Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jack ma pięć lat a jego życie to Pokój, a w nim: Szafa, Łóżko, Roślina, Telewizor i Podłoga. Łącznie jedenaście stóp kwadratowych. To cały jego świat, w którym mieszka od urodzenia. A wraz z nim Mama.
Któregoś razu chłopiec dowiaduje się, że świat nie składa się tylko na Pokój. Jest o wiele większy. Do tej pory sądził, że wszystko, co widzi w telewizorze jest zmyślone. Rozpoczyna się proces "odkłamywania" przez Mamę. Początkowo nie umie w to uwierzyć. Jak to? Jest życie poza Pokojem? Dlaczego nie możemy tam pójść? Co się na to składa? A dlaczego nie możemy poznać szyfru albo rozbić Okna? Odpowiedź na to pytanie jest bolesna i nie do zniesienia. Od siedmiu lat Mama jest więziona w szopie przez psychopatę, zaś owocem ich związku jest uroczy i dociekliwy Jack. Porywacz jest nazywany Starym Nickiem i tylko on ma dostęp do szyfru zabezpieczającego drzwi, więc dlatego mama z synem nie może opuścić Pokoju - ich ciasnego więzienia...
Narratorem jest tu pięcioletni chłopiec, więc nie mamy pełnej perspektywy wszystkich wydarzeń i to jest jedynym mankamentem książki. Ale zaraz... czy faktycznie potrzeba nam więcej treści?

Książkę czyta się jednym tchem, dlatego nie pozostaje mi nic innego, niż ocenić ją na 9. Posiada też ładną, przyciągającą uwagę okładkę oraz duży druk. "Pokój" i jako film, i jako książka to wspaniała przygoda, podróż do wnętrza siebie i swoich największych lęków. W wielu miejscach zabawna, pogodna, słodka, mimo dramatycznego wydźwięku ogólnej tematyki.

"Pokój" to nie tylko powieść dotycząca uwięzienia, ale również relacji między matką a synem i potędze ich miłości.

Jack ma pięć lat a jego życie to Pokój, a w nim: Szafa, Łóżko, Roślina, Telewizor i Podłoga. Łącznie jedenaście stóp kwadratowych. To cały jego świat, w którym mieszka od urodzenia. A wraz z nim Mama.
Któregoś razu chłopiec dowiaduje się, że świat nie składa się tylko na Pokój. Jest o wiele większy. Do tej pory sądził, że wszystko, co widzi w telewizorze jest zmyślone....

"Córka króla moczarów" to powieść poruszająca i wyjątkowa. Ze świecą szukać podobnej. Opowiada historię pewnej dysfunkcyjnej rodziny, skupiając się na perspektywie córki zrodzonej ze związku między oprawcą a ofiarą. Całość to dobre studium psychologiczne zarówno porywacza, jak i gnębionych kobiet, ale przyozdobiona o liczne analogie do baśni Andersena czy bujne opisy przyrody Górnego Półwyspu w stanie Michigan. Od początku wiemy, że thriller zmierza do konfrontacji głównej bohaterki ze swoim ojcem, z którym łączy ją niecodzienna więź... To, co jest siłą książki to przepiękny styl pisania autorki Karen Dionne - robi to w sposób, że nie mogłam oderwać wzroku i lekturę pochłonęłam w dwa dni. Gorąco polecam!

"Córka króla moczarów" to powieść poruszająca i wyjątkowa. Ze świecą szukać podobnej. Opowiada historię pewnej dysfunkcyjnej rodziny, skupiając się na perspektywie córki zrodzonej ze związku między oprawcą a ofiarą. Całość to dobre studium psychologiczne zarówno porywacza, jak i gnębionych kobiet, ale przyozdobiona o liczne analogie do baśni Andersena czy bujne opisy...

Cóż to były za emocje! Lęk, zgroza, napięcie stopniowo i konsekwentnie budowane... no i meandra ludzkiej psychiki skrywające wiele mrocznych sekretów. Nie mam pojęcia w jaki sposób Iwona Banach sprawiła, że nie mogłam się oderwać od "Masek zła", lecz udało jej się to śpiewająco. A o czym jest? "Maski zła" opowiadają o śledztwie związanym z morderstwem trzech podobnie ubranych do siebie kobiet. Oprócz tego faktu, dzieli je dosłownie wszystko, dlatego policjanci zmagają się z nie lada zagwozdką. Sieć kłamstw, plątanina tajemnic i animozji daje o sobie znać już od początku i doprowadzi do odkrycia czegoś, o czym każdy chciał zapomnieć.

Cóż to były za emocje! Lęk, zgroza, napięcie stopniowo i konsekwentnie budowane... no i meandra ludzkiej psychiki skrywające wiele mrocznych sekretów. Nie mam pojęcia w jaki sposób Iwona Banach sprawiła, że nie mogłam się oderwać od "Masek zła", lecz udało jej się to śpiewająco. A o czym jest? "Maski zła" opowiadają o śledztwie związanym z morderstwem trzech podobnie...

Opowieść o zemście, śmierci, miłości, zdradzie i nienawiści. To nie jest zwykła książka. Doceniam formę i styl pisania autorki, który momentami był dość ciężki. W odbiorze "Projektantki" najbardziej przeszkadzało mi to, że właściwie nie wiemy w jakich czasach się dzieje, możemy tylko podejrzewać mając do dyspozycji kilka wskazówek (na pewno po II Wojnie Światowej, a ludzie znali już postać Supermana). Tilly przyjeżdża do wioski zwanej Dungatar, którą dwadzieścia lat temu opuściła jako dziecko. Zmaga się ze wspomnieniami, bólem i poczuciem obowiązku względem chorej matki. Nie wzbudza pozytywnych uczuć u wieśniaków. Wszyscy dziwią się, że ten "bachor" i "morderczyni" zdecydowała się wrócić na stare śmieci, a że jest dodatkowo córką Szalonej Molly, obciąża ją to w oczach reszty mieszkańców. Jedynie poczciwy Teddy pozostaje jej sojusznikiem. Wkrótce okazuje się, że Tilly posiada talent do szycia przepięknych kreacji...
Nie chciałabym zbyt wiele zdradzić, a nawet jeśli podjęłabym ten wysiłek, opis fabuły nie byłby zbyt obfity. Więcej tu fatałaszków, tkanin, kolorów i faktur, aniżeli akcji czy emocji, niestety. Gdyby nie to, że "Projektantka" to przeplatanka dramatu z komedią i ironią, nie wyniosłabym z niej zbyt wiele. Na szczęście, szybko się czytało. A jednak jakieś rozczarowanie tkwi w moim sercu, do dziś pamiętającym przepiękną Katie Winslet wcielającą się w główną postać. Gdzieś z tyłu głowy pobrzmiewa myśl, iż film był jednak lepszy...

Opowieść o zemście, śmierci, miłości, zdradzie i nienawiści. To nie jest zwykła książka. Doceniam formę i styl pisania autorki, który momentami był dość ciężki. W odbiorze "Projektantki" najbardziej przeszkadzało mi to, że właściwie nie wiemy w jakich czasach się dzieje, możemy tylko podejrzewać mając do dyspozycji kilka wskazówek (na pewno po II Wojnie Światowej, a ludzie...

Świat Niny Frank jawi się nam jako zepsuty, zgorzkniały, zły, pełen plugastw i grzechu. Gdzieś tam jednak na dnie jej duszy skrywa się zagubiona i słodka mała kobietka, chcąca tylko być kochana. Żyje w świecie iluzji, robiąc wszystko w imię sławy i kariery, depcząc po drodze wszystko, co wiąże się z moralnością... Nina to całkowite przeciwieństwo granej przez nią postaci zakonnicy rozpalającej przed telewizorami męskie serca.
Wciągająca, interesująca i magnetyzująca powieść kryminalna, gdzie wątki krzyżują się ze sobą, a rozwiązania wymyślone przez autorkę zadziwiają, nierzadko wprowadzając w osłupienie czytelnika. Bardzo dobra postać profilera Huberta Meyera oraz policjanta Eugeniusza Kuli nie pozostawia mnie obojętną. Z pewnością sięgnę po dalsze powieści zdolnej pisarki!

Świat Niny Frank jawi się nam jako zepsuty, zgorzkniały, zły, pełen plugastw i grzechu. Gdzieś tam jednak na dnie jej duszy skrywa się zagubiona i słodka mała kobietka, chcąca tylko być kochana. Żyje w świecie iluzji, robiąc wszystko w imię sławy i kariery, depcząc po drodze wszystko, co wiąże się z moralnością... Nina to całkowite przeciwieństwo granej przez nią postaci...

Sama nie wiem, co jest w tej książce, że wciągnęła mnie zupełnie, jednocześnie wcale nie posiadając zbytnio skomplikowanej czy wydumanej fabuły. Mamy wreszcie polskiego odpowiednika Sherlocka Holmesa w osobie Edwarda Popielskiego. Podróż do powojennego Lwowa okazała się interesująca i niezwykła. To na pewno niepierwsze i nieostatnie zetknięcie się z książką Krajewskiego, któremu jeszcze parę lat temu nie dawałam żadnych szans. Do tego piękna, magnetyzująca okładka i nawiązania do mitologii greckiej i jestem w siódmym niebie.

Sama nie wiem, co jest w tej książce, że wciągnęła mnie zupełnie, jednocześnie wcale nie posiadając zbytnio skomplikowanej czy wydumanej fabuły. Mamy wreszcie polskiego odpowiednika Sherlocka Holmesa w osobie Edwarda Popielskiego. Podróż do powojennego Lwowa okazała się interesująca i niezwykła. To na pewno niepierwsze i nieostatnie zetknięcie się z książką Krajewskiego,...