Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka idealna. Każdy akapit jest wierszem. Wspaniałość formy i treści. Porażenie pięknem!
Moja pierwsza 10/10.

Książka idealna. Każdy akapit jest wierszem. Wspaniałość formy i treści. Porażenie pięknem!
Moja pierwsza 10/10.

Drugi raz w życiu daję 10/10, ale jeśli Odyseja nie jest arcydziełem, to co nim jest?? Prawie 3000 lat temu powstała epopeja, która nadal ma pazur, fascynuje warstwą fantastyczną. Nie ma nawet dziesiątej części mdłego sentymentalizmu znanego z podróbek typu Pan Tadeusz. :P Trochę słabszy wstęp (telemachia), świetny opis mitotwórczych podróży, zakończony okrutną rzezią w stylu Tarantino. :) Brak słów. Lektura Odysei była wyjątkowym przeżyciem. Serio, przez tysiące lat literatura nie zrobiła wielkiego postępu. :P
Wspaniałe dzieło, niewiarygodnie dobrze znoszące próbę czasu. Genialna redakcja z serii Biblioteka Narodowa. Mimo pewnych uproszczeń uważam również za genialną pracę tłumacza. Zachować rym i rytm przez 12tys wersów to nie leży w możliwościach zwykłego śmiertelnika...

Drugi raz w życiu daję 10/10, ale jeśli Odyseja nie jest arcydziełem, to co nim jest?? Prawie 3000 lat temu powstała epopeja, która nadal ma pazur, fascynuje warstwą fantastyczną. Nie ma nawet dziesiątej części mdłego sentymentalizmu znanego z podróbek typu Pan Tadeusz. :P Trochę słabszy wstęp (telemachia), świetny opis mitotwórczych podróży, zakończony okrutną rzezią w...

Genialna biografia geniusza. :)
Kieślowskiego uważam za najlepszego polskiego reżysera wszechczasów i jednego z kilku najlepszych na świecie. Bałem się jednak tej biografii, bo zazwyczaj po takich autorefleksyjnych książkach większość mego szacunku do osoby portretowanej ulatuje (trudno nie być megalomanem, gdy samemu stawia się swój pomnik). Nie tym razem! Pan Krzysztof okazał się skromnym, wrażliwym, inteligentnym i życiowo mądrym człowiekiem. Z niczego się nie tłumaczy, przyznaje się do błędów, bagatelizuje swoją niemal heroiczną walkę z cenzurą. Podaje wiele kluczy ułatwiających interpretację jego dzieł, przy czym robi to w teki sposób, że gruntowna znajomość jego twórczości nie jest konieczna.
Dla fanów pozycja obowiązkowa, dla laików pozycja wartościowa. :)

Genialna biografia geniusza. :)
Kieślowskiego uważam za najlepszego polskiego reżysera wszechczasów i jednego z kilku najlepszych na świecie. Bałem się jednak tej biografii, bo zazwyczaj po takich autorefleksyjnych książkach większość mego szacunku do osoby portretowanej ulatuje (trudno nie być megalomanem, gdy samemu stawia się swój pomnik). Nie tym razem! Pan Krzysztof...

Wspaniała autobiografia obu wież. Piękny język, bardzo mądra treść. Wirtuozeria.

Wspaniała autobiografia obu wież. Piękny język, bardzo mądra treść. Wirtuozeria.

Idealna książka historyczna. Niezwykle dokładna, merytorycznie niepodważalna, obiektywna, pełna empatii i zrozumienia dla wszystkich stron konfliktu. Fakty, fakty i tylko fakty, a nie łatwy rycerski romantyzm.
Czyta się jak doskonała fantasty (przy okazji, ciekawe, ilu pisarzy fantastycznych inspirowało się tą książką?). Jako zupełny historyczny ignorant jestem zachwycony łatwością, z jaką odnalazłem się w temacie. Szokującym jest, że nawet spis źródeł przeczytałem z zainteresowaniem. :)
Polecam bardzo. Wszystkim.

Idealna książka historyczna. Niezwykle dokładna, merytorycznie niepodważalna, obiektywna, pełna empatii i zrozumienia dla wszystkich stron konfliktu. Fakty, fakty i tylko fakty, a nie łatwy rycerski romantyzm.
Czyta się jak doskonała fantasty (przy okazji, ciekawe, ilu pisarzy fantastycznych inspirowało się tą książką?). Jako zupełny historyczny ignorant jestem zachwycony...

Ocena może lekko zawyżona. Literackie arcydzieło to to nie jest, ale zmieniło sposób, w jaki patrzę na świat, a to już dużo, prawda? ...

Ocena może lekko zawyżona. Literackie arcydzieło to to nie jest, ale zmieniło sposób, w jaki patrzę na świat, a to już dużo, prawda? ...

Bardzo wymagająca lektura; trudna do interpretacji nawet dla pracowników naukowych czołowych polskich uniwersytetów (sądząc po niektórych recenzjach, jakby kompletnie oderwanych od kontekstu).
Rzecz (sic!) o nieistniejącej Polsce, o autodestrukcyjnej magnaterii; o kolonializmie wschodniej Europy (polskim i wręcz przeciwnie). Psychoanaliza stanu szlacheckiego i legendy Sarmaty.
Wymaga od czytelnika minimum podstawowej znajomości z trzech obszarów: historii, psychoanalizy i kulturoznawstwa. I bardzo otwartego umysłu. Dlategoż trudno to nawet polecać. :)

Bardzo wymagająca lektura; trudna do interpretacji nawet dla pracowników naukowych czołowych polskich uniwersytetów (sądząc po niektórych recenzjach, jakby kompletnie oderwanych od kontekstu).
Rzecz (sic!) o nieistniejącej Polsce, o autodestrukcyjnej magnaterii; o kolonializmie wschodniej Europy (polskim i wręcz przeciwnie). Psychoanaliza stanu szlacheckiego i legendy...

Pięknie, poetycko napisana książka. Tylko o czym? O fizyce? O smutku? O bułgarskiej Szeherezadzie? O wyjącym Minotaurze porzuconym w ciemnym labiryncie mitu? O podróżach w przeszłość i między opowieściami? O Bogu-bizonie porządkującym kwantowy Wszechświat przez sam fakt obserwacji? O zachodzie słońca przeżywanym przez muszkę owocówkę? Zapewne o tym wszystkim i wielu-wielu tematach wymykających mi się.
Polecam bardzo, że ach!

Pięknie, poetycko napisana książka. Tylko o czym? O fizyce? O smutku? O bułgarskiej Szeherezadzie? O wyjącym Minotaurze porzuconym w ciemnym labiryncie mitu? O podróżach w przeszłość i między opowieściami? O Bogu-bizonie porządkującym kwantowy Wszechświat przez sam fakt obserwacji? O zachodzie słońca przeżywanym przez muszkę owocówkę? Zapewne o tym wszystkim i wielu-wielu...