Morderstwo na śniadanie

Przyjemnie się czytało jednak czegoś mi zabrakło. Co prawda papuga Pinda stanęła na wysokości zadania i wywołała uśmiech na twarzy.

Przyjemnie się czytało jednak czegoś mi zabrakło. Co prawda papuga Pinda stanęła na wysokości zadania i wywołała uśmiech na twarzy.

Oryginalny język autorki sprawia, że czytelnik śmieje się przez całą lekturę, która dostarcza wiele radości. Bogactwo językowych zabaw, subtelny humor oraz żywy styl sprawiają, że komedia kryminalna Iwony Banach jest wyjątkowa. Polecam lekturę! :)

Oryginalny język autorki sprawia, że czytelnik śmieje się przez całą lekturę, która dostarcza wiele radości. Bogactwo językowych zabaw, subtelny humor oraz żywy styl sprawiają, że komedia kryminalna Iwony Banach jest wyjątkowa. Polecam lekturę! :)

I znowu ubawiłam się setnie, skróty myślowe i omyłki słowne bohaterów nie do opowiedzenia, polecam

I znowu ubawiłam się setnie, skróty myślowe i omyłki słowne bohaterów nie do opowiedzenia, polecam

Druga część komedii kryminalnej... tak samo śmieszna jak i pierwsza, bardzo dobrze się bawiłam, nawet trochę zaskoczyłam i końcówka książki mnie zaciekawiła dlatego od razu sięgam po trzecią część :) Pinda nadal trzymała poziom, ta papuga jest niesamowita :)

Druga część komedii kryminalnej... tak samo śmieszna jak i pierwsza, bardzo dobrze się bawiłam, nawet trochę zaskoczyłam i końcówka książki mnie zaciekawiła dlatego od razu sięgam po trzecią część :) Pinda nadal trzymała poziom, ta papuga jest niesamowita :)

Nie rzuciło mnie na kolana, ale zacząłem to i skończyłem, chociaż trochę to trwało. Książka (jak dla mnie) wymagała ciszy i skupienia żeby utrzymać się w temacie, a nie o to chodzi w "lekkiej" literaturze". Mam nadzieję że trzecia część cyklu podniesie średnią.

Nie rzuciło mnie na kolana, ale zacząłem to i skończyłem, chociaż trochę to trwało. Książka (jak dla mnie) wymagała ciszy i skupienia żeby utrzymać się w temacie, a nie o to chodzi w "lekkiej" literaturze". Mam nadzieję że trzecia część cyklu podniesie średnią.

No niestety, poddałam się. Pani Banach należy do Autorek, które są skrajnie nierówne. Jedne książki zasługują na 6-7-8, a za chwilę cos co z trudem i z przymusu dostaje 1😱. Drugi tom cyklu z papugą dostał 1, bo nic mniej nie było, w przeciwieństwie do całkiem niezłej części pierwszej.

No niestety, poddałam się. Pani Banach należy do Autorek, które są skrajnie nierówne. Jedne książki zasługują na 6-7-8, a za chwilę cos co z trudem i z przymusu dostaje 1😱. Drugi tom cyklu z papugą dostał 1, bo nic mniej nie było, w przeciwieństwie do całkiem niezłej części pierwszej.

Miło się czytało. Duży plus za głównego bohatera , który jest zwyczajnym , sympatycznym człowiekiem , a nie jak to ostatnio modne, znarkotyzowanym ,zapijaczonym policjantem po przejściach , koniecznie rozwodnikiem [ to bardzo nudne - w tej sytuacji "normalny" człowiek jest ciekawszy]. Z tego względu lubię komedie kryminalne , chociaż i w nich główna postać potrafi być niesympatyczna.
Niestety autorka ciągle opisuje jak to papuga wali kogoś dziobem w oko i nie ma to żadnych konsekwencji [ poza krwawieniem z czoła lub policzka]. Gdyby się trzymać realiów - pod koniec powieści powinno być kilka jednookich postaci.
Autorka jest również bardzo przywiązana do wizji chłopów walczących za pomocą kłonicy. Wydaje mi się , że nie tylko większość czytelników , ale i bohaterowie nie mają pojęcia co to jest kłonica. Polubiłam postaci z tej serii więc przeczytam trzeci tom.

Miło się czytało. Duży plus za głównego bohatera , który jest zwyczajnym , sympatycznym człowiekiem , a nie jak to ostatnio modne, znarkotyzowanym ,zapijaczonym policjantem po przejściach , koniecznie rozwodnikiem [ to bardzo nudne - w tej sytuacji "normalny" człowiek jest ciekawszy]. Z tego względu lubię komedie kryminalne , chociaż i w nich główna postać potrafi być...

Wątek kryminalny jest tutaj tylko i wyłącznie tłem dla historii i sytuacji, które mają wywołać uśmiech na twarzy czytelnika. Jedyny uśmiech jaki wywołały u mnie, to uśmiech zażenowania i politowania.

Jeśli jesteście miłośnikami poczucia humoru Marii Czubaszek, Dymu z Papierosa albo Rodziny Poszepszyńskich to niestety ale tą książką będziecie bardzo mocno rozczarowani.

Wątek kryminalny jest tutaj tylko i wyłącznie tłem dla historii i sytuacji, które mają wywołać uśmiech na twarzy czytelnika. Jedyny uśmiech jaki wywołały u mnie, to uśmiech zażenowania i politowania.

Jeśli jesteście miłośnikami poczucia humoru Marii Czubaszek, Dymu z Papierosa albo Rodziny Poszepszyńskich to niestety ale tą książką będziecie bardzo mocno rozczarowani.

Lekki styl, wspaniała zabawa językiem i liczne nawiązania do polskiej mentalności - powiew lekkości pośród publikacji z szerokiego portfolio kryminałów.

Jest to pozycja daleka od literatury wysokich lotów, ale dawno się tak nie ubawiłam czytając. Mała wieś, klnąca papuga, kosmici, romantyzm i niezwykła umiejętność ludzi do dorabiania sobie teorii - to nie mogło skończyć się inaczej niż rewelacyjną zabawą czytelniczą. Nie jestem co prawda pewna, czy zabierając się za „Morderstwo…” nie wpakowałam się w sam środek serii, ale nawet jeśli to i tak nie wywołało to żadnej dezorientacji. Będę polować na kolejne historie z życia Pindy;)

Lekki styl, wspaniała zabawa językiem i liczne nawiązania do polskiej mentalności - powiew lekkości pośród publikacji z szerokiego portfolio kryminałów.

Jest to pozycja daleka od literatury wysokich lotów, ale dawno się tak nie ubawiłam czytając. Mała wieś, klnąca papuga, kosmici, romantyzm i niezwykła umiejętność ludzi do dorabiania sobie teorii - to nie mogło skończyć...

Druga część trylogii z papugą lepsza od pierwszej, trochę zabawniejsza.
Ostatnie zdanie sprawiło iż nie mogę się doczekać kolejnych przygód mieszkańców Głuszyna.

Druga część trylogii z papugą lepsza od pierwszej, trochę zabawniejsza.
Ostatnie zdanie sprawiło iż nie mogę się doczekać kolejnych przygód mieszkańców Głuszyna.