Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety dla mnie bez szału. Większość pierwszej części przypominał mi „Pod kluczem” Ruth Ware i mówiąc przypominała mam na myśli bardzo bliskie podobieństwo. Druga część była dla mnie czymś nowym, całkowitym odwróceniem tego co jak nam się wydawało wiedzieliśmy o bohaterach, i to jest największy plus tej książki. Sam finał czyli część trzecia to tak trochę rozgrywka psychologiczna. Całość była dobra ale mnie nie porwał, nie czułam klimatu, którego oczekuje od kryminałów. Brakowało mi poczucia lęku, niepokoju czy tego że dzieje się coś złego lub to się zaraz wydarzy, a przecież w prologu dowiadujemy się, że ktoś umarł. Warto też zaznaczyć że książkę czyta się niesamowicie szybko, myślę że to idealny tytuł na majówkę czy jakiś letni wieczór czy dwa.

Niestety dla mnie bez szału. Większość pierwszej części przypominał mi „Pod kluczem” Ruth Ware i mówiąc przypominała mam na myśli bardzo bliskie podobieństwo. Druga część była dla mnie czymś nowym, całkowitym odwróceniem tego co jak nam się wydawało wiedzieliśmy o bohaterach, i to jest największy plus tej książki. Sam finał czyli część trzecia to tak trochę rozgrywka...

Bardzo ciekawy i otwierający oczy reportaż, na temat o którym nie miałam pojęcia, tym bardziej że te sprawy które są opisywane dalej się dzieją. Kilka smutnych opowieści, kilka napawających nadzieją. Jednak rzecz która najbardziej bije od tej historii to siła, która przemawia przez matki, ojców i dzieci by się odnaleźć. Bardzo polecam i zachęcam każdego do przeczytania tego reportażu. Reportaż ten wpada do mojej topki reportaży.

Bardzo ciekawy i otwierający oczy reportaż, na temat o którym nie miałam pojęcia, tym bardziej że te sprawy które są opisywane dalej się dzieją. Kilka smutnych opowieści, kilka napawających nadzieją. Jednak rzecz która najbardziej bije od tej historii to siła, która przemawia przez matki, ojców i dzieci by się odnaleźć. Bardzo polecam i zachęcam każdego do przeczytania...

Nie trafiła do mnie ta książka. Podprogowego rozumiem jej przekaz i był on interesujący, ale podczas czytania byłam obojętna do tej książki. Na początku podobał mi się pomysł na stosowanie dialektów/gwar ze zwykłą mową by rozróżnić myśli bohaterki, ale z czasem powód dla którego zostało to zastosowane został dla mnie przykryty czystą formą tych wypowiedzi. Czułam się przytłoczona ilością dialektykach, niektórych słów nad którymi musiałam czasem się sporo natrudzić by zrozumieć ich sens

Nie trafiła do mnie ta książka. Podprogowego rozumiem jej przekaz i był on interesujący, ale podczas czytania byłam obojętna do tej książki. Na początku podobał mi się pomysł na stosowanie dialektów/gwar ze zwykłą mową by rozróżnić myśli bohaterki, ale z czasem powód dla którego zostało to zastosowane został dla mnie przykryty czystą formą tych wypowiedzi. Czułam się...

Bawiłam się dobrze tak jak i przy poprzednich tomach. Tym razem były lekkie momenty przestojów ale nadrabiamy to w dużym procencie zmieniające się narrację. Największym minusem dla mnie jest samo zakończenie z narracji Willa, spodziewałam się że dostaniemy trochę więcej akcji i wydarzeń jeszcze na końcu. A dostaliśmy takie zawieszone w próżni zakończenie, które trochę przypomina mi starsze produkcje serialowe gdzie odcinki kończyły się z właśnie takim zawieszeniem.

Bawiłam się dobrze tak jak i przy poprzednich tomach. Tym razem były lekkie momenty przestojów ale nadrabiamy to w dużym procencie zmieniające się narrację. Największym minusem dla mnie jest samo zakończenie z narracji Willa, spodziewałam się że dostaniemy trochę więcej akcji i wydarzeń jeszcze na końcu. A dostaliśmy takie zawieszone w próżni zakończenie, które trochę...

No cóż jestem rozczarowana chociaż się nie nastawiałam na nic przed rozpoczęciem. Przez 200 stron mam wrażenie, że nieśmiało się nic a końcówka to totalnie abstrakcja, którą co gorsze po część przewidziałam.
Nie czułam też zbytnio klimatu, który próbowała nakreślić autorka, wszystko mi było obojętne. Najbardziej chyba poruszyły mnie przemyślenia głównie bohaterki o samotności i poczuciu osamotnienia w grupie.

No cóż jestem rozczarowana chociaż się nie nastawiałam na nic przed rozpoczęciem. Przez 200 stron mam wrażenie, że nieśmiało się nic a końcówka to totalnie abstrakcja, którą co gorsze po część przewidziałam.
Nie czułam też zbytnio klimatu, który próbowała nakreślić autorka, wszystko mi było obojętne. Najbardziej chyba poruszyły mnie przemyślenia głównie bohaterki o...

Książka pod wieloma względami inna niż pierwsza ale dalej potrafiąca dotknąć człowieka. Książka pełna, miłości, bólu, niezrozumienia i akceptacji. Forma dziennika była dużym plusem tej historii. Mam wrażenie, że każdy odbierze tę książkę w sposób indywidualny. Dla mnie pierwszy tom był bardziej mój, dotknął mnie bardziej ale doceniam ten tom również ale w inny sposób.

Książka pod wieloma względami inna niż pierwsza ale dalej potrafiąca dotknąć człowieka. Książka pełna, miłości, bólu, niezrozumienia i akceptacji. Forma dziennika była dużym plusem tej historii. Mam wrażenie, że każdy odbierze tę książkę w sposób indywidualny. Dla mnie pierwszy tom był bardziej mój, dotknął mnie bardziej ale doceniam ten tom również ale w inny sposób.

bardzo nierówna. Z jednej strony się dobrze bawiłam a z drugiej niektóre opowiadania bardzo mi się dłużyły. Pierwsze i trzecie było moim ulubionym. Ale chyba pierwszy zbiór bardziej mi się podobał. Polecam również w audio na Empik Go jest super wersja z podziałem na głosy

bardzo nierówna. Z jednej strony się dobrze bawiłam a z drugiej niektóre opowiadania bardzo mi się dłużyły. Pierwsze i trzecie było moim ulubionym. Ale chyba pierwszy zbiór bardziej mi się podobał. Polecam również w audio na Empik Go jest super wersja z podziałem na głosy

No cóż to najsłabsza Ware jaką czytałam. Jakoś nie miała dla mnie tego klimatu i napięcia jak „Pod kluczem” czy „Jedno po drugim”. Napięcie pojawiło się dla mnie może od 300 stronie, troszkę za późno. A gdy już zaczęły się rzeczy wyjaśniać to się troszkę pogubiłam. Jakby przez tyle stron nic a potem na przestrzeni 10 była próba rozplątanie połowy zagadek.
Nie można jednak odmówić tej książce tego, że jest to dobra rozrywka i bardzo szybko się ją czyta. Czuje się lekko rozczarowana ale przyjemnie się to czytało.

No cóż to najsłabsza Ware jaką czytałam. Jakoś nie miała dla mnie tego klimatu i napięcia jak „Pod kluczem” czy „Jedno po drugim”. Napięcie pojawiło się dla mnie może od 300 stronie, troszkę za późno. A gdy już zaczęły się rzeczy wyjaśniać to się troszkę pogubiłam. Jakby przez tyle stron nic a potem na przestrzeni 10 była próba rozplątanie połowy zagadek.
Nie można jednak...

Bardzo ciekawy reportaż, czasem bolesny, bo aż nie wierzyłam jak stereotypowe mogą być myśli naukowców. Widać, że autorka zrobiła przeogromny research jednak czasem czułam się przytłoczona. Ilość naukowców czy artykułów wspominana na przestrzeni jednego rozdziału jest przeogromna. Czułam się tym troszkę przytłoczona i pogubiona. I jak zrozumiałam przekaz to napewno zapomnę dużą część z tych informacji. Jednakże bardzo polecam

Bardzo ciekawy reportaż, czasem bolesny, bo aż nie wierzyłam jak stereotypowe mogą być myśli naukowców. Widać, że autorka zrobiła przeogromny research jednak czasem czułam się przytłoczona. Ilość naukowców czy artykułów wspominana na przestrzeni jednego rozdziału jest przeogromna. Czułam się tym troszkę przytłoczona i pogubiona. I jak zrozumiałam przekaz to napewno zapomnę...

Czytałam ją z przerwą, po około 25% odłożyłam na kilka tygodni a potem wróciłam tylko, że tym razem z audiobookiem i odrazu lepiej mi poszło.

Dużo ciekawszy tom niż poprzedni, kilku zwrotów akcji i rozwoju relacji miedzy bohaterami się kompletnie nie spodziewałam (nwm co sądzę o tych relacjach ale podoba mi się, że ich nie przewidziałam) a i akcja była dość wartka.

Oczywiście nie jestem fanką pewnych scen i tego jak tam prezentowano kobiety. Będę kontynuować serie ale nie mam jakiegoś takiego parcia by już teraz po nią dalej sięgać.

Czytałam ją z przerwą, po około 25% odłożyłam na kilka tygodni a potem wróciłam tylko, że tym razem z audiobookiem i odrazu lepiej mi poszło.

Dużo ciekawszy tom niż poprzedni, kilku zwrotów akcji i rozwoju relacji miedzy bohaterami się kompletnie nie spodziewałam (nwm co sądzę o tych relacjach ale podoba mi się, że ich nie przewidziałam) a i akcja była dość wartka....

Świetny reportaż i kompendium wiedzy dla fanów Formuły 1. Może być troszkę przytłaczające dla osób nowych w tym sporcie ale sporo rzeczy jest wytłumaczę i przeplatane fotografiami. Według mnie lepiej na początek obejrzeć serial Netflixa by poznać ogólne zasady Formuły 1 a potem sięgnąć po reportaż, gdzie jest dużo technicznej wiedzy

Świetny reportaż i kompendium wiedzy dla fanów Formuły 1. Może być troszkę przytłaczające dla osób nowych w tym sporcie ale sporo rzeczy jest wytłumaczę i przeplatane fotografiami. Według mnie lepiej na początek obejrzeć serial Netflixa by poznać ogólne zasady Formuły 1 a potem sięgnąć po reportaż, gdzie jest dużo technicznej wiedzy

Poruszająca, brutalna, niekomfortowa, ciężka, trudna i mogłabym tak dalej wymieniać. Nie jest to książka „przyjemna” do czytania, potrzebowałam kilku przerw bo mnie przytłaczała. Porusza szereg problemów, a fakt że jest to autobiografia osoby, którą oglądałam w telewizji jako dziecko/nastolatka jest jeszcze bardziej poruszające.

Jedyne czego brakowało mi w tej książce od strony wydawcy to trigger warningów, bo kilka ich tu było wg mnie

Poruszająca, brutalna, niekomfortowa, ciężka, trudna i mogłabym tak dalej wymieniać. Nie jest to książka „przyjemna” do czytania, potrzebowałam kilku przerw bo mnie przytłaczała. Porusza szereg problemów, a fakt że jest to autobiografia osoby, którą oglądałam w telewizji jako dziecko/nastolatka jest jeszcze bardziej poruszające.

Jedyne czego brakowało mi w tej książce od...

Niesamowite w tej książce była poznawanie dla mnie nowej kultury i zwyczajów inspirowanych krajami afrykańskimi. Książka ma bardzo ciekawy system magiczny i główną bohaterkę. Ostatnie 100 to istny rollecoster. Zdecydowanie będę czytać 2 tom.

Niesamowite w tej książce była poznawanie dla mnie nowej kultury i zwyczajów inspirowanych krajami afrykańskimi. Książka ma bardzo ciekawy system magiczny i główną bohaterkę. Ostatnie 100 to istny rollecoster. Zdecydowanie będę czytać 2 tom.

O ja cię co to była za książka, skończyłam ja pare godzin temu a ciagle nie mogę zebrać po niej myśli. Nigdy nie spotkałam się z czymś takim. Ta książka jest zarazem dziwna, chaotyczna a i piękna, angażująca i zachwycająca.

To zdecydowanie nie jest lektura dla każdego, jest to bardzo specyficzna według mnie powieść, jednak ja należę zdecydowanie do jej fanów. Pomimo tego, że wielokrotnie czułam się zagubiona podczas jej czytania ale na końcu wszystko pięknie mi się złożyło w całość.

„How are you feeling?” Zachary asks.
“Like I am losing my mind, but in a slow, achingly beautiful sort of way.”

Ten cytat z „Bezgwiezdne morza” idealnie opisuje mój stan podczas jej czytania.

O ja cię co to była za książka, skończyłam ja pare godzin temu a ciagle nie mogę zebrać po niej myśli. Nigdy nie spotkałam się z czymś takim. Ta książka jest zarazem dziwna, chaotyczna a i piękna, angażująca i zachwycająca.

To zdecydowanie nie jest lektura dla każdego, jest to bardzo specyficzna według mnie powieść, jednak ja należę zdecydowanie do jej fanów. Pomimo tego,...

Bardzo specyficzna książka jak dla mnie. Ciężko mi o niej coś opowiedzieć z jednej strony podszyta grozą a z drugiej wydawała mi się czasami aż zbyt lekka i prozaiczna. To było chyba moje pierwsze spotkanie z azjatyckim stylem pisania i sama nie wiem co o tym sądzę. Książka jest jedyną, ciągłą opowieścią czasem wydającą się nieuszeregowaną a le jednocześnie przedstawia spójną historię.

Bardzo specyficzna książka jak dla mnie. Ciężko mi o niej coś opowiedzieć z jednej strony podszyta grozą a z drugiej wydawała mi się czasami aż zbyt lekka i prozaiczna. To było chyba moje pierwsze spotkanie z azjatyckim stylem pisania i sama nie wiem co o tym sądzę. Książka jest jedyną, ciągłą opowieścią czasem wydającą się nieuszeregowaną a le jednocześnie przedstawia...

Książka mi się niezwykle podobała. Bardzo życiowa traktująca o poważnych tematach w sposób przystępny. Wielokrotnie uśmiechałam się do książki, wzruszałam czy złościła na niesprawiedliwości jakie spotykają naszych bohaterów. Pod względem lekkości pióra, szybkości czytania czy umiejscowienia fabuły w bardzo rzeczywistych realiach książka przypomina mi „Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata”
Z całego serca poczekam wszystkim tę książkę!

Pół gwiazdki odejmuje, przez fakt, że na początku bardzo męczyło mnie czytanie o podekscytowany wiecznie i zauroczonym Tannerze. Oczywiście w 100% rozumiem czemu tak to zostało zaprezentowane, wiecie pierwsze zauroczenie pierwsza miłość itd jednak czasem byłam lekko przytłoczona i zmęczona tym entuzjazmem bohatera. Pomimo tego bawiłam się rewelacyjnie podczas czytania i napewno będę do niej wracać 🤎

Książka mi się niezwykle podobała. Bardzo życiowa traktująca o poważnych tematach w sposób przystępny. Wielokrotnie uśmiechałam się do książki, wzruszałam czy złościła na niesprawiedliwości jakie spotykają naszych bohaterów. Pod względem lekkości pióra, szybkości czytania czy umiejscowienia fabuły w bardzo rzeczywistych realiach książka przypomina mi „Arystoteles i Dante...

Bardzo dobra książka, pod wieki względami otwarła mi oczy na sytuacje kobiet w Korei. Myślę, że jest to bardziej zbiór historii 5 kobiet, dzięki którym poznajemy jak wyglada życie Koreanek, ponieważ nie we wszystkich historiach wygląd kobiety jest tematem przewodnim.

Pomimo, że historie kobiet są połączone, znają się one i mieszkają w jednym budynku kilka razy zabrakło mi spójności bądź wzajemnego uzupełniania się. Książka jesteśmy wtrąca swój impet wraz z kolejnymi stronami. Początek mnie zaszokował byłam bardzo zaangażowana tak in dalej w książkę moje zaangażowanie spadało.

Pomimo wszystko jest to bardzo ważny tytuł, który nakreśla wiele problemów, które jestem przekonana nie występują tylko w Korei. Warto po nią sięgnąć!

Bardzo dobra książka, pod wieki względami otwarła mi oczy na sytuacje kobiet w Korei. Myślę, że jest to bardziej zbiór historii 5 kobiet, dzięki którym poznajemy jak wyglada życie Koreanek, ponieważ nie we wszystkich historiach wygląd kobiety jest tematem przewodnim.

Pomimo, że historie kobiet są połączone, znają się one i mieszkają w jednym budynku kilka razy zabrakło mi...

Książka niesamowita, o pięknym piórze i misternej konstrukcji. Ilość małych klamer kompozycjach w tej książce mnie zachwyca! Książka porusza wiele ważnych tematów o odnajdywaniu się, poszukiwaniu siebie, niesprawiedliwość i utknięciu w kole norm i przyjętego sposobu myślenia przez społeczeństwo.

Sam Stambuł jako miasto staje się tu bohaterem co niezmiernie mi się podobało. Cześć pierwsza „Umysł” jest chyba moją ulubioną motyw przewodzący tej część mnie zachwycił i ujął za serce w 100%

Więc czemu nie 10⭐️? Czegoś mi w niej brakowało a mam dokładniej na myśli ten fragment fabuły w części „Ciało”. Ten fragment nie trafił do mnie w 100% czegoś mi tam zabrakło choć w wielu momentach bardzo mi się podobało.

Finalnie jest to książka niesamowita, napewno na długo pozostanie ze mną a ja z największą ochotą przeczytam inne książki autorki 🤎

Książka niesamowita, o pięknym piórze i misternej konstrukcji. Ilość małych klamer kompozycjach w tej książce mnie zachwyca! Książka porusza wiele ważnych tematów o odnajdywaniu się, poszukiwaniu siebie, niesprawiedliwość i utknięciu w kole norm i przyjętego sposobu myślenia przez społeczeństwo.

Sam Stambuł jako miasto staje się tu bohaterem co niezmiernie mi się podobało....