Lektura potrzebna, dająca perspektywę na polską historię.

Lektura potrzebna, dająca perspektywę na polską historię.

Sama nie mogę uwierzyć to, ile przyjemności sprawiła mi ta lektura. Zaczęłam zaintrygowana tytułem, ale bez większych oczekiwań, a skończyłam zachwycona takim... ideowym orzeźwieniem? Perspektywą, o jakiej nigdy nie pomyślałam, że można ją przyjąć?

Pod względem wiedzy historycznej o swoim własnym kraju śmiem twierdzić, że jestem klasycznym przykładem owocu edukacji końcówki lat 90 i dalej - z jednej strony zdemitologizowana historia dawna i nowożytna, pozbawiona heroizmu i tytułów do wielkości (wiecie - te rozliczania niewykorzystanych zwycięstw, te klęski, ta słabość organizacyjna i tak dalej),a z drugiej współczesność wypadająca jakoś tak na koniec roku szkolnego ostatniej klasy i przekazywana raczej przez lokalnych świadków wydarzeń (dziadkowie, rodzice). Skończyłam z przeświadczeniem, że polskiej historii nie da się lubić, że my to nic nigdy nie możemy zrobić porządnie i w zasadzie jesteśmy jakoś tak z dekadę za cywilizowaną Europą.

Może dlatego książka Porter-Szucsa tak mi się spodobała: bo jest wyważona i trzeźwa. Historię Polski osadza w kontekście innych krajów świata (hej, czyżbym zauważyła mój własny europocentryzm...?),co nigdy do tej pory nie przyszło mi do głowy, a kiedy odnosi konkretne zjawiska do lokalnych europejskich odpowiedników, okazuje się, że Polska to, cóż, całkiem przeciętny kraj, ani bardziej pechowy, ani bardziej uprzywilejowany.
Ponieważ środek ciężkości całej narracji nie spoczywa na powstaniach (hej, to można mówić o walce o niepodległość jako o jednym z wielu wydarzeń, a nie najważniejszym?) rozbiór Polski i jej ponowne odzyskanie suwerenności przestaje być martyrologią, a staje się zwierciadłem zupełnie nowych prądów ideowych (państwo narodowe),które pojawiają się w Europie. Gdyby mi ktoś powiedział, że historia wykuwania się znaczeń takich słów jak "polskość" może być tak frapująca, to bym nie uwierzyła.

Opowiadając historię Polski od rozbiorów Porter-Szucs zupełnie przy okazji rozprawia się z mitami, w których żyję i nad którymi nawet za bardzo się nie zastanawiam. Z mitem walki o niepodległość, mitem Piłsudskiego, mitami Solidarności i upadku komunizmu, wreszcie ze współczesnymi politycznymi mitami. Jak w każdych szanujących się mitach jest w nich ziarno prawdy, które zresztą autor cierpliwie wyłuskuje spośród włókienek półprawd, uproszczeń i przemilczeń, i cała masa fantazji, które mówią o narodzie więcej niż wszystkie traktaty i porozumienia opatrzone poważnymi pieczęciami.

Wciągająca jak dobry kryminał, orzeźwiająca jak łyk orszady, gdy trwa kanikuła.

Sama nie mogę uwierzyć to, ile przyjemności sprawiła mi ta lektura. Zaczęłam zaintrygowana tytułem, ale bez większych oczekiwań, a skończyłam zachwycona takim... ideowym orzeźwieniem? Perspektywą, o jakiej nigdy nie pomyślałam, że można ją przyjąć?

Pod względem wiedzy historycznej o swoim własnym kraju śmiem twierdzić, że jestem klasycznym przykładem owocu edukacji...

Kolejna znakomita książka tego autora, bardzo świeża perspektywa na współczesną historię Polski, zdecydowanie spoza szkolnego kanonu. Napisana przystępnym językiem bez przynudzającego, akademickiego tonu.

Kolejna znakomita książka tego autora, bardzo świeża perspektywa na współczesną historię Polski, zdecydowanie spoza szkolnego kanonu. Napisana przystępnym językiem bez przynudzającego, akademickiego tonu.

Wizja nowoczesnej historii Polski z zewnętrznej i mocno lewicowej perspektywy. Skupia się bardziej na procesach społecznych i gospodarczych niż konkretnych wydarzeniach czy postaciach. Chwilami ciekawa perspektywa, często jednak mocno uproszczona i subiektywna (sprowadzanie ideologii polskiego nacjonalizmu do antysemityzmu jest jednak średnio uczciwa)

Wizja nowoczesnej historii Polski z zewnętrznej i mocno lewicowej perspektywy. Skupia się bardziej na procesach społecznych i gospodarczych niż konkretnych wydarzeniach czy postaciach. Chwilami ciekawa perspektywa, często jednak mocno uproszczona i subiektywna (sprowadzanie ideologii polskiego nacjonalizmu do antysemityzmu jest jednak średnio uczciwa)

Trzeba przyznać, że temat podjęty w sposób bardzo zręczny i przedstawiony rzeczowo. Oczywiście są momenty, kiedy czytając przemyślenia autora można głębiej wciągnąć powietrze nosem, ale to książka chyba właśnie po to jest.
Jedyny minusik za ostatni rozdział, który został napchany truizmami i banałami, których autor starał się przez całą książkę unikać.

Trzeba przyznać, że temat podjęty w sposób bardzo zręczny i przedstawiony rzeczowo. Oczywiście są momenty, kiedy czytając przemyślenia autora można głębiej wciągnąć powietrze nosem, ale to książka chyba właśnie po to jest.
Jedyny minusik za ostatni rozdział, który został napchany truizmami i banałami, których autor starał się przez całą książkę unikać.

Zgadzam się z wieloma komentarzami do tej książki. Powinien przeczytać ją każdy, a najlepiej by było przeczytać ją na etapie szkolnym, być może mniej osób zraziłoby się do historii jako przedmiotu w szkole.

Zgadzam się z wieloma komentarzami do tej książki. Powinien przeczytać ją każdy, a najlepiej by było przeczytać ją na etapie szkolnym, być może mniej osób zraziłoby się do historii jako przedmiotu w szkole.

Bardzo fajna książka, dająca całkiem inny punkt widzenia na historię Polski. Byłoby dobrze, gdybym w czasach szkolnych miał kontakt z takim dziełem.

Bardzo fajna książka, dająca całkiem inny punkt widzenia na historię Polski. Byłoby dobrze, gdybym w czasach szkolnych miał kontakt z takim dziełem.

Czytałam ponownie i nadal stwierdzam, że tę książkę powinniśmy czytać na lekcjach, w szkole. Ten obszerny esej o historii Polski jest odtrutką od myślenia o Polakach, jako ofiarach historii. Wiele tłumaczy, gruntuje, wyjaśnia, jak wówczas wyglądało życie w innych krajach i pokazuje, że nasza martyrologia i mesjanizm to jednak nie Duch narodu, a normalne życie. Do tego obala wiele mitów dotyczących zaborów i ukazuje, jak rozwijało się (i kiedy) pojęcie narodowości i tożsamości narodowej.

Czytałam ponownie i nadal stwierdzam, że tę książkę powinniśmy czytać na lekcjach, w szkole. Ten obszerny esej o historii Polski jest odtrutką od myślenia o Polakach, jako ofiarach historii. Wiele tłumaczy, gruntuje, wyjaśnia, jak wówczas wyglądało życie w innych krajach i pokazuje, że nasza martyrologia i mesjanizm to jednak nie Duch narodu, a normalne życie. Do tego obala...

PRL nie był wymarzonym krajem dla Polaków. Nie był też jednak najgorszą opcją jaka spotkała nasz naród. Przynajmniej tak ocenia to autor z perspektywy osoby nie będącej Polakiem. Ciekawe argumenty, przyjazny historyczny język i na wskroś pragmatyczne spojrzenie na nasz kraj. Nic w historii, i w ogóle w życiu, nie jest do końca czarne lub białe. Jaki ma odcień to zależy od naszej perspektwy, ale z pewnością można powiedzieć tylko, że jest bardziej skomplikowane niż wygląda poczatkowo. Jestem ukontentowany poświęconym na przeczytanie czasem.

PRL nie był wymarzonym krajem dla Polaków. Nie był też jednak najgorszą opcją jaka spotkała nasz naród. Przynajmniej tak ocenia to autor z perspektywy osoby nie będącej Polakiem. Ciekawe argumenty, przyjazny historyczny język i na wskroś pragmatyczne spojrzenie na nasz kraj. Nic w historii, i w ogóle w życiu, nie jest do końca czarne lub białe. Jaki ma odcień to zależy od...

Muszę szczerzę powiedzieć, że jest to książka, która każdy powinien przeczytać. „Za każdym politykiem, za każdym ekspertem wypowiadającym się na temat społeczeństwa powinien stać historyk trzymający transparent: ‘To bardziej skomplikowane, niż ci się wydaje!’” – pisze Brian Porter-Szűcs w konkluzji Całkiem zwyczajnego kraju. Ten amerykański profesor w sposób jasny i klarowny przedstawia historię naszego kraju. A co najciekawsze pisze obiektywnie. Nie dostosowuje narracji historycznej do potrzeb swoich haseł jak to robią politycy tylko opisuje historię taką jaką jest czyli neutralną. A co dla mnie najważniejsze porównuje wydarzenia jakie miały miejsce w naszym kraju do wydarzeń na arenie Europy czy Świata. I musze przyznać, że cały cykl wydarzeń np. powstań, który jest w Polsce przedstawiony jako zryw narodowy tłamszony przez zaborców wcale nie różnił się od tego co działo się w innych krajach. W Polsce jesteśmy przedstawiani jako ofiary przez pryzmat historyczny. Ale porównując się z innymi narodami Europy w tamtym okresie wcale od nich nie odstajemy. Co ciekawe autor przedstawia też wydarzenia z punktu widzenia różnych warstw społecznych – zarówno elit jak i prostych chłopów czy robotników. Także zwraca on uwagę na mniejszości etniczne, które są często pomijane.
Powiem szczerze, że dla mnie, osobie, która interesuję się historią ta książka to prawdziwa perła. Długo nie czytałem jeszcze tak dobrego opracowania historycznego, które mnie zaskoczyło. Polecam każdemu pasjonatowi historii.

Muszę szczerzę powiedzieć, że jest to książka, która każdy powinien przeczytać. „Za każdym politykiem, za każdym ekspertem wypowiadającym się na temat społeczeństwa powinien stać historyk trzymający transparent: ‘To bardziej skomplikowane, niż ci się wydaje!’” – pisze Brian Porter-Szűcs w konkluzji Całkiem zwyczajnego kraju. Ten amerykański profesor w sposób jasny i...