Polecam 🥰📚

Polecam 🥰📚

Muszę przyznać, że druga część jest lepsza, niż pierwsza. Czyta się naprawdę lekko i przyjemnie, nierzadko z szerokim uśmiechem na twarzy. Wciąż zdarzały się sceny chaotyczne i przerysowane, ale w mniejszej ilości; więcej jest natomiast ciekawych postaci i powiązań między nimi. Kontynuowane są też wątki z poprzedniej części, więc stanowczo warto czytać serię po kolei. Zakończenie tego tomu zachęca do sięgnięcia po kolejne- jest początkiem nowej tajemnicy, która dotyczy dobrze nam już znanych bohaterów.

Jeśli chodzi o humor, to jest go więcej, nawet kilka razy parsknęłam krótkim śmiechem. Dużym atutem jest, według mnie, zakończenie wątku dotyczącego Pawła i jego dążenia do tego, aby odzyskać byłą dziewczynę, Magdę, bo był już męczący.

Mam wrażenie, że autorka rozkręca się w miarę pisania. Jestem ciekawa dalszych przygód bohaterów, i liczę na to, że im dalej w las, tym będzie weselej, dlatego niebawem sięgam po kolejną powieść cyklu.

Muszę przyznać, że druga część jest lepsza, niż pierwsza. Czyta się naprawdę lekko i przyjemnie, nierzadko z szerokim uśmiechem na twarzy. Wciąż zdarzały się sceny chaotyczne i przerysowane, ale w mniejszej ilości; więcej jest natomiast ciekawych postaci i powiązań między nimi. Kontynuowane są też wątki z poprzedniej części, więc stanowczo warto czytać serię po kolei....

Napisana lekkim piórem, a mimo to czytanie jej było katorgą. Wiele razy przeszło mi przez myśl aby ją odłożyć. Natomiast dzięki mojej determinacji ją skończyłam, choć mogłam to sobie podarować. Bohaterowie mi nie przypadli do gustu, szczególnie Paweł który od samego początku mnie irytował. Fabuła przez większość czasu dość nijaka, nie uśmiałam ani nic. Końcówka jako jedyna nieco bardziej emocjonująca. Do tego wszystkie ala żartobliwe uwagi na temat wagi denatki moim zdaniem były raczej nie na miejscu. A ukazanie osób otyłych jako tych wiecznie jedzących było żenujące. Idalia i jej pomyłka z krupnikiem była tak bardzo wymuszona mam wrażenie, że naprawdę ciężko się to czytało.

Napisana lekkim piórem, a mimo to czytanie jej było katorgą. Wiele razy przeszło mi przez myśl aby ją odłożyć. Natomiast dzięki mojej determinacji ją skończyłam, choć mogłam to sobie podarować. Bohaterowie mi nie przypadli do gustu, szczególnie Paweł który od samego początku mnie irytował. Fabuła przez większość czasu dość nijaka, nie uśmiałam ani nic. Końcówka jako jedyna...

Komedia kryminalna na wesoło ciąg dalszy perypetii Magdy, Mikołaja, Pawła, ciotki Emilii.
Do polski z Ameryki przyjeżdżają dwie polki na kurację odchudzającą. Jednak jedna z nich zostaje zamordowana na klatce schodowej w bloku niedaleko ośrodka. Sprawą zajmuje się Mikołaj, jednak Magda marząca o założeniu biura detektywistycznego chce mu pomóc. Mikołaj jest przeciwny temu pomysłowi, za to Paweł widzi w tym swoją szansę, że jak pomoże Magdzie to ją odzyska i znowu będą razem.
Okazuje się, że zamordowana pochodziła z tych okolic w dodatku była milionerką i szukała swoich korzeni, ale zobaczyła ducha ? Tymczasem Emila Gałązka przygotowuje się na kolejny koniec świata i nic poza tym jej nie interesuje.
Czy faktycznie zobaczyła ducha ? Co wydarzyło się w przeszłości ? kto czyha na życie Magdy i Pawła ? tego dowiecie się z książki, no i najważniejsze czy nadejdzie koniec świata.
Książkę czyta się szybko i przyjemnie wciąga czytelnika. Szybka akcja przezabawne perypetie bohaterów. Duża dawka humoru. Tym bardziej, że bohaterów nie da się nie lubić. Zdarzają się dość absurdalne sytuacje, ale to tylko sprawia, że książka jest ciekawsza.
Ubawiłam się przy tej pozycji i taka w sam raz dla relaksu oraz odpoczynku.

Komedia kryminalna na wesoło ciąg dalszy perypetii Magdy, Mikołaja, Pawła, ciotki Emilii.
Do polski z Ameryki przyjeżdżają dwie polki na kurację odchudzającą. Jednak jedna z nich zostaje zamordowana na klatce schodowej w bloku niedaleko ośrodka. Sprawą zajmuje się Mikołaj, jednak Magda marząca o założeniu biura detektywistycznego chce mu pomóc. Mikołaj jest przeciwny temu...

Głodnemu trup na myśli Iwony Banach to kontynuacja książki Niedaleko pada trup od denata. Kontynuacja jest spójna, nie pisana na siłę, a co najważniejsze trzyma poziom. Pełny czarnego humoru i komedii pomyłek kryminał jest świetna lekką lekturą. Czyta się szybko, a opowiadana z perspektywy różnych postaci staje się jeszcze ciekawsza.

Głodnemu trup na myśli Iwony Banach to kontynuacja książki Niedaleko pada trup od denata. Kontynuacja jest spójna, nie pisana na siłę, a co najważniejsze trzyma poziom. Pełny czarnego humoru i komedii pomyłek kryminał jest świetna lekką lekturą. Czyta się szybko, a opowiadana z perspektywy różnych postaci staje się jeszcze ciekawsza.

Fajna książka. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Szybko się czyta. Polecam

Zagadka kryminalna - ciekawa. Całą otoczka to jakaś pomyłka...

Zagadka kryminalna - ciekawa. Całą otoczka to jakaś pomyłka...

Porządna kontynuacja serii o nietuzinkowych i pokręconych bohaterach serii z trupem. Odnoszę wrażenie że autorka przedstawiła w tej części losy postaci mniej chaotycznie niż w pierwszym tomie cyklu. Ten chaos jest bardziej uporządkowany 🙃

www.bookshirt.cupsell.pl

Porządna kontynuacja serii o nietuzinkowych i pokręconych bohaterach serii z trupem. Odnoszę wrażenie że autorka przedstawiła w tej części losy postaci mniej chaotycznie niż w pierwszym tomie cyklu. Ten chaos jest bardziej uporządkowany 🙃

www.bookshirt.cupsell.pl

Lekka, zabawna, lepsza niż pierwszy tom

Lekka, zabawna, lepsza niż pierwszy tom

Fajna lekka szybka i konkretna akcja. Chwilami sie usmialam, bardzo fajnie napisana i fajnie sie ja czyta.

Fajna lekka szybka i konkretna akcja. Chwilami sie usmialam, bardzo fajnie napisana i fajnie sie ja czyta.