Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Arystoteles i Dante" to historia zdecydowanie inna niż wszystkie. Wyróżniająca się na tle tego co zazwyczaj czytam. Wyraźny filozoficzny ton nadaje charakteru całej powieści. Znajomość bohaterów powieści staje się przez to wyjątkowa. Relacja odkrywana przez nich samych jest czymś świeżym, delikatnym, z pewnością czymś dla nich niezrozumiałym. . Każdy z chłopców jest wysoko rozwiniętą osobowością, która nie potrafi się odnaleźć w gronie rówieśników. Pewnego dnia spotykają się na basenie i okazuje się, że potrafią stworzyć normalną relację przyjacielską. Spędzają ze sobą mnóstwo czasu i dzielą ze sobą swoim życiem i historiami. Ari jest tym bardziej wycofanym, analizującym każde swoje zachowanie i emocję. Nie potrafi zrozumieć, jak to możliwe, że polubił tak energicznego i pełnego pomysłów chłopca jak Dante. Z czasem jednak zaczyna rozumieć, że nie potrafi naturalnie bez niego funkcjonować. Przywiązał się do niego i zwyczajnie nudzi się bez niego. Relacja tu przedstawiona trwa kilka lat. Chłopcy dorastają, Ari podejmuje pracę, Dante wyjeżdża na rok z rodzicami do innego miasta, gdzie zaczyna eksperymentować z relacjami seksualnymi. Kiedy opowiada o tym Ariemu w tym zaczynają się budzić nieznane mu dotąd uczucia, których totalnie nie rozumie i nawet nie próbuje łączyć z kolegą. . Piękna historia, bardzo oryginalna. Nie dziwię się, dlaczego cieszy się tak szerokim gronem fanów. Sama się bowiem do niego zaliczam i w najbliższych planach mam przeczytanie drugiej części.