Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Siedemnastoletnia dziewczyna o imieniu Liv to półsierota, która mieszka ze swoim niepełnosprawnym ojcem. Rodzina po samobójstwie matki dziewczyny popada w coraz większą rozpacz. Live od najmłodszych lat musiała nauczyć się radzić sobie w życiu. Bardzo szybko staje się świetną włamywaczką, która nie zauważa w tym nic złego. Gdyby nie to czym się zajmuje ona i jej ojciec żyli by w ogromnej biedzie. O jej rodzinie zapomnieli wszyscy. Nikt nie przejmuje się ich losem,aż do osiemnastych urodzin dziewczyny. Tego dnia wszystko w życiu Liv zmienia się w przerażającą bajkę. Na jej nadgarstku pojawia się dziwny biały tatuaż, który jak później się okazuje zwiastuje jej przemianę i nową rolę jaką będzie musiała odegrać. W jej życiu pojawią się nowe, przedziwne postaci, ale zabraknie tych, które znaczyły dla niej najwięcej...

Widząca to można rzec kolejna powieść z rodzaju paranormal romace, jednak jest w niej coś takiego, że mimo wszystko książka jest jedyna w swoim rodzaju i ciekawa. Na początku zwykła opowieść przeradza się w coś niesamowitego, a każda strona podpowiada nam, ze koniec będzie spektakularny. Jak się okazało to wielkich fajerwerków nie było, ale i tak nadal zakończenie uważam za interesujące.

Autorka bardzo łatwo przeprowadza nas przez świat pełen intryg i postaci z nie z tej ziemi. Są chwilę kiedy już nie wiesz, kto jest tym dobrym, a kto złym, a to jedna z oznak tego, że powieść była bardzo przemyślana. Ja osobiście nie byłam w stanie domyślić się co wydarzy się na końcu i jaką drogę wybierze Liv. Bardzo podoba mi się to, ze w książce cały czas się coś dzieje i cały czas autorka atakuje nas kolejnymi nowinkami. Brakuje mi tylko jeszcze bardziej rozwiniętych wątków walki ze złem, a trochę mniej tych relacji damsko-męskich, ale to już zależy od autorki ;]

Mój ulubiony bohater ? Wydaje mi się że będzie to Drake. Wydaje się, ze z jednej strony jest takim chłopakiem " każda dziewczyna może być moja", jednak potem okazuje się, ze jest bardzo oddanym i słodkim facetem. Ogólnie każdy z bohaterów ma w sobie to coś co czyni go niepowtarzalnym. Zagubiona, potężna Live, jej kuzyn Dominik, który wydaje się być taką trochę ciapą, młodziutka niedoświadczona, ale istota w całej historii Venna o niesamowitej mocy, William, którego wątek mam nadzieje, że jeszcze będzie rozwinięty, bo strasznie mnie zaintrygował ;) oraz największe uosobienie zazdrości Lydia.

Natasha Sparks, kobieta o której do tej pory nie słyszałam to polska autorka, którą muszę już teraz zaliczyć do autorów, których książki będę czytać z ogromną przyjemnością. Mimo łatwego języka i czasami nie zbyt rozwiniętych myśli bohaterów, to Widząca nie pozwala nam od siebie odejść. Wręcz teraz mogę powiedzieć, ze chcę kolejnych części. Cały czas zastanawiam się co będzie dalej. Czekam z niecierpliwością na kolejne losy tych niesamowitych bohaterów.

Jak powiedział mi właśnie Wujek Google Natashę Sparks możemy poznać również z innej strony - a mianowicie przeczytać jej książkę w internecie. Natasha znana jest na chomikuj.pl jako cholernie_zaczytana na której udostępnia inną swoją książkę pt. Przeznaczone Cieniowi. Dodaję do kolejki, ponieważ twórczość tej Pani może konkurować z wieloma zagranicznymi pisarkami z tym, ze one raczej piszą tzw. gniotki ;] Mam nadzieje, że autorka wkrótce zaskoczy nas kolejną świetną powieścią, a Widzącą uważam za doskonały debiut ;) Życzę powodzenia w dalszej twórczości.

Siedemnastoletnia dziewczyna o imieniu Liv to półsierota, która mieszka ze swoim niepełnosprawnym ojcem. Rodzina po samobójstwie matki dziewczyny popada w coraz większą rozpacz. Live od najmłodszych lat musiała nauczyć się radzić sobie w życiu. Bardzo szybko staje się świetną włamywaczką, która nie zauważa w tym nic złego. Gdyby nie to czym się zajmuje ona i jej ojciec żyli...

Akcja książki Wirus Ebola w Helsinkach rozgrywa się jak sama nazwa wskazuje w Finlandii. Naukowiec Arto Ratamo zajmuje się wirusem, który został przeniesiony do jego kraju za sprawą handlu z Filipinami. Transport zainfekowanych małp został jednak w porę odizolowany od ludzi, a Ratamo w labolatorium o 4 stopniu ostrożności próbuję znaleźć szczepionkę, która uratuję ludzkość przed Ebolą-Helsinki. Gdy mu się to udaje zaczyna się nim interesować dowódca operacyjny generał Raimo Siren, rosyjska organizacja powstała ze szczątków KGB oraz organizacje terrorystyczne. Mężczyzna musi uciekać, aby jego rodzinie nie stała się krzywda, a on nie trafił do więzienia...

Wirus Ebola w Helsinkach to moje pierwsze spotkanie z Taavi Soininvaara. Autor ten został okrzyknięty jednym z najpoczytniejszych autorów w Finlandii. W tej książce Taavi zaprezentował nam kryminał z prawdziwego zdarzenia. Wartka akcja połączona z ciekawą intrygą powoduje, że książka z każdą kolejną stroną jest coraz ciekawsza i wciąga niemiłosiernie. Główny bohater naukowiec Ratamo to jedna z trudniejszych do odgadnięcia postaci. Z pozoru wydaje się szalonym naukowcem, który poświęcił rodzinę dla nauki, a jednak później okazuję się, że w kilka sekund jest w stanie porzucić pracę dla dobra córki. Mimo iż w niektórych sytuacjach autor opisuje jego działania jako czyny, których nawet nastolatek by nie zrobił i robi z niego taką trochę ofiarę losu to Ratamo jest bardzo sympatycznym i dobrze skonstruowanym bohaterem. Taavi zwraca dużą uwagę na szczegóły i przeżycia jakie odczuwa naukowiec. Dzięki temu można wczuć się w rolę głównego bohatera i zastanowić się nad tym co sami byśmy zrobili w takiej czy innej sytuacji.

Od początku do końca nie wiadomo czy dojdzie do szczęśliwego zakończenia, a nawet ostatnie 4 rozdziały książki spowodowały, że nie mogła doczekać się końca, a dreszcze przechodziły mi po plecach. Autor do samego końca nie spoczął na laurach i dopracował książkę w ogóle i szczególe ;]. Poprzez wprowadzenie do książki tak wielu organizacji troszkę tylko według mnie przesadził, a bardzo podobne nazwiska powodowały u mnie chwilowe zagubienie. Nie jest to może kryminał, w którym trupa napotykamy na każdym roku, ale możecie być przygotowani na drastyczne opisy śmierci poprzez strzelenie w środek czoła.... Dzięki tej książce możemy dowiedzieć się odrobinę o metodach śledczych fińskich policjantów, ale myślę, że to po części również inwencja twórcza autora, dlatego nie wierzmy mu w 100% ;].

Książki Taavu Soininvaara dopiero niedawno wkroczyły na rynek Polski i trwało to aż 10 lat. Bardzo żałuję, że autor nie jest tak bardzo popularny w naszym kraju. Uważam, ze warto zagłębić się w jego dzieła, ponieważ autor nie mydli nam oczu jakimiś nowinkami technicznymi, których pełno w innych kryminałach, ale po prostu przedstawia nam zbrodnie dopracowaną w każdym szczególe bez ograniczeń. Wirus Ebola w Helsinkach to już druga książka w tym miesiącu, która zwraca moją uwagę na problemy wywodzące się prosto od policji. Jak tu czuć się bezpiecznie gdy policjant staje się mordercą, a dzięki swojemu doświadczeniu wie jak schować dowody i nie doprowadzić do odkrycia jego sekretu ?

Zapraszam do dzielenia się wrażeniami ;]
ksiazkimolaksiazkowegoxp.blogspot.com

Akcja książki Wirus Ebola w Helsinkach rozgrywa się jak sama nazwa wskazuje w Finlandii. Naukowiec Arto Ratamo zajmuje się wirusem, który został przeniesiony do jego kraju za sprawą handlu z Filipinami. Transport zainfekowanych małp został jednak w porę odizolowany od ludzi, a Ratamo w labolatorium o 4 stopniu ostrożności próbuję znaleźć szczepionkę, która uratuję ludzkość...

Elphame to młoda dziewczyna, która darzona jest w swoim mieście ogromną czcią i uwielbieniem. Jako córka Wybranej Epony i Wielkiego Szamana oraz następczyni matki musi stawić czoła zadaniom i oczekiwaniom jakie stawiają przed nią jej rodzice oraz Partholon. Jednak dziewczyna nie jest zadowolona z tego skąd pochodzi i jak wygląda. Postanawia opuścić swoje miasto i odbudować zamek swojego przodka MacCallana. Elphame wyrusza na poszukiwanie swojego miejsca i radości z życia. Towarzyszy jej brat Cuchulan, który przepowiada jej, że na zamku spotka swojego długo poszukiwanego mężczyznę. Jednak czy Elphame spodziewa się kim jest ta osoba i jakie następstwa będzie miało jego pojawienie się?

Phyllis Christine Cast znana mi do tej pory tylko z niespecjalnie ekscytujących książek składających się na serię pt. Dom Nocy tym występuję jako solowa autorka, jednak Przepowiednia nie różni się poziomem od jej pozostałych książek. Może tym razem nie mamy do czynienia z wampirami, które już na pewno wszystkim się znudziły, ale historia z tej książki jest bardzo podobna do Naznaczonej. Przynajmniej ja tak odbieram tę książkę. Podczas czytania wyczuwałam powielanie tematu. Autorka po prostu zamiast wampirów, które żyją w dość współczesnym świecie wprowadziła nas w opowieść o Wcieleniu Bogini, która jest pół człowiekiem, pół centaurem i jej ukochanym, który jest pół człowiekiem pół demonem. Po raz kolejny dobro musi zwalczyć zło, a kochankowie pochodzą można powiedzieć z przeciwnych stron mocy i muszą przezwyciężyć swoje przeznaczenie, aby być razem. Myślę, że teraz takich powieści jest za dużo, a 2-3 lata temu takie historie były jeszcze ciekawe.

Bohaterowie książki może nie są schematyczni, ale tworzeni z pomocą wzorów z innych książek. Jednak każdy z nich ma jakąś cechę, która nas do niego przyciąga. Piękna tylko w połowie kobieta, kobieta, mężczyzna, który musi walczyć ze swoim przekleństwem, aby uratować swoją miłość oraz w szczególności dotknięta przez los młoda dziewczyna, która jest mała ciałem, ale wielka duchem... Nie mogę powiedzieć, że wybory których dokonują bohaterowie są łatwe i powodują, że ta książka trzyma poziom przeciętniaków, ale nie można nazwać ją złą powieściom.

Początkowo książka wydawała mi się nudna i nie miałam takiej chęci przeczytać jej całej, ale gdy akcja zaczęła dziać się szybciej dałam jej nadzieję i dotrwałam do końca. Jednak bardzo nie podobało mi się jak autorka rozwodziła się na jakiś słodziutki momentach, przerysowanych i po prostu nie ciekawych, a mniej rozwijała wątki powiązania Przepowiedni z klanem MacCallana i tego co powinno tworzyć książkę. Za mało akcji jak dla mnie do połowy książki.
Momentami czułam również, że autorka na siłę starała się napisać książkę. Tak jakby n początku jej pomysły były pisane przez dziecko. Nie mam zamiaru obrażać tej Pani, ale myślę, że nie miała ona pomysłu na tę książkę i była zmuszana przez wydawcę do jej napisania. Jednak mimo wszystko daję nadzieje jeszcze drugiej części. Może wtedy jakoś autorka mnie do siebie przekona, ponieważ koniec tomu pierwszego daje na to jakąś nadzieję.

Książkę polecam przede wszystkim młodzieży, ponieważ uważam, że bardziej wymagający czytelnik nie będzie ekscytował się wydarzeniami w tej książce. Chyba, że ktoś lubi sposób w jaki pisze ta Pani, bo ja widzę, że poziom jej twórczości nadal się nie zmienił...

Elphame to młoda dziewczyna, która darzona jest w swoim mieście ogromną czcią i uwielbieniem. Jako córka Wybranej Epony i Wielkiego Szamana oraz następczyni matki musi stawić czoła zadaniom i oczekiwaniom jakie stawiają przed nią jej rodzice oraz Partholon. Jednak dziewczyna nie jest zadowolona z tego skąd pochodzi i jak wygląda. Postanawia opuścić swoje miasto i odbudować...

Nastoletnia Jane Killian, zostaje potrącona przez motorówkę. Od tej pory jej życie się zmieniło. Bolesne operacje, które w większości się nie udawały, doprowadziły do wewnętrznej przemiany bohaterki. Uważa się za potwora, ponieważ po wypadku straciła wielu przyjaciół, siostra się od niej odsunęła. Po jakimś czasie umiera jej babka, która zostawiła jej duży majątek. Niedługo później poznaje Iana i staje się znaną artystką. Jednak jej koszmar jeszcze się nie skończył. Jej mąż zostaje oskarżony o morderstwo, a ona dostaje listy od jej dawnego oprawcy. Jak Jane poradzi sobie z tą sytuacją ? Co jeszcze straci?

„Zrobiłem to specjalnie, żeby usłyszeć jak krzyczysz.”*

Od niedawna rozbudziła się u mnie miłość do kryminałów, dlatego bardzo ucieszyłam się gdy otrzymałam tę książkę od wydawnictwa. Spindler wprowadza nas do świata, w którym najważniejsze są pieniądze. Bogata rodzina przyciąga do siebie same kłopoty. Jednak poza morderstwem, w tej książce jest pełno uczuć, które towarzyszą głównej bohaterce. Poznajemy ją z wielu stron. Jako radosną artystkę, zazdrosną kobietę, kobietę, która jest w stanie zrobić wszystko dla męża, ale również niestety widać jak bardzo przeżywa rozłąkę z mężem. Bardzo ciekawym wątkiem tej książki są relację między przyrodnimi siostrami Jane i Stacy. Oddaliły się od siebie od wypadku, ale tylko dlatego, że Stacy czuła się niekochana i nierozumiana. Uważała, że wypadek to jej wina. Po wypadku jej matka i ojczym mieli do niej ogromny żal, przez co Stacy zazdrościła Jane, że jest w centrum uwagi. Po części również Spindler próbuje przekazać nam radę na przyszłość. Według niej musimy uważać kogo uznajemy za przyjaciela lub bliską osobę, bo często okazuje się, że nic o niej nie wiemy.

Od Zabić Jane płynie fala tajemniczości. Każda strona dostarcza kolejnych nierozwiązanych zagadek. Na każdym kroku dowiadujemy się, że znaleziono kolejną poszlakę. W pewnym momencie już myślisz, że wiesz kim jest morderca, a tu psikus jest nim ktoś kogo nigdy byś o to nie podejrzewał. Autorka bardzo zdolnie manipuluje nami i odciąga nas od rozwiązania zagadki. Dzięki temu książka ta staje się jeszcze ciekawsza i zaskakująca. Nie ma tutaj jakiś strasznych krwawych scen, no ale trupa spotkamy na każdym kroku. Jedyne zastrzeżenie to troszkę za mało był tego dreszczyku emocji. Dopiero na końcu czuło się strach bohaterki.

Spindler posługuję się bardzo łatwym językiem, który na pewno trafi do każdego czytelnika. Fabuła ogólnie to nic nowego, bo wiele jest takich książek, ale jednak ma ona to coś ;]
*str. 173

Nastoletnia Jane Killian, zostaje potrącona przez motorówkę. Od tej pory jej życie się zmieniło. Bolesne operacje, które w większości się nie udawały, doprowadziły do wewnętrznej przemiany bohaterki. Uważa się za potwora, ponieważ po wypadku straciła wielu przyjaciół, siostra się od niej odsunęła. Po jakimś czasie umiera jej babka, która zostawiła jej duży majątek. Niedługo...

Przenieś się do świata malowniczych i pięknych Starożytnych Chin. Przeżyj przygodę wraz z bardzo urodziwą Młodą Matką oraz z młodym lutnikiem o imieniu Sheng. Na początku tej książki poznajemy Młodą Matkę, która rodzi dziecko w powozie podczas ucieczki z niebezpiecznego miejsca. Jak później się okazuje ta wysoko urodzona młoda dziewczyna zaledwie 16 letnia żyjąca w IV n.e. została porwana z rąk narzeczonego przez młodego wojownika wywodzącego się z chłopskiej rodziny. Mężczyzna ten jest bardzo podstępny i zaradny. Wraz z żoną zaczyna się wspinać po drabinie społecznej, nie zważając na krzywdy, które dotykają jego żonę oraz pozostałych członków rodziny. Dla swego zysku nie powstrzymuje się przed niczym. Młoda żona pozostaje przy nim do końca jego dni, mimo iż nie czuje się szczęśliwa. Swoje smutki topi w muzyce grając na cytrze, która jest instrumentem samotników.

Naprzemiennie z historią Młodej Matki poznajemy opowieść o 20 letnim lutniku Shen Fengu, które jest jednym z najlepszych twórców cytr. Chłopak ten pochodzi z VI w. Jest sierotą wychowywaną przez swojego mistrza. Znaleziony przez mężczyznę przy zwłokach matki Shen Feng stał się jego najbliższą rodziną. Razem wiodą bardzo biedny i smutny żywot. Jedyne pieniądze otrzymują z wyrobu cytr, na których wykonanie potrzeba bardzo drogiego i dobrego drewna oraz trzeba im poświęcić dwa lata pracy. Pewnego dnia Shen Feng poznaje sekret swojego przyjaciela, który zmienia całe jego życie...

Książka Naga cytra to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Shan Sa oraz z literaturą dotyczącą Starożytnych Chin. Shan Sa posługuje się bardzo pięknym językiem, pełnym epitetów, metafor, fragmentów wierszy. Bardzo podoba mi się jej opisywanie momentów zbliżeń małżonków, które wcale nie są wulgarne natomiast przedstawiają ten moment jak coś świętego, doskonałego, a małżonkowie mają do siebie wielki szacunek i przekazują sobie wiele uczuć i miłości. W książce tej widać miłość autorki do jej ojczyzny i to, ze chcę ona na zawsze zatrzymać to co w tym kraju najpiękniejsze. Krajobrazy pełne kolorowych roślin, niewielkie wzniesienia pokryte wiecznie zieloną trawą, pola ryżu, ale również piękne młode kobiety, ubrane w zwiewne szaty, pokryte ciekawymi wzorami roślinno-zwierzęcymi. Bardzo ciekawymi fragmentami książki są opisy tradycyjnych zachowań m.in. takie, że młoda żona musi w noc poślubną umyć włosy męża, witać go zawsze przed bramą kłaniając się mu i wiele wiele innych.

Naga cytra to dość dobra książka, przy której można odpocząć po ciężkim dniu pracy. Magiczny świat w niej przedstawiony wciąga niemiłosiernie i powoduje, ze chce się tam pojechać i zobaczyć na własne oczy. Jedyny maleńki minus tej książki to przewaga opisów nad dialogami przez co akcja rozwija się dość wolno, ale i tak nie można żałować czasu, który się jej poświęci. Przy okazji czytania tej książki można poznać kawałek ciekawej historii Chin, poznać największych sabotażystów oraz przyjrzeć się rządom złych i dobrych Cesarzy. Okładka muszę powiedzieć, że urzekła mnie. Idealnie pasuje do tematyki książki i do tego przedstawia piękną młodą Chinkę, która musi wywodzić się z jakiegoś bogatego, arystokratycznego rodu ;].

Zapraszam do dzielenia się wrażeniami :]
ksiazkimolaksiazkowegoxp.blogspot.com

Przenieś się do świata malowniczych i pięknych Starożytnych Chin. Przeżyj przygodę wraz z bardzo urodziwą Młodą Matką oraz z młodym lutnikiem o imieniu Sheng. Na początku tej książki poznajemy Młodą Matkę, która rodzi dziecko w powozie podczas ucieczki z niebezpiecznego miejsca. Jak później się okazuje ta wysoko urodzona młoda dziewczyna zaledwie 16 letnia żyjąca w IV n.e....

To już koniec. Historia Eragona i Saphiry zakończyła się wraz z ostatnią stroną Dziedzictwa. Długo oczekiwana kontynuacja pożegnała nas w dobrym stylu jednak nie jest to na co tak długo oczekiwałam. W tej części poznajemy kolejne losy Nasuady - przetrzymywanej i torturowanej przez Galbatorixa oraz wynik podróży Eragona i Saphiry do Vroengardu. Ta podróż dostarczy nam wiele nowych i niesamowitych faktów z ich życia. To co wydarzy się w tym momencie przechodzi oczekiwania wszystkich. Poznany na nowo historię Murgaratha, która ukaże go w innym świetle. Cała książka składa się z rozdziałów, które dotyczą Eragona, Saphiry i Rorana. Pozwala nam to na poznanie wielu sytuacji, które rozgrywają się w tym samym czasie, a do tego Paolini mógł w ten sposób opowiedzieć nam wszystko to co wcześniej pominął. Nie chcę za dużo pisać, zeby nie odebrać Wam radości z przeczytania tego tomu.

Postacie, które wykreował Paolini są bardzo barwne i przyciągają uwagę czytelnika. Eragon, który wraz z serią dorasta zachowuje się coraz dojrzalej i stara się odnaleźć swoje prawdziwe oblicze. Każdy czytelnik znajdzie w tej książce postać, z którą zacznie się utożsamiać. Autor tak przedstawia postaci jakby to byli nasi najbliżsi znajomi. Poznajemy ich wnętrze i zwyczaje, a do tego potrafimy wczuć się w ich rolę. To co w tej książce najważniejsze to walka dobra ze złem. Autor bardzo szczegółowo i z rozmachem opisuję działania na polach bitwy, które z każdą stroną coraz bardziej wciągają w akcję książki.


Jednak wszystko pięknie, ślicznie itd., ale końcówka okropna. To co tak na prawdę przyciągnęło moją uwagę do tego tomu to walka Nasuady, którą musiała odbyć we własnym umyśle. Interesujące była siła sugestii i to co działo się z kobietą, kiedy Galbatorix chciał, aby uwierzyła we wszystko to co stworzył dzięki swojej magii. Może opis tego co działo się po wojnie nie jest częstą częścią innych serii, ale autor rozwiązał wszystkie zagadki i nagle wszystko stało się takie nierealne i nudne. Wolę jednak jak autor zostawia nas z taki niedowierzaniem, że to już koniec i pozwala nam snuć marzenia o tym co działo się dalej. Do tego koniec skopiowany od Tolkiena i dłużące się pożegnane Najsilniejszego Maga z przyjaciółmi, ukochaną.... Eh... jednak chyba oczekiwałam czegoś lepszego... Mam wrażenie, że Paolini się wypalił już na koniec i jego pomysły nie są już takie twórcze. Może terminy go goniły, albo nachodził go wydawca. Dla mnie końcówka niedopracowana i pisana w pośpiechu...

Pozytywne mam odczucia, które dotyczą okładki książki. Śliczny zielony kolor i bardzo dopracowany obraz smoka ;]. Jednak nie przepadam kiedy wydawnictwa dzielą Część na 2 tomy. Pewnie były ku temu jakieś powody, ale wolę więcej zapłacić i mieć na półce jeden tom jako całość...

To już koniec. Historia Eragona i Saphiry zakończyła się wraz z ostatnią stroną Dziedzictwa. Długo oczekiwana kontynuacja pożegnała nas w dobrym stylu jednak nie jest to na co tak długo oczekiwałam. W tej części poznajemy kolejne losy Nasuady - przetrzymywanej i torturowanej przez Galbatorixa oraz wynik podróży Eragona i Saphiry do Vroengardu. Ta podróż dostarczy nam wiele...

Autor Carskiej roszady przenosi nas do XIX-wiecznej Warszawy, która wielu osobom kojarzy się jedynie z Lalką Bolesława Prusa. Do Warszawy przyjeżdża Estar Pawłowicz Van Houten tajny urzędnik specjalny generalnego-gubernatora w Moskwie. Jego celem jest rozwiązanie zagadki tajemniczych i brutalnych morderstw kobiet. Kobiety były brutalnie torturowane, a ich zmasakrowane ciała pozostawiane byy w różnych częściach Warszawy. Morderca dość przebiegły i nieuchwytny, był ogromnym wyzwaniem dla policji. Bohater stara się działać incognito i nie zdradzać się ze swoimi prawdziwymi zamiarami. Jak się później okazuje najtrudniejszym elementem tej zagadki jest fakt, że zamieszane w tę sprawę są osoby trzecie, które wynajęły mordercę, a są nimi osoby z wyższych sfer (często nieuchwytnych dla bohatera). Wszystko jeszcze bardziej się komplikuje w momencie, kiedy Pawłowicz pojawia się w najmniej odpowiednich miejscach i o złym czasie...
Przede wszystkim książka ta to pozycja dla osób, które lubią połączenie wielu wątków - kryminalnych, romantycznych itd. w jedną całość oraz dla takich, które lubią pozycje, w których nie zabraknie szpiegów, dwulicowców, morderców, spisków oraz ... zboczeńców...


Jak do tej pory jest to chyba mój pierwszy kryminał, rozgrywający się w innych czasach niż obecne. Melchior Medard zaprosił mnie do swojej historii w sposób, bardzo przykuwający wzrok(okładka) i uwagę ( ciekawy początek - po kilku stronach już mamy pierwsze morderstwo na żywo). Jednak na początku jakby coś między nami nie zaiskrzyło. Przez pierwsze 70-80 stron autor wprowadza w bardzo szybko i w dużej ilości nowe postaci i wątki, więc w pewnym momencie już nie wiedziałam kto jest kim i jaka jest ich rola w tej powieści. Po tym malutkim kryzysie rozpoczyna się dość zręcznie napisany kryminał/sensacja niepozwalający się oderwać od siebie.

Przede wszystkim bardzo nietypowy i odrobinę zwariowany główny bohater Estar. Zaskakuje nas na każdym kroku swoimi zdolnościami dedukcji, sprytem i szóstym zmysłem. Jak na prawdziwego detektywa przystało każda zagadka w mig zaczyna układać jakąś całość. Bardzo zabawnym momentem książki jest moment kiedy Pawłowicz przebiera się ze swojego eleganckiego stroju, którego mógłby mu pozazdrościć nawet największy elegancik w sportowy strój do jazdy na... bicyklu. Nie wiem dlaczego w tym momencie moja wyobraźnia podsunęła mi obraz dżokeja, który przesiadł się na rower ;). Bohater ten przypomina odrobinę innych detektywów, których spotkać można w innych książkach z tego rodzaju, jednak ten ma w sobie to coś co przyciąga czytelnika i pobudza jego wyobraźnie.

Po drugie autor prowadzi akcję po tych 80str. w sposób bardzo dynamiczny. Prowadzi nas przez mroczne, ciemne i tajemnicze uliczki Warszawy nie dając nam nawet chwili oddechu. W sposób wręcz idealny oddaje każdy szczegół XIXw. stolicy, przez co mogę powiedzieć, że wykazał się ogromną wiedzą historyczną, nadając w ten sposób swojej książce odpowiedniego charakteru. Bardzo dokładne opisy miejsc, charakteru oraz ubrań bohaterów to dodatkowy atut tej powieści - nakreślił w ten sposób bardzo charakterystyczne postaci i miejsca, które dodają tej książce dodatkowego uroku. Świetnie oddał również kontrast między ubogim społeczeństwem, a wyższymi sferami, które znajdują czas na pokazy, teatry i wielkie przyjęcia..

Autor w bardzo efektowny sposób kradnie uwagę czytelnika i przyciąga na długo. Poprzez połączenie wątków kryminalnych, historycznych oraz romansów stworzył coś co na długo pozostaje w pamięci czytelnika...

Autor Carskiej roszady przenosi nas do XIX-wiecznej Warszawy, która wielu osobom kojarzy się jedynie z Lalką Bolesława Prusa. Do Warszawy przyjeżdża Estar Pawłowicz Van Houten tajny urzędnik specjalny generalnego-gubernatora w Moskwie. Jego celem jest rozwiązanie zagadki tajemniczych i brutalnych morderstw kobiet. Kobiety były brutalnie torturowane, a ich zmasakrowane ciała...

Wierzysz, ze jesteś człowiekiem bez skazy? Uważasz, ze nie masz się z czego tłumaczyć mimo iż popełniłeś w życiu wiele błędów? Nieświadomie skrzywdziłeś ludzi lub co gorsza zrobiłeś to świadomie? Jednak mimo wszystko nie żałujesz tego i dalej brniesz w swoje kłamstwa, oszustwa i przekręty. Tylko pamiętaj, że ktoś kiedyś może pociągnąć Cię do odpowiedzialności jak bohaterów tej książki. Gdzieś może siedzieć jeszcze ukryty Głos twojego sumienia.

Czterech bohaterów tej książki - Kapral (były wojskowy o ciężkim charakterze), Szczęściarz (bogaty biznesmen), Przystojniak (jednak tylko piękne i miłe słówka były jego mocną stroną - tak wabił kobiety) oraz Prorok (guru sekty religijnej) znajdują się w najmniej spodziewanej sytuacji. Po raz pierwszy to życie płata im figla. Trafiają do jednego pomieszczenia, do którego zostali ściągnięci siłą przez tajemniczą postać nazywaną Głosem. Głos chciał sprawiedliwości, jednak powiedział, że wyrok zostanie wykonany tylko na jednej osobie, a wyboru, kto nim będzie będą sami sądzeni. Mężczyźni sami muszą wybrać tego, który najbardziej zasłużył na śmierć i którego winy są największe. Jesteście ciekawi jak potoczą się ich losy i czy na prawdę głos pozbędzie się tylko jednego z nich? Zajrzyjcie do tej pozycji, bo może ona Was nauczyć dbania o innych i odpowiedzialności za wyrządzone im krzywdy...


Muszę powiedzieć, że książka ta nie jest łatwa do odbioru dla każdego. Nie poradzą sobie z nią osoby, które nie lubią szybkiej, akcji, dużej ilości wątków i zadziwiających sytuacji. Na każdym kroku napotykamy jakąś nową ciekawostkę, jakiś element, który powoduje gęsią skórkę na ramionach. Książka nie jest zbyt długą pozycją, ale autor umiejętnie wyważył ilość emocji i niepewności. Bardzo trudno oderwać się od tej pozycji, jednak przy końcu czuć pewnego rodzaju niedosyt - książka skończyła się zbyt szybko i jakby gdzieś był ukryty dalszy ciąg. Co się stało z postaciom na końcu ? Mogę się tylko domyślać, jednak chciałabym wiedzieć na pewno. Cwane zagranie ze strony autora - rozbudził moją ciekawości i spowodował, że po przeczytaniu moje szare komórki nadal działały...

Tajemnicza postać jaką jest Głos, przemawia nie tylko jak sędzia czy kat, ale również jako głos sumienia, które nie zawsze jest dla nas łaskawe. Czasami wyciąga w najmniej oczekiwanym momencie wszystkie brudy i mówi nam żebyśmy wreszcie odpokutowali za nasze złe działania. Jednak czasami postać ta jak dla mnie była zbyt spokojna, zbyt opanowana i nie dolewała oliwy do ognia - bohaterowie, nadal za mało jak dla mnie się denerwowali i nie do końca było widać ich strach przed Głosem...

Bardzo odpowiada mi to, że każdy z bohaterów tej książki jest inny. Ich losy biegły kompletnie innymi torami, jednak każdy z nich w większym lub mniejszym stopniu potraktował ludzi w okrutny sposób. Budowali swoją drabinę kariery, łamiąc po drodze karki i marzenia innych... Jednak każdy z nich w duchu jest małym dzieckiem, który gdy zabierzemy mu zabawkę ( ogrom technologii, ludzi, dumę i radość) zaczyna się bać, a strach powoduje, że nie jest on dalej w stanie wyrzucić ze swojej pamięci wszystkich złych rzeczy, których dokonał. Mały minusik również za to, że książkę czyta się trudniej z powodu braku korekty...

Wierzysz, ze jesteś człowiekiem bez skazy? Uważasz, ze nie masz się z czego tłumaczyć mimo iż popełniłeś w życiu wiele błędów? Nieświadomie skrzywdziłeś ludzi lub co gorsza zrobiłeś to świadomie? Jednak mimo wszystko nie żałujesz tego i dalej brniesz w swoje kłamstwa, oszustwa i przekręty. Tylko pamiętaj, że ktoś kiedyś może pociągnąć Cię do odpowiedzialności jak bohaterów...

Jak sam tytuł wskazuję Adelio Pistelli był na tyle wspaniały, że odkrył przed nami karty z życia tak sławnego i szanowanego trenera i zawodowego siatkarza, którym jest Andrea Anastasi. Obecny trener męskiej reprezentacji Polski w piłce siatkowej, ma na swoim koncie olbrzymią ilość zwycięstw i medali nie tylko jako trener, ale również jako jeden z najlepszych siatkarzy ligi włoskiej. Dwu krotny Mistrz Świata, Mistrz Europy oraz zdobywca 3 Pucharów CEV. Całe jego życie wiążę się ze siatkówką, każdy mecz to dla niego kolejna przygoda, a zwycięstwo to wisienka na torcie. Perfekcjonista w każdym calu...

Andrea Anstasi poświęcił życie dla siatkówki, ale sprawiało mu to zawsze radość. Każdy trening był dla niego przyjemnościom. Wiadomo jak każdy na swojej drodze spotykał przeciwności losu, ale one spowodowały, że stał się on silną osobą. Wyczerpujące treningi, dążenie do doskonałości - to tylko niektóre elementy, które mówią, ze po prostu oddał siatkówce nie tylko swoje ciało i umysł, ale również serce. Jak każdy zawodnik powoli wspinając się po drabinie kariery, nigdy nie przypuszczał, że będzie jednym z najlepszych. Wędrując między klubami (m.in. Parma, Modena, Falconar, Treviso) dotarł, aż do reprezentacji Włoch i zdobył historyczny złoty medal. Tak wędrował dalej aż dotarł do nas jako jeden z najlepszych trenerów w historii...

Jednak skupmy się bardziej na tym jak pisze Adelio Pistelli, bo inaczej streszcze Wam całą historię Nano (wł. Krasnal przydomek, który Andrea otrzymał w reprezentacji Włoch). Przede wszystkim muszę skupić Waszą uwagę na tym, ze Anastasi. Krasnal, który stał się gigantem. to pewnego rodzaju wywiad autora z Anastasi'm. Znajdziecie tu wszystkie wspomnienia bohatera książki, momenty z życia rodzinnego, piękną historię o tym jak ojciec Andrei zbierał wszystkie wycinki z gazet, bilety lotnicze, pocztówki itd. związane z karierą syna oraz wspomnienia osób, które znają Anastasiego z najbliższej strony - współzawodników, podopiecznych, trenerów i można tak wymieniać dalej. Każda karta książki przyciąga do siebie jak magnes i nie pozwala się od siebie oderwać. Każdy moment z życia Andrei ciekawi - czasami wywołuje uśmiech na twarzy, a czasami moment melancholii i smutku. Książka ta przybliża nam nie tylko życie jednego z twórców historii siatkówki, również pokazuje nam, ze bycie zawodowym siatkarzem to również ciężka praca, jak każda inna i nie jest to tylko zabawa a również życie pełne wyrzeczeń i podporządkowywania się decyzjom klubów. Ciągłe przeprowadzki, rozłąka z rodziną - to tylko niektóre smutne elementy życia siatkarza.

Do tego wisienka na torcie dla fanów - ogromna ilość ciekawych zdjęć, które często wywołują uśmiech na twarzy ;) i dodają tej biografii uroku. Na pewno na zawsze zagości na mojej półce i kiedyś również inni członkowie mojej rodziny (również ci którzy dopiero odkryją ten piękny świat) będą z iskierkami w oczach czytali tą opowieść o Mistrzu Siatkówki ;).

Polecam wszystkim fanom siatkówki - na pewno czytanie jej sprawi Wam ogromną przyjemność ;)

Jak sam tytuł wskazuję Adelio Pistelli był na tyle wspaniały, że odkrył przed nami karty z życia tak sławnego i szanowanego trenera i zawodowego siatkarza, którym jest Andrea Anastasi. Obecny trener męskiej reprezentacji Polski w piłce siatkowej, ma na swoim koncie olbrzymią ilość zwycięstw i medali nie tylko jako trener, ale również jako jeden z najlepszych siatkarzy ligi...

Jako wielka fanka rocka nie wyobrażam sobie dnia bez piosenek zespołu Queen oraz nie wyobrażam sobie, aby każdy kto uważa się za fana tego gatunku nie znał chociaż jednej piosenki tak znakomitego i światowego zespołu. Każda część historii Freddiego Mercurego i jego kompanów jest tym co nas fanów najbardziej interesuje. Nawet najmniejsze wydarzenie, które odegrało ważną rolę podczas koncertu to coś co nas wciąga. Co działo się za kulisami? Co Queen robili po zakończonych koncertach? Jak przygotowywali się do występów na wielkiej scenie? Jakie przeciwności losu musieli pokonać aby znaleźć się na tak wysokiej pozycji w świecie muzyki? Ta książka nie tylko daje nam odpowiedzi na tego typu pytania, ale również daje nam możliwość zapomnienia o obecnych czasach i przeniesienia w inne jak dla mnie odległe czas - dla innych czasy młodości (bardzo często tej najpiękniejszej). Lata 70. i 80. XXw. - najpiękniejszy okres w historii muzyki. Wielkie gwiazdy jak Queen, Jimi Hendrix, Black Sabath, Deep Purple, AC/DC, Led Zeppelin, Pink Floyd - i mogłabym tak jeszcze długo wymieniać. To czasy, w których chociaż raz chciałabym się znaleźć i pójść na wszystkie możliwe koncerty. Pierwsze co przyciąga do tej książki to niesamowita, mówiąca bardzo wiele dla fana okładka - zdjęcie legendy, króla rocka.




Spytacie czym się tu zachwycać? Kolejna biografia, którą napisał jakiś pseudo znajomy, który nigdy nie spotkał Freddiego na oczy lub jakiś najlepszy przyjaciel wielkiej gwiazdy ? Otóż tym razem się zdziwicie - Peter Hince to szef ekipy technicznej zespołu. Więc spędzał każdą minutę trans koncertowych Queen. Znał każdą ich tajemnicę, każdy najmniejszy szczegół ich występu - nawet to co znajdowało się w ich kubeczkach podczas tej czy innej piosenki ;). Peter Hince to nie pisarz, który tworzy dla pieniędzy, ponieważ w tym co napisał czuć jego wielki sentyment do zespołu oraz uczucia, które towarzyszyły mu podczas tych wydarzeń. Pisze bardzo przestępnym językiem, przerywając czasami zabawnymi historyjkami i przerywnikami - można nawet poczuć, ze z tym zespołem nie dało się nudzić. Każda strona przybliża kolejną historię, która jest jeszcze ciekawsza i zabawniejsza od poprzedniej. Również wielkim plusem jest to, ze nie ma tutaj suchych faktów, a ma się nawet uczucie, że Peter Hince siedzi koło nas popija whisky z lodem z wielkiej szklanki i głosem starego wyjadacza opowiada historię swojego życia, która wydaje się nie mieć końca...

Jednak to co najbardziej podobało mi się to to, że autor nigdy nie wychodził poza granice smaku, czasami
zdarzało mu się na nią nadepnąć, ale przechodziło to niezauważenie i szybko wracało na swoje miejsce. Jeżeli szukacie pikantnych momentów z życia tej grupy nie szukajcie jej tutaj, te sprawy dla Hince'a to rzecz święta i aż tak daleko się nie zapuszczał. Podsumowując całą to historię jednak wystarczy jedno zdanie "Sex, drugs and rock&roll", ponieważ życie każdego rockman'a w tamtych czasach było tylko w takiej ekipie najciekawsze ;). Do tego bardzo się cieszę, że podzielił on się z nami swojego rodzaju artefaktami - cała książka zawiera wiele ciekawych zdjęć zza kulis, z koncertów, sali prób oraz przepustek i nagród, które dodają książce jeszcze większą wartość sentymentalną.

Ja również jak wielu czytelników nie wyobrażam sobie, żeby fan tego legendarnego (tak nie boję się tego słowa) zespołu nie przeczytał tej świetnej książki uzupełniającej wszystkie biografię zespołu Queen. Natomiast u mnie zajmie zasłużone miejsce obok całej dyskografii Freddi'ego i jego niesamowitych kumpli - Brian'a May'a, Roger'a Taylor'a oraz John'a Deacon'a, którą dziele wraz z moim najwierniejszym przyjacielem... tatą ;)

Jako wielka fanka rocka nie wyobrażam sobie dnia bez piosenek zespołu Queen oraz nie wyobrażam sobie, aby każdy kto uważa się za fana tego gatunku nie znał chociaż jednej piosenki tak znakomitego i światowego zespołu. Każda część historii Freddiego Mercurego i jego kompanów jest tym co nas fanów najbardziej interesuje. Nawet najmniejsze wydarzenie, które odegrało ważną rolę...

Jest rok 1957. Znany bostoński detektyw Frank Sullivan otrzymuje tajemnicze zlecenie - ma odnaleźć zaginionego mnicha, który mieszkał w klasztorze na wyspie Saint Bradley. Co jest najdziwniejsze w tej całej historii - klasztor jest miejscem zamkniętym, bardzo trudno z niego wyjść bez zgody opata oraz bardzo trudno komukolwiek do niego wejść - także jakim sposobem, ktoś porwał mnicha ? Jak mnich mógł wyjść z klasztoru niezauważenie ? Gdzie się ukrywa na małej wyspie, na której rzadko kto się pojawia? Sprawa jakiej podjął się detektyw jest dość trudna i zagadkowa jednak w jakiś nadnaturalny sposób, ktoś udziela mu pomocy. Tylko czy aby na pewno ta pomoc jest bez interesowna ? Jedno jest pewne z jednej strony ułatwia mu to zadanie jednak z drugiej naraża bohatera na wiele niebezpieczeństw, a przy tym odkąd pojawił się w klasztorze nawiedzają go okropne koszmary... Jesteście ciekawi jak zakończy się ta historia? Przeczytajcie, bo warto.


Gra cieni to debiut dobrze zapowiadającego się autora Radosława Dąbrowskiego. W swojej książce starał się on połączyć nutkę grozy z elementami kryminału - nie mogę powiedzieć, że zakończyło się to porażkom jednak czegoś mi tu brakuję... Jednak chyba sama nie wiem czego i tylko znowu wybrzydzam... Autor prowadzi nas w historię, która wciąga niemiłosiernie.Cały czas nowe elementy historii, wartka akcja i ciekawe "poszlaki" tworzą interesującą całość. Świetne opisy przyrody, zdarzeń i postaci oraz niewielkie elementy nadprzyrodzone dodają tej książce smaku i powodują, że chce się czytać o losach nieustraszonego Sullivan'a jeszcze więcej. Jedyne co działa na minus dla tego autora to dość przy długi wstęp, który nie dał książce nic specjalnego, a bardzo trudno było przez niego przebrnąć, aż tu nagle zaczęło się coś dziać po ok 30 stronach... Niestety również dość lakoniczne i momentami dziwne, suche dialogi przeszkadzają w odbiorze książki. Wielu osobom już na wstępie może to utrudniać to czytanie, a książkę na prawdę warto przeczytać do samego końca, gdyż tam czeka nas niesamowita niespodzianka w postaci zadziwiającego i niedającego nawet chwili wytchnienia zakończenia.

Jak na debiut książka ta zasługuję na ogromną pochwałę. Połączenie kryminału z thrillerem sprawia wielu młodym autorom problemy, a nawet tym wieloletnim pisarzom nie zawsze wychodzi tak świetnie, jak czytelnik się spodziewa. Ze wszystkich polskich debiutów, które przeczytałam Gra cieni będzie należała do moich ulubionych. Autor ma zadatki na świetnego pisarza i mam nadzieje, ze już niedługo usłyszymy o nim wszędzie. Czekam z niecierpliwościom na dalsze losy Franka Sullivan'a - może autor pokusi się na jakąś serie z jego udziałem? Tylko prosiłabym o dłuższe książki, w których akcja toczy się jeszcze szybciej i oprócz wątku głównego jest również miejsce na wątki poboczne (których tu było mało, a wręcz można rzec że ich zabrakło).

Życzę autorowi wytrwałości w dążeniu do celu i powodzenia w szlifowaniu warsztatu.

Jest rok 1957. Znany bostoński detektyw Frank Sullivan otrzymuje tajemnicze zlecenie - ma odnaleźć zaginionego mnicha, który mieszkał w klasztorze na wyspie Saint Bradley. Co jest najdziwniejsze w tej całej historii - klasztor jest miejscem zamkniętym, bardzo trudno z niego wyjść bez zgody opata oraz bardzo trudno komukolwiek do niego wejść - także jakim sposobem, ktoś...

Osioł w okularach to książka, która ma przekonać czytelnika do tego, żeby dbał o swój wzrok. Czasami w sposób obraźliwy autor próbuje nam powiedzieć co tak na prawdę spowodowało u nas osłabienie widzenia. Chyba jednak nikt z nas nie ma wątpliwości, że osoby młode i zdrowe wzrok tracą tylko właśnie z własnej "oślej głupoty". Zbyt duża ilość godzin spędzanych przy komputerze czy telewizji, nieodpowiednie światło przy czytaniu itd. Nie raz autor nazywa nas głupcami, ponieważ twierdzimy, że naszą ślepotę uzdrowi tylko i wyłącznie góra lekarstw. Jednak tak na prawdę możemy znaleźć wiele innych sposobów na poprawienie wzroku. Codzienne ćwiczenia, specjalnie opisane przez autora, tablice ćwiczące widzenie. Dowiemy się również, jakie niekonwencjonalne metody ludy różnych państw stosowały aby wyleczyć tą ciężką przypadłość - jednak tu odzywa się u mnie lekkie niedowierzanie. Czy aby na pewno to działa ? Jakoś nie chce mi się wierzyć w cudowne zdolności specjalnego błotka...


Jak się okazuje wada wzroku jaki i inne choroby zaczynają się w naszej psychice. Spytacie dlaczego? Czasami jest tak, ze chorobę najpierw sobie wmawiamy, a dopiero w następstwie tego pesymistycznego myślenia okazuje się, ze ona na prawdę nas dopadła. Wiele osób również po prostu lubi być chorym i szuka kolejnych symptomów, aby udać się do lekarza i zapytać o jakieś tabletki, choćby to miało być zwykłe placebo... Po lekach czujemy się lepiej...

Autor, który jest znanym psychologiem, próbuje przekazać nam swoje rady w sposób zabawny i nietypowy. Do tego zobrazowany przez ilustratora wieloma śmiesznymi, karykaturalnymi obrazkami. Całość książki nie pozwala na nudę i wciąga czytelnika. Są momenty niedowierzania, niepewności, ale wiele z metod czytelnik sam będzie chciał wypróbować, aby przekonać się czy to aby na pewno prawda. Widać w sposobie w jaki opowiada o swoich metodach to, że sam nie bierze ich w 100% na poważnie i jak na początku wspomina "nie jest to książka dla ludzi bez poczucia humoru".

Książka napisana jest dość prostym językiem, jednak czasami odczuwam w żartach doktora, odrobinę za dużo pychy... Trochę jakby próbował dowartościować się tą książką i potwierdzić swoją mądrość i doskonałość. Jednak mimo wszystko polecam tę książkę nie tylko "osiołkom w okularach" ale również osobom, które chcą pozbyć się pesymistycznych myśli dotyczących ich zdrowia...

Osioł w okularach to książka, która ma przekonać czytelnika do tego, żeby dbał o swój wzrok. Czasami w sposób obraźliwy autor próbuje nam powiedzieć co tak na prawdę spowodowało u nas osłabienie widzenia. Chyba jednak nikt z nas nie ma wątpliwości, że osoby młode i zdrowe wzrok tracą tylko właśnie z własnej "oślej głupoty". Zbyt duża ilość godzin spędzanych przy komputerze...