Polecam dla młodzieży chcącej zacząć przygodę z pisaniem.

Autorki dają wskazówki na temat różnych elementów pisania opowieści: od bohatera, przez fabułę, kończąc na redagowaniu, blokadzie pisarskiej czy przyjmowaniu krytyki.
Do tego dodają ćwiczenia, dzięki którym można poszerzyć umiejętności na dany temat.

A wszystko przystępnym językiem.

Polecam dla młodzieży chcącej zacząć przygodę z pisaniem.

Autorki dają wskazówki na temat różnych elementów pisania opowieści: od bohatera, przez fabułę, kończąc na redagowaniu, blokadzie pisarskiej czy przyjmowaniu krytyki.
Do tego dodają ćwiczenia, dzięki którym można poszerzyć umiejętności na dany temat.

A wszystko przystępnym językiem.

Fantastyczna książka, która potrafi wyzwolić głęboko ukryte pokłady kreatywności. Pomimo tego, że zdarzają się w tekście powtarzające się wpadki edytorskie, to całość jest tak urzekająco praktyczna i przekonująca, że nie sposób odebrać choćby jedną gwiazdkę. Do tego jeszcze proste, a zarazem zabawne szkice. Tylko brać, czytać, a później... pisać!!!

Fantastyczna książka, która potrafi wyzwolić głęboko ukryte pokłady kreatywności. Pomimo tego, że zdarzają się w tekście powtarzające się wpadki edytorskie, to całość jest tak urzekająco praktyczna i przekonująca, że nie sposób odebrać choćby jedną gwiazdkę. Do tego jeszcze proste, a zarazem zabawne szkice. Tylko brać, czytać, a później... pisać!!!

Świetny poradnik dla początkujących młodych pisarzy! Autorki podeszły do tematu na luzie, więc docelowy odbiorca zrozumie, co chciały przekazać. Nie brakuje tutaj przykładów i ćwiczeń. Polecam nastolatkom, którzy chcą rozpocząć przygodę z pisaniem. Sama też nauczyłam się kilku przydatnych rzeczy, a wiek nastoletni już daleko za mną. ;)

Świetny poradnik dla początkujących młodych pisarzy! Autorki podeszły do tematu na luzie, więc docelowy odbiorca zrozumie, co chciały przekazać. Nie brakuje tutaj przykładów i ćwiczeń. Polecam nastolatkom, którzy chcą rozpocząć przygodę z pisaniem. Sama też nauczyłam się kilku przydatnych rzeczy, a wiek nastoletni już daleko za mną. ;)

Młodzi ludzie chcą robić różne rzeczy, pisząc „młodzi ludzie” mam na myśli nastolatki. I nie, pisząc „różne rzeczy” nie mam na myśli tego co każdy pomyśli, czyli picia, palenia i narkotyków. Mam na myśli próbowanie wszystkiego tego, co potem ewentualnie mogliby w życiu rozwijać.

Niektórzy (czasami nawet bardzo młodzi ludzie) chcieliby pisać książki.

Najczęściej jednak nie wiedzą jak się do tego zabrać.

Nie nauczą się tego w szkole (nie jest to zarzut, po prostu stwierdzenie faktu),nie nauczą się tego w Internecie (no może czasami),ale internetowe poradniki nie zawsze są miarodajne i wiarygodne. Skąd mieliby, lub mogliby czerpać wiedzę jak to się robi?

Ideałem byłoby nauczyć się tego od kogoś, kto już to potrafi i chętnie podzieli się wiedzą nie okraszając jej „straszliwie” trudnymi słowami i sformułowaniami, które nie tylko do nastolatka nie dotrą, ale mogą go przerazić.

A przecież nie chcemy zrażać do pisania, bo pisanie rozwija. Kto wie, jaki talent drzemie w tym czy innym (może jeszcze nawet pryszczatym) dzieciaku, który właśnie mija nas na ulicy. Z tymi pryszczami to przesadziłam, nie są konieczne, ale z doświadczenia wiem, że bywają bardzo częste…


No tak doświadczenie.

W pisaniu jest niezmiernie ważne.
Więcej: https://iwonabanach.blogspot.com/2021/08/a-nne-mazer-ellen-potter-chlapanie.html

Młodzi ludzie chcą robić różne rzeczy, pisząc „młodzi ludzie” mam na myśli nastolatki. I nie, pisząc „różne rzeczy” nie mam na myśli tego co każdy pomyśli, czyli picia, palenia i narkotyków. Mam na myśli próbowanie wszystkiego tego, co potem ewentualnie mogliby w życiu rozwijać.

Niektórzy (czasami nawet bardzo młodzi ludzie) chcieliby pisać książki.

Najczęściej jednak nie...

Świetny poradnik. Bardzo przydał się mojej córce.

Świetny poradnik. Bardzo przydał się mojej córce.

Jak zacząć pisać? Co zrobić, gdy biała kartka podejrzliwie na nas patrzy? „Chlapanie atramentem” to praktyczny i jednocześnie zabawny poradnik dla młodych pisarzy.



Niespodzianka od wydawnictwa Bukowy Las dotarła do mnie pewnego popołudnia. Kartonik skrywał w środku prawdziwą perełkę – „Chlapanie atramentem” autorstwa Anne Mazer i Ellen Potter. To wyjątkowy poradnik dla młodych pisarzy, którzy chcą podążać tą, niezbyt łatwą, drogą. Jak mówią same autorki – to książka dla tych, którzy uwielbiają pisać, a także dla rodziców i nauczycieli, którzy chcą wspierać młodych ludzi w rozwijaniu ich pasji albo chcą dopiero ją rozbudzić. To poradnik dla tych mniej pewnych swoich sił twórczych i dla tych, którzy chcą wiedzieć, jak to jest być pisarzem.

Pióro, klawiatura w dłoń!
Już sam wstęp dostarcza czytelnikowi cennych informacji na temat motywacji autorek do stworzenia takiej książki. Dla mnie – świetna sprawa. Wreszcie pisanie może się kojarzyć młodym ludziom z przyjemnością, twórczym zajęciem, a nie tylko szkolnym obowiązkiem. Autorki podają prostą receptę na to, jak zacząć swoją przygodę z pisaniem. Przede wszystkim należy wziąć w dłoń coś, czym będziemy pisać. Kiedyś było to pióro, maszyna do pisania – dzisiaj głównie klawiatura, aczkolwiek młodzi ludzie być może nadal zasiadają nad kartką papieru z ołówkiem czy długopisem w dłoni. Jedną z rad jest to, by pisać cokolwiek, nawet kompletne bzdury – ważne jest to, by pisać i ćwiczyć się w swoim pisarskim rzemiośle. Jeśli trochę atramentu nam się wyleje, powstaną kleksy – to nie szkodzi. Ćwiczenie czyni mistrza.

Kompendium wiedzy
W książce „Chlapanie atramentem” znajdziemy rozdział o pierwszych wersjach i natchnieniu. Po takim wstępie czas zacząć snuć własną opowieść. Czytelnik zyskuje informacje na temat tworzenia postaci, fabuły i konstrukcji samego narratora. Bardzo cenne są także informacje na temat tworzenia dialogów czy budowania napięcia w pisanej historii. Po tej merytorycznej części, która naprawdę dostarcza praktycznych wskazówek, czytelnik może się zapoznać z zasadami funkcjonowania samego pisarza. Mamy tutaj informacje dotyczące pisarskiej tożsamości, etapu „blokady” czy też zjawiska krytyki. Nie są to proste sprawy, nie każdy pisarz, nawet dorosły, jest w stanie sobie z nimi poradzić, więc dobrze, że temat został poruszony w tej publikacji.

Po prostu doskonała!
„Chlapanie atramentem” to książka, którą mogę tylko chwalić. Cieszę się, że powstała i mam nadzieję, że za kilka lat będę mogła wręczyć ją mojej córce, by rozbudzić w niej pisarską pasję.

Jak zacząć pisać? Co zrobić, gdy biała kartka podejrzliwie na nas patrzy? „Chlapanie atramentem” to praktyczny i jednocześnie zabawny poradnik dla młodych pisarzy.



Niespodzianka od wydawnictwa Bukowy Las dotarła do mnie pewnego popołudnia. Kartonik skrywał w środku prawdziwą perełkę – „Chlapanie atramentem” autorstwa Anne Mazer i Ellen Potter. To wyjątkowy poradnik dla...

Książka, która traktuje młodych twórców bardzo poważnie, a każdy poruszany temat jest przedstawiony w niezwykle barwny i ciekawy sposób. Publikacja bardzo wyróżnia się pozytywnym przekazem, a świadczy o tym między innymi fakt, iż nawet przestrogi i uwagi są ujęte w niebanalne, poparte fachową i rzetelną wiedzą, wskazówki. Warto również podkreślić, znajdujące się w poradniku, piękne ilustracje. Tak! Książka ma obrazki, które wspaniale komponują się z treścią dla dla nastolatków, dodając całości niebywałego uroku.

Recenzja w całości: https://mamao.pl/poradnik-dla-mlodych-pisarzy-czyli-chlapanie-atramentem/

Książka, która traktuje młodych twórców bardzo poważnie, a każdy poruszany temat jest przedstawiony w niezwykle barwny i ciekawy sposób. Publikacja bardzo wyróżnia się pozytywnym przekazem, a świadczy o tym między innymi fakt, iż nawet przestrogi i uwagi są ujęte w niebanalne, poparte fachową i rzetelną wiedzą, wskazówki. Warto również podkreślić, znajdujące się w...

Jak pisać?

Tytuł "Chlapania atramentem" może być troszkę zwodniczy (sugeruje wszak chaos),a w istocie... książka dotyczy pisania :) A więc czegoś wybitnie twórczego, co z chaosem ma niewiele wspólnego. Wręcz przeciwnie - jest to swoisty poradnik na temat tego, jak stworzyć coś z niczego i jak wspomniany chaos uporządkować. Na gruncie pisarskim pomogą nam w tym Anne Mazer i Ellen Potter.

Książka przeznaczona jest przede wszystkim dla najmłodszych adeptów pisania. Na kolejnych stronach można znaleźć mnóstwo porad na temat tego jak tworzyć opowieść, jak nadać jej sens, logikę, płynność, jak ożywić swoich bohaterów, ale przede wszystkim jak znaleźć w sobie natchnienie, jak go słuchać i jak... nie ulec chęci rzucenia tego wszystkiego w diabły ;)

Narracja książki jest lekka i przyjemna, przez co całość jest bardzo łatwa w czytaniu. Zabieg typowy w przypadku lektur dedykowanych najmłodszym - sprawdza się w zasadzie zawsze :) Ale "Chlapanie atramentem" przeznaczone jest nie tylko dla tych najmniej zaawansowanych wiekowo. Starsi adepci pisania także znajdą tutaj coś dla siebie. Porady dawane przez autorki w kolejnych rozdziałach są bowiem na swój sposób uniwersalne - każdego kto pisze dotyka zwątpienie, niechęć, brak weny, zmęczenie, brak pomysłów. Kwestie motywacyjne - a na nich w dużej mierze skupiono się w książce - nigdy się wobec tego nie zdezaktualizują.

Polecam każdemu kto pisze, kto pisał i przestał oraz każdemu kto zamierza pisać (ale jeszcze nie zaczął). Znajdziecie tutaj wiele słów otuchy i wiary, które być może przekonają Was do sięgnięcia znów po pióro, długopis lub klawiaturę :)

Dziękuję Wydawnictwu Bukowy Las za egzemplarz recenzencki.

https://cosnapolce.blogspot.com/2020/07/chlapanie-atramentem-poradnik-dla.html

Jak pisać?

Tytuł "Chlapania atramentem" może być troszkę zwodniczy (sugeruje wszak chaos),a w istocie... książka dotyczy pisania :) A więc czegoś wybitnie twórczego, co z chaosem ma niewiele wspólnego. Wręcz przeciwnie - jest to swoisty poradnik na temat tego, jak stworzyć coś z niczego i jak wspomniany chaos uporządkować. Na gruncie pisarskim pomogą nam w tym Anne Mazer...

"Chlapanie atramentem" to poradnik o pisaniu. Tylko, że u dużej części ludzi słowo "poradnik" wywołuje natychmiastowe ziewanie i alarm pod hasłem NUDA! Może zacznę więc od początku.
"Chlapanie atramentem" to humorystyczny, lekko napisany "motywator", który sprawi, że każdy kto choć trochę lubi pisać, po jego przeczytaniu zapała chęcią do kreowania książkowych światów. Przeczytałam tę książkę kilka razy. Pisząc opowiadanie, dawkowałam ją sobie rozdział po rozdziale, żeby odzyskać wenę w trudniejszych momentach. Książka napisana została przez dwie autorki, które co prawda 1) tworzą głównie w obrębie literatury dziecięcej i 2) ich dzieła nie są zbyt znane w Polsce, ale stworzyły razem bardzo ciekawe dzieło! Anne Mazer i Ellen Potter dają przystępne wskazówki w kwestii typów narracji, rodzajów zakończeń, porównań, metafor, szukania odpowiedniego tytułu i wielu innych. Są to z pewnością cenne rady dla kogoś, kto rozpoczyna przygodę z pisaniem, a przy tym podane są lekko i zabawnie.
Myślę, że żywym dowodem na to jak interesująca jest ta książka, jest moja przyjaciółka, która nie lubi pisać, a mimo to bawiła się przy tej książce bardzo dobrze. Polecam jednak przede wszystkim tym, którzy skrywają gdzieś w sobie pragnienie opowiedzenia jakiejś historii za pomocą pióra i atramentu (lub też bardziej współcześnie - niepozornej klawiatury komputera).

"Chlapanie atramentem" to poradnik o pisaniu. Tylko, że u dużej części ludzi słowo "poradnik" wywołuje natychmiastowe ziewanie i alarm pod hasłem NUDA! Może zacznę więc od początku.
"Chlapanie atramentem" to humorystyczny, lekko napisany "motywator", który sprawi, że każdy kto choć trochę lubi pisać, po jego przeczytaniu zapała chęcią do kreowania książkowych światów....

Książka napisana lekkim językiem, zdecydowanie bardziej dla dzieci i młodych osób, aniżeli osób dorosłych. Na szczęście jest to zawarte w tytule. Książka, moim zdaniem, uskrzydla czytelnika, bo uczy niefrasobliwości, pokonywania swoich słabości i pewnej beztroski w zapisywaniu wszystkiego, co się da - od snów, przez wspomnienia, po przeżycia. Książka ta, po prostu, wyposaża w większą odwagę, a jak wiadomo - to odwaga w pisaniu jest najważniejsza.

Książka napisana lekkim językiem, zdecydowanie bardziej dla dzieci i młodych osób, aniżeli osób dorosłych. Na szczęście jest to zawarte w tytule. Książka, moim zdaniem, uskrzydla czytelnika, bo uczy niefrasobliwości, pokonywania swoich słabości i pewnej beztroski w zapisywaniu wszystkiego, co się da - od snów, przez wspomnienia, po przeżycia. Książka ta, po prostu, wyposaża...