: wiek, płeć, wykonywany zawód lub też brak zajęcia. W książce przedstawione zostały relacje koleżeńskie, więzi rodzicielskie, piętno teściowych i synowych, również tych przyszłych. A wszystko to powiązane kryminalną zagadką do rozwiązania, w której główne skrzypce gra tytułowy Upiór w moherze. Autor niewybrednych postów, przez które niejeden mieszkaniec doświadczył nieprzyjemności, a społeczeństwo wykazało się niskim poziomem inteligencji. Od pierwszej strony aż do ostatniej nie schodził mi uśmiech z twarzy. Zdarzało się, że wybuchałam niekontrolowanych, głośnym śmiechem. Wyobraźnia działała na najwyższych obrotach, co tylko potęgowało reakcje. Wszystko dzięki barwnym postaciom i ich zachowaniom, które były nieprzewidywalne. Autorka zadbała również o idealny dóbr słów przy wysławianiu się. Teksty, jakie padają z ust bohaterów, niejednego rozłożyłyby na łopatki. Nikt z nich nie kryje się z wulgaryzmami, które naprawdę bawią do łez… Oj tak… Nieprzewidywalność to jest to słowo, które opisuje całą historię. Właśnie dzięki temu, nie mogłam się oderwać od lektury. Z zapartym tchem, razem z bohaterami, szukałam Upiora w moherze, a podejrzanych było co niemiara, gdyż wielu z nich zasługiwało na to miano. Nigdy nie ograniczam się w kwestii gatunku literackiego. Lubię poznawać nowych autorów, nowych dla mnie. Nie zawsze podążam za “modą”, skutkiem czego z dużym opóźnieniem sięgam po książki niektórych pisarzy, którzy mają już grono czytelników. Jednak, jak już wspomniałam, lubię wprowadzać do mojego czytelniczego życia nowe nazwiska i tym razem padło na Iwonę Banach, z czego bardzo się cieszę! Gorąco polecam Wam „Upiora w moherze”. Śmiech to zdrowie, a ja dawno się tyle nie śmiałam, co przy tej komedii… https://papierowybluszcz.wordpress.com/2024/04/22/upior-w-moherze-iwona-banach/