Książka napewno nie "wybitna" ale na tyle niezła żeby sprowokować do sięgnięcia po kolejny tom serii z papugą. Inna sprawa że lubię cykle/serie. Fabula na tyle interesująca żeby z ciekawością oczekiwać na rozwiązanie intrygi a zakończenie (osoba sprawcy) dla mnie zaskakująca. Tym bardziej że jak u Agathy Christie każdy miał powód.

Książka napewno nie "wybitna" ale na tyle niezła żeby sprowokować do sięgnięcia po kolejny tom serii z papugą. Inna sprawa że lubię cykle/serie. Fabula na tyle interesująca żeby z ciekawością oczekiwać na rozwiązanie intrygi a zakończenie (osoba sprawcy) dla mnie zaskakująca. Tym bardziej że jak u Agathy Christie każdy miał powód.

Umęczyłam się okrutnie. Pokonałam tę książkę, chociaż było blisko tego by książka pokonała mnie.
Autorka chciałaby dorównać Chmielewskiej, momentami wręcz wiernie ją naśladowała, ale jakoś mnie nie przekonała.

Umęczyłam się okrutnie. Pokonałam tę książkę, chociaż było blisko tego by książka pokonała mnie.
Autorka chciałaby dorównać Chmielewskiej, momentami wręcz wiernie ją naśladowała, ale jakoś mnie nie przekonała.

Dobra, wesoła zbrodnia nie jest zła,autorka umie oto zadbać.

Dobra, wesoła zbrodnia nie jest zła,autorka umie oto zadbać.

Gdyby Agatha Ch. przeczytała to ww porównanie - byłoby raczej kolejne morderstwo.
Pani Banach pisze straszliwie nierówno, nieraz mam wrażenie , że jej ksiązki piszą dwie rożne osoby. Ta jest względnie czytalna. Jest pomysł, jest sceneria, jest kilku wyrazistych bohaterów, niezła papuga, ale wykonania i wykończenia oraz zakończenia - brak - wszystko na silę.

Gdyby Agatha Ch. przeczytała to ww porównanie - byłoby raczej kolejne morderstwo.
Pani Banach pisze straszliwie nierówno, nieraz mam wrażenie , że jej ksiązki piszą dwie rożne osoby. Ta jest względnie czytalna. Jest pomysł, jest sceneria, jest kilku wyrazistych bohaterów, niezła papuga, ale wykonania i wykończenia oraz zakończenia - brak - wszystko na silę.

Akcja jest dobrze wymyślona. Bohaterowie sympatyczni , chociaż główni, mało wyraziści [ poza wściekłą feministką , panią starszą aspirant ]. Więcej charakteru mają postaci drugoplanowe no i papuga. Dowcip kontrowersyjny , nie każdemu się spodoba.
Zauważyłam też kilka dziwnych rzeczy , które spostrzegłam też w pierwszej przeczytanej przeze mnie książce Iwony Banach [ "Klątwa Utopców"].
Nie są to błędy dyskwalifikujące książkę ale brak dbałości o szczegóły , który obniża jej wartość .
- odnoszę wrażenie , że autorka ostatnio była na wsi jakieś 40-50 lat temu i uważa , że od tej pory nic się nie zmieniło.
Akcja toczy się w latach 20-tych XXI w . Trzydziestoletnia kobieta woła do policjantów : " wchodźta, wchodźta ..... tam leżom". Rozumiem , że nie każdy posługuje sie literacką polszczyzną - ale gdzie ona nauczyła się takiego języka ? Czyżby była wielbicielką literatury o niedoli chłopów w XIX w ?
We wsi biją się kłonicami. Kto wie co to jest kłonica ? Teraz wozi się płody rolne zdezelowanymi dostwaczakami , a zderzkami biłoby się niewygodnie.
- autorka ma też najwyraźniej klopot z wyliczaniem czasu.
Policjanci z miejcowego posterunku docierają na miejsce zbrodni w tym samym czasie co ekipa techników z odległaego o co najmniej pół godziny miasta powiatowego.
- Główny bohater ma 40 lat , a jego matka 80. Musiała więc mieć 40 lat kiedy urodziła swojego jedynaka. Autorka kilkukrotnie podkreśla ze to bardzo tradycyjna wieś . I na tej tradycyjnej wsi , tradycyjna czterdzestoletnia matka ?
- Do pałacyku przyjeżdżają min. 2 starsze panie. Myślałam , że chodzi o 60-ciolatki , ale nie -to czterdziestolatki. Z mojego doświadczenia wynika , że dzisiaj niejedna czterdziestolatka wyglada jak siostra swojej dwudziestoletniej córki. W jakiej kapsule czasu przebywa autorka ?
- autorka kilka razy powtarza, że ktoś umiał dodać dwa do dwuch. Niech więc pomyśli co będzie jeśli ktoś zrzuci sobie dwie cegły na dwie nogi , bo kiedy na jednego z autorów zawaliła się wieża z kilkudziesięciu cegieł i pogrzebała go pod sobą, ,wyszedł z tego z lekkimi zadrapaniami i potłuczeniami.
Po co w powieści w miarę realistycznej umieszczać tak niedorzeczną scenę ?
- papuga kilkukrotnie dziobie kogoś w oko , po czym delikwent ma zakrwawione czoło albo nos. Zapewniam , że gdyby rzeczywiście dziobała w oko to pod koniec powieści mielibyśmy grono półślepców.
Wszystkie te dziwne rzeczy łatwo byłoby pominąć lub zmienić na bardziej wiarygodne . Zadziwiające , że autorka tego nie robi.

Akcja jest dobrze wymyślona. Bohaterowie sympatyczni , chociaż główni, mało wyraziści [ poza wściekłą feministką , panią starszą aspirant ]. Więcej charakteru mają postaci drugoplanowe no i papuga. Dowcip kontrowersyjny , nie każdemu się spodoba.
Zauważyłam też kilka dziwnych rzeczy , które spostrzegłam też w pierwszej przeczytanej przeze mnie książce Iwony Banach [...

Mam ambiwalentne odczucia co do tej książki. Bohaterowie sztuczni, nielogiczni. Akcja zmierza w jakimś przaśnym, nielogicznym kierunku.
Muszę przyznać przed sobą, że byłam ciekawa zakończenia. Niestety zawiodłam się, sprawia wrażenie, jakby zostało na siłę sklecone na kolanie i po wiejsku okraszone skwarkami.

Mam ambiwalentne odczucia co do tej książki. Bohaterowie sztuczni, nielogiczni. Akcja zmierza w jakimś przaśnym, nielogicznym kierunku.
Muszę przyznać przed sobą, że byłam ciekawa zakończenia. Niestety zawiodłam się, sprawia wrażenie, jakby zostało na siłę sklecone na kolanie i po wiejsku okraszone skwarkami.

Bardzo źle mi się czytało. Męczący styl autorki (na siłę wciskane nieśmieszne żarty w co drugim zdaniu) upewnił mnie, że mam z nią nie po drodze. Dałam aż 3, bo jednak ciekawiło mnie kto zabił i zaskoczyło mnie zakończenie. Jednakże nie polecam, jest za dużo fajnych komedii kryminalnych, żeby się męczyć z tą.

Bardzo źle mi się czytało. Męczący styl autorki (na siłę wciskane nieśmieszne żarty w co drugim zdaniu) upewnił mnie, że mam z nią nie po drodze. Dałam aż 3, bo jednak ciekawiło mnie kto zabił i zaskoczyło mnie zakończenie. Jednakże nie polecam, jest za dużo fajnych komedii kryminalnych, żeby się męczyć z tą.

Niestety książka taka sobie. Nie przemówił do mnie styl autorki i jej poczucie humoru. Zamysł na fabułę (hotel na odludziu, zbiór nieznających się osób i morderstwo) zapowiadał się ciekawie ale jego realizacja niestety zawiodła i mnie rozczarowała. Sporo postaci i wątków, które odciągają od motywu książki i wprowadzają zamieszanie.

Niestety książka taka sobie. Nie przemówił do mnie styl autorki i jej poczucie humoru. Zamysł na fabułę (hotel na odludziu, zbiór nieznających się osób i morderstwo) zapowiadał się ciekawie ale jego realizacja niestety zawiodła i mnie rozczarowała. Sporo postaci i wątków, które odciągają od motywu książki i wprowadzają zamieszanie.

Lubię komedie kryminalne za ich lekkość, absurdalność sytuacji oraz możliwość oderwania się od rzeczywistości. Ciekawy temat przewodni, jakim jest wyczekiwanie wyników konkursu literackiego, papuga o imieniu Pinda, która powtarza w kółko tylko jedno słowo (i to na dodatek niecenzuralne) oraz zwłoki (całkiem świeże). Akcja wartka, humoru nie brakuje, więc jest i zainteresowanie innymi książkami autorki ;)

Lubię komedie kryminalne za ich lekkość, absurdalność sytuacji oraz możliwość oderwania się od rzeczywistości. Ciekawy temat przewodni, jakim jest wyczekiwanie wyników konkursu literackiego, papuga o imieniu Pinda, która powtarza w kółko tylko jedno słowo (i to na dodatek niecenzuralne) oraz zwłoki (całkiem świeże). Akcja wartka, humoru nie brakuje, więc jest i...

Ładna okolica, trup, kilku wyrazistych policjantów i latająca wszędzie papuga składają się na lekkie czytadło w sam raz na letni wieczór. Redaktorkę wydania odesłałabym jednak do szkoły, od kiedy to Oleńkę ze Skrzetuskim raróg połączył w "Ogniem i mieczem"?

Ładna okolica, trup, kilku wyrazistych policjantów i latająca wszędzie papuga składają się na lekkie czytadło w sam raz na letni wieczór. Redaktorkę wydania odesłałabym jednak do szkoły, od kiedy to Oleńkę ze Skrzetuskim raróg połączył w "Ogniem i mieczem"?