Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tytułowi Normalni Ludzie to nie bochaterowie tej ksiazki a ich cel. Glowna para przez cala ksiazke stara sie zostac/byc "normalnymi ludzmi". Bo normalni ludzie sa tacy jak inni, sa szczesliwi, mniej skomplikowani, prowadza norlmalne zycie i maja normalne rodziny, zwiazki, problemy.

Pieknie napisana ksiazka. Powolna, jezeli ktos szuka akcji to sie zawiedzie.

Tytułowi Normalni Ludzie to nie bochaterowie tej ksiazki a ich cel. Glowna para przez cala ksiazke stara sie zostac/byc "normalnymi ludzmi". Bo normalni ludzie sa tacy jak inni, sa szczesliwi, mniej skomplikowani, prowadza norlmalne zycie i maja normalne rodziny, zwiazki, problemy.

Pieknie napisana ksiazka. Powolna, jezeli ktos szuka akcji to sie zawiedzie.

Przyjemna lektura. Można się przy niej odprężyć, pośmiać, ma w sobie też romans i tajemnicę, co sprawia że trudno się od niej oderwać, jak już się przebrnie przez pierwsze rozdziały i przyzwyczai do sposobu w jaki postrzega świat główna bohaterka.

Nie jest, to moje pierwsze spotkanie z autorką. Czytałam jej debiutancką serię "Ja, diablica" i muszę przyznać, że w tej ksiażce mogę zneleść wszystko to, co urzekło mnie w Diablicy, naszczeście brak w niej jej wad.
Polecam.

Przyjemna lektura. Można się przy niej odprężyć, pośmiać, ma w sobie też romans i tajemnicę, co sprawia że trudno się od niej oderwać, jak już się przebrnie przez pierwsze rozdziały i przyzwyczai do sposobu w jaki postrzega świat główna bohaterka.

Nie jest, to moje pierwsze spotkanie z autorką. Czytałam jej debiutancką serię "Ja, diablica" i muszę przyznać, że w tej...

Moja ulubiona książka Jane Austen.
Lizzy jest wprost genialna ze swoim ciętym językiem i bystrym umysłem, który pozwala jej balansować na granicy dobrego wychowania i kpiny.

Moja ulubiona książka Jane Austen.
Lizzy jest wprost genialna ze swoim ciętym językiem i bystrym umysłem, który pozwala jej balansować na granicy dobrego wychowania i kpiny.

Książka z morałem.

Zachwyciła mnie :)

Książka z morałem.

Zachwyciła mnie :)

Przeciętna książka z genialnym zakończeniem!
Aż do końca myślałam, że jest to 3 gwiazdkowa książka. Pełno w niej było niepotrzebnych scen i dialogów. Rozstrzał miedzy zachowaniem postaci na przestrzeni tego samego rozdziału był bardzo duży. Zakończenie zmieniło wszystko.

SPOILER:

Kiedy w ostatnim zdaniu autorka podała kolor oczu "Ishy" zrozumiałam, dlaczego autorka wybrała Hollywood - fabrykę złudzeń i marzeń - na tło dla tej historii. Z pewnością Eleanor i Max, kiedy zobaczyli oczy dziewczyny zorientowali się, tak samo jak ja, że to nie jest ich córka, a kuzynka. Poddali się jednak złudzeniu, nie chcieli przyznać przed sobą, że Isha nie żyje. Przyjęli to, co zostało im dane. Postanowili żyć dalej w iluzji.

Podczas czytania najbardziej mierzwiło mnie zachowanie Eleanor i Maxa. Byli sławni, bogaci, a zrobili tak niewiele, żeby odnaleźć swoją córkę. Całą książkę miałam w sobie ten żal do nich. Po przeczytaniu książki myślę, że nie inwestowali w poszukiwania, bo wiedzieli, że ich dziecko nie przeżyło. Nie chcieli mieć na to dowodu, woleli łudzić się, że jest tam gdzieś w świecie.

Przeciętna książka z genialnym zakończeniem!
Aż do końca myślałam, że jest to 3 gwiazdkowa książka. Pełno w niej było niepotrzebnych scen i dialogów. Rozstrzał miedzy zachowaniem postaci na przestrzeni tego samego rozdziału był bardzo duży. Zakończenie zmieniło wszystko.

SPOILER:

Kiedy w ostatnim zdaniu autorka podała kolor oczu "Ishy" zrozumiałam, dlaczego autorka...