Aleksander Łuria

Aleksander Romanowicz Łuria, ros. Александр Романович Лурия

Twórca neuropsychologii.
Na Uniwersytet Kazański wstąpił w wieku 16 lat, ukończył go trzy lata później.
Założyciel Kazańskiego Stowarzyszenia Psychoanalitycznego (Kazan Psychoanalytic Association).
Prowadził korespondencję z Zygmuntem Freudem.
W 1923 przeniósł się na Uniwersytet Moskiewski. W 1924 roku spotkał Lwa Semionowicza Wygotskiego, który miał na niego duży wpływ. Wraz z Aleksiejem Nikołajewiczem Leontiewem utworzyli we trzech nowy typ psychologii, który opierał się na analizie ludzkich procesów psychicznych ze szczególnym uwzględnieniem języka. Ten rodzaj podejścia został nazwany kulturalnym, historycznym lub instrumentalnym.

Autor książek pt. "Umysł mnemonisty", "Świat utracony, świat odzyskany, czyli historia pewnego zranienia".

W 1974 roku UMCS przyznał mu tytuł doktora honoris causa.