Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pod względem fabularnym w żaden sposób nie jestem w stanie zaklasyfikować książki. Ciężko powiedzieć, by była o czymś konkretnym. Pióro nawet przyjemne, jednak treści pozostawiają chwilami niesmak. Jakkolwiek finezja scen erotycznych odrobinę wynagradza ogólne rozczarowanie.

Pod względem fabularnym w żaden sposób nie jestem w stanie zaklasyfikować książki. Ciężko powiedzieć, by była o czymś konkretnym. Pióro nawet przyjemne, jednak treści pozostawiają chwilami niesmak. Jakkolwiek finezja scen erotycznych odrobinę wynagradza ogólne rozczarowanie.

Nieźle napisana litera faktu. Trudne początki i wielkie sukcesy najsłynniejszego polskiego profilera. Wnikliwe analizy spraw, dokładne omówienia wniosków i podejrzeń. Można z lekka złapać się paranoi i w każdym dokoła zobaczyć potencjalnego zabójcę :)

Nieźle napisana litera faktu. Trudne początki i wielkie sukcesy najsłynniejszego polskiego profilera. Wnikliwe analizy spraw, dokładne omówienia wniosków i podejrzeń. Można z lekka złapać się paranoi i w każdym dokoła zobaczyć potencjalnego zabójcę :)

Warta nominacji. Może warta nawet samej nagrody.

Nie sądzę, by można było ból wojny pokazać dotkliwiej niż przez dziecięce oczy.

Warta nominacji. Może warta nawet samej nagrody.

Nie sądzę, by można było ból wojny pokazać dotkliwiej niż przez dziecięce oczy.

Fabularnie dzieje się niewiele, lecz nie o fabułę w tej książce chodzi. Kundera jest autorem emocjonalnych prawd bliskich każdemu z nas. Trzeba tylko zasiąść w ciszy z książką i posłuchać, jak poza bohaterami, nasze wnętrze również prowadzi ze sobą dialog o wartościach elementarnych.

Fabularnie dzieje się niewiele, lecz nie o fabułę w tej książce chodzi. Kundera jest autorem emocjonalnych prawd bliskich każdemu z nas. Trzeba tylko zasiąść w ciszy z książką i posłuchać, jak poza bohaterami, nasze wnętrze również prowadzi ze sobą dialog o wartościach elementarnych.

Tak mi się cicho zrobiło w świecie bez Ciebie..

Tak mi się cicho zrobiło w świecie bez Ciebie..

Rewelacyjna, choć nie jest to typowy entuzjazm. Ta książka nie jest typowa i nic co w niej do typowych nie należy.
Malowana paletą szarości, bez wyjątkowych akcentów. Ktoś o przeciętnej wrażliwości może uznać ją nawet za mdłą, ale nie w tym rzecz. Ta książka to zaledwie narzędzie. Gra na naszych emocjach i wspomnieniach podczas czytania w pozornie niezauważalny sposób. Niby umysł przyswaja opisana historię, gdy tymczasem, głęboko gdzieś w nas toczy się jakby kolejna akcja.

Halki na krzesłach, wszechświat dżdżownicy, jesienna rzeka kawy z mlekiem i lustro, które odbija to co chce.

Rozrzewniająca i głęboka. Może wywołać uwielbienie.

Rewelacyjna, choć nie jest to typowy entuzjazm. Ta książka nie jest typowa i nic co w niej do typowych nie należy.
Malowana paletą szarości, bez wyjątkowych akcentów. Ktoś o przeciętnej wrażliwości może uznać ją nawet za mdłą, ale nie w tym rzecz. Ta książka to zaledwie narzędzie. Gra na naszych emocjach i wspomnieniach podczas czytania w pozornie niezauważalny sposób. Niby...

Książka ogólnie dość specyficzna. Niby budzi moralne oburzenie, choć nie do końca, może właściwszym słowem byłby niesmak, ale jednak fascynuje. Gdzieś od połowy książka wikła nas w losy swoich bohaterów do tego stopnia, że współodczuwamy ze wszystkimi jednocześnie.
Głównym atutem, dzięki któremu oceniłam książkę na bardzo dobrą, jest pióro autora. Sama akcja nie zasługiwałaby na to miano.

Książka ogólnie dość specyficzna. Niby budzi moralne oburzenie, choć nie do końca, może właściwszym słowem byłby niesmak, ale jednak fascynuje. Gdzieś od połowy książka wikła nas w losy swoich bohaterów do tego stopnia, że współodczuwamy ze wszystkimi jednocześnie.
Głównym atutem, dzięki któremu oceniłam książkę na bardzo dobrą, jest pióro autora. Sama akcja nie...

Krótkie opowieści wielkich wzruszeń.

Krótkie opowieści wielkich wzruszeń.

Wszystkie nuty kochania o tysiącu barw. Tysiąc miłości i rozpaczy z muzyką poważną w tle..

Wiśniewski i jego magia emocji.

Wszystkie nuty kochania o tysiącu barw. Tysiąc miłości i rozpaczy z muzyką poważną w tle..

Wiśniewski i jego magia emocji.

Wyjątkowo nietrafne użycie w tytule powstania warszawskiego. Książka z historią niewiele ma wspólnego. Używa jej jedynie jako tła, natomiast bardzo głęboko i wnikliwie opisuje trud i koszmar wojny z pierwszej linii frontu. Mimo, że liczyłam trochę na inną literaturę bardzo się nie rozczarowałam.

Wyjątkowo nietrafne użycie w tytule powstania warszawskiego. Książka z historią niewiele ma wspólnego. Używa jej jedynie jako tła, natomiast bardzo głęboko i wnikliwie opisuje trud i koszmar wojny z pierwszej linii frontu. Mimo, że liczyłam trochę na inną literaturę bardzo się nie rozczarowałam.

Klasyczna literatura przerażającego faktu. Autorka niepotrzebnie stara się przełamać okropności procesowych opisów wtrąceniami z życia osobistego, które są zupełnie zbędne. Opowieść suchych faktów. Minimum okropności, choć jak na proces nazistowskich lekarzy okropności i tak jest wystarczająco dużo.
Dobrze napisane, z wyczuciem. Nie potrzeba adnotacji o mocnych nerwach, ta granica mimo wszystko nie została przekroczona.

Klasyczna literatura przerażającego faktu. Autorka niepotrzebnie stara się przełamać okropności procesowych opisów wtrąceniami z życia osobistego, które są zupełnie zbędne. Opowieść suchych faktów. Minimum okropności, choć jak na proces nazistowskich lekarzy okropności i tak jest wystarczająco dużo.
Dobrze napisane, z wyczuciem. Nie potrzeba adnotacji o mocnych nerwach, ta...

Naprawdę udany kryminał. Początkowo można odnieść wrażenie, że akcja zbyt wolno się rozwija, ale kilka stron dalej zazębienie akcji jest już takie, że zaczynamy się gubić we własnych kryminalnych domysłach. Świetny język i lekkość pióra.

Naprawdę udany kryminał. Początkowo można odnieść wrażenie, że akcja zbyt wolno się rozwija, ale kilka stron dalej zazębienie akcji jest już takie, że zaczynamy się gubić we własnych kryminalnych domysłach. Świetny język i lekkość pióra.