Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej powieści. Bardzo podobała mi się galeria nietuzinkowych postaci, jaką stworzyła autorka. Za ich pomocą pokazała cały wachlarz ludzkich słabości. Zawiść, małostkowość, uprzedzenia, okrucieństwo itd. Bardzo dużo wad. Niewiele zalet. Choć rozważania autorki nad ludzką naturą nie dotyczą tylko jej ciemnej strony. Książkę czyta się szybko, styl jest prosty i lekki. W przeciwieństwie do fabuły. „Projektantka”, wbrew temu, co może się na początku wydawać, nie jest historią głównej bohaterki, wokół której budowana jest fabuła. To raczej zbiór krótkich historyjek, w których autorka próbuje pokazać międzyludzkie relacje, najczęściej ich niezbyt jasną stronę. Natomiast główna bohaterka, Tilly wydała mi się najbledszą i najmniej dopracowaną postacią. Chwilami trudno było zrozumieć jej emocje i motywy, jakie kierują jej postępowaniem. Dla mnie największą wadą tej książki jest to, że brakuje w niej puenty. Jakiegoś przesłania, które sprawia, że powieść zapisuje się w pamięci czytelnika. Choć może jest tylko tak, że ja nie potrafię go dostrzec. Trudno mi jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie czy poleciłabym tą książkę. Myślę, że może ona spodobać się osobom, które lubią satyrę i czarny humor. Jednak zwolennicy dobrze opowiedzianych historii, mogą poczuć się rozczarowani.