Lolita

W mojej opinii za długa. Połowę książki mnie wciągnęło, ale za to 2 połowa była katorgą.
Najlepsze pierwsza i ostatnia ćwiartka.
Mimo wszystko dobra próba spojrzenia oczami padeofila. Oczami osoby zniewolonej nałogiem do małych dziewczynek

W mojej opinii za długa. Połowę książki mnie wciągnęło, ale za to 2 połowa była katorgą.
Najlepsze pierwsza i ostatnia ćwiartka.
Mimo wszystko dobra próba spojrzenia oczami padeofila. Oczami osoby zniewolonej nałogiem do małych dziewczynek

klasyk

klasyk

Wszyscy, którzy klikają powyżej 6 gwiazdek to pewnie rodzina i znajomi wydawcy ;-)
Ciekawy opis psychiki oraz USA. Ale za dużo nawiązań czytelnych jedynie dla Amerykanina, erudyty z lat 60-tych.

Wszyscy, którzy klikają powyżej 6 gwiazdek to pewnie rodzina i znajomi wydawcy ;-)
Ciekawy opis psychiki oraz USA. Ale za dużo nawiązań czytelnych jedynie dla Amerykanina, erudyty z lat 60-tych.

Mamy tutaj fascynujący (ale też obrzydzający i odrzucający) opis przypadku od obsesji do obłędu ukształtowany za pomocą finezyjnego języka i stylu. Jedyne co mnie irytowało, to wstawki w języku francuskim bez żadnego tłumaczenia - spowalniało to moją lekturę i wybijało z rytmu.
Kawał literatury. Na pewno warto raz w życiu ją przeczytać, szczególnie ze względu na jej znaczenie w literackim świecie. Nie jest to łatwa książka, ale na długo ją zapamiętam. Jestem pewna, że nie wyłapałam wszystkich smaczków, jakimi autor chciał nakarmić czytelników (jak takie francuskie pieski),ale i tak dzięki temu została zachowana równowaga między ciężarem tematycznym, a jego przedstawieniem.

Mamy tutaj fascynujący (ale też obrzydzający i odrzucający) opis przypadku od obsesji do obłędu ukształtowany za pomocą finezyjnego języka i stylu. Jedyne co mnie irytowało, to wstawki w języku francuskim bez żadnego tłumaczenia - spowalniało to moją lekturę i wybijało z rytmu.
Kawał literatury. Na pewno warto raz w życiu ją przeczytać, szczególnie ze względu na jej...

O tej książce mówi się dużo nie bez powodu. Jednak kontrowersja, jaka nieustannie od lat się wokół niej kręci, również jest w pełni uzasadniona. Zapraszam Was po szerszą opinię na swój kanał!

O tej książce mówi się dużo nie bez powodu. Jednak kontrowersja, jaka nieustannie od lat się wokół niej kręci, również jest w pełni uzasadniona. Zapraszam Was po szerszą opinię na swój kanał!

Ciężka książka. Szczególnie pierwsza część, gdzie autor burzy tabu za tabu posuwając się coraz dalej w swoim opisie świata. Lektura tej powieści wymusza na czytelniku zadanie sobie kilku pytań - może nie o samym temacie powieści, ale o relacji czytelnika, autora i lektury.

Jestem za to zachwycony językiem, którego użył tutaj autor i należą się głębokie ukłony dla tłumacza, że potrafił tak dużo wyciągnąć z języka polskiego.

Ciężka książka. Szczególnie pierwsza część, gdzie autor burzy tabu za tabu posuwając się coraz dalej w swoim opisie świata. Lektura tej powieści wymusza na czytelniku zadanie sobie kilku pytań - może nie o samym temacie powieści, ale o relacji czytelnika, autora i lektury.

Jestem za to zachwycony językiem, którego użył tutaj autor i należą się głębokie ukłony dla tłumacza,...

Pamiętnik pedofila. Obraz człowieka pochłoniętego chorą fascynacją na punkcie dziecka. Intrygujący, kontrowersyjny, u większości powodujący obrzydzenie.
Mimo wszystko uważam, że jest to godna uwagi pozycja, szczególnie dla kogoś, kto chciałby zbadać temat od strony psychologicznej, ponieważ emocje i myśli głównego bohatera są szczegółowo opisane.

Pamiętnik pedofila. Obraz człowieka pochłoniętego chorą fascynacją na punkcie dziecka. Intrygujący, kontrowersyjny, u większości powodujący obrzydzenie.
Mimo wszystko uważam, że jest to godna uwagi pozycja, szczególnie dla kogoś, kto chciałby zbadać temat od strony psychologicznej, ponieważ emocje i myśli głównego bohatera są szczegółowo opisane.

Ktoś napisał, że mocny początek i mocne zakończenie, a środek trochę nudny - i ja się totalnie pod tym podpisuję. Szkoda mi było jednak tę książkę kończyć, tym bardziej, że skończyła się z zaskoczenia - myślałem, że została mi jeszcze 1/3 a to były same przypisy :)

Ktoś napisał, że mocny początek i mocne zakończenie, a środek trochę nudny - i ja się totalnie pod tym podpisuję. Szkoda mi było jednak tę książkę kończyć, tym bardziej, że skończyła się z zaskoczenia - myślałem, że została mi jeszcze 1/3 a to były same przypisy :)

Lolita po raz kolejny. Tym razem czytałam na spotkane klubu książki.
Jak zawsze czerpałam ogromną przyjemność z obcowania z tą lektura. Zachwyca mnie piękno i bogactwo języka, a właściwie różnych języków. Przede wszystkim to wymyślny, fantazyjny, wyrafinowany język narratora, Humberta Humberta i prostacki, bezpośredni, młodzieżowy - tytułowej Lolity.
Myślę, że tematyka tej powieści jest powszechnie znana, także dzięki dwóm ekranizacjom. Niestety, fabuła jest obrzydliwa i okrutna, perfidne poczynania pedofila podobać się nie mogą. Fascynujące jest pokazanie duszy bohatera, jego nieprzepartej żądzy, odrażającego wyrachowania, bezwzględnego niszczenia życia dziecka. I nie ma tu nic do rzeczy wszechstronne wykształcenie, praca akademicka, wysoka kultura i obycie profesora Humberta. Dużym plusem jest to, wracam do języka, że opowiadając tak drastyczną, perwersyjną historię, Nabokov nie użył ani jednego wulgaryzmu.
Szerszą opinię napisałam 3 lata temu, nie będę jej powtarzać.
Chylę czoło przed fantastycznym przekładem Michała Kłobukowskiego, jego kreatywność i żonglerka słowami jest oszałamiająca.
Muszę wrzucić jednak kamyczek do ogródka wydawcy: brak tłumaczenia tekstów obcojęzycznych, szczególnie francuskich, uważam za istotne zaniedbanie. Bardzo mi brakowało tego rodzaju przypisów, a sprawdzanie wszystkich fraz w translatorze stanowi duże utrudnienie.
Polecam gorąco, ta książka się nie starzeje.

Lolita po raz kolejny. Tym razem czytałam na spotkane klubu książki.
Jak zawsze czerpałam ogromną przyjemność z obcowania z tą lektura. Zachwyca mnie piękno i bogactwo języka, a właściwie różnych języków. Przede wszystkim to wymyślny, fantazyjny, wyrafinowany język narratora, Humberta Humberta i prostacki, bezpośredni, młodzieżowy - tytułowej Lolity.
Myślę, że tematyka tej...

„Lolita” Nabokova jest książką zdecydowanie ciężką. Gdy zaczynasz książkę i nie czytałeś wcześniej spoilerów, nie jesteś gotowy na to, co zastaniesz przez następne strony. Z każdą kolejną kartką czułam jeszcze większy szok i co jakiś czas musiałam robić przerwy, bo temat jest trudny. A czego dotyczy temat „Lolity”? Cała książka kręci się wokół Humberta, człowieka, którego pociągają małe dziewczynki, a raczej ich uroda. Sam zaznacza, iż próbował walczyć z tym, jednak poddał się w momencie kiedy poznał tytułową bohaterkę Lo, zwaną przez niego Lolitą. Opowiada historię mężczyzny świadomego swej niezdrowej fascynacji dziećmi płci żeńskiej. Doświadczymy w tym dziele wielu sytuacji, które nabierają charakteru seksualnego Humberta wobec Lo. Główny bohater jest tak zauroczony swą Lolitą, że żeni się z jej matką, byleby być blisko młodej dziewczyny. Książka porusza zdecydowanie ciężki, ale również poważny oraz ważny temat, z tego powodu polecam przeczytać dzieło Nabokova. Treść jest dla osób z stalowymi nerwami oraz osób pełnoletnich.

„Lolita” Nabokova jest książką zdecydowanie ciężką. Gdy zaczynasz książkę i nie czytałeś wcześniej spoilerów, nie jesteś gotowy na to, co zastaniesz przez następne strony. Z każdą kolejną kartką czułam jeszcze większy szok i co jakiś czas musiałam robić przerwy, bo temat jest trudny. A czego dotyczy temat „Lolity”? Cała książka kręci się wokół Humberta, człowieka, którego...