Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mój boże co to jest za książka! Mózg i ciało w kawałkach. Czuję się wymęczona i pod wrażeniem. Wymagająca, zmuszająca do myślenia powieść.

Mój boże co to jest za książka! Mózg i ciało w kawałkach. Czuję się wymęczona i pod wrażeniem. Wymagająca, zmuszająca do myślenia powieść.

Myślę sobie, że trzeba być bardzo dojrzałym człowiekiem i jeszcze bardziej dojrzałym pisarzem, żeby tak obnażyć się przed swoimi czytelnikami. Opowieść… to książka tak bardzo intymna i osobista, że chwilami byłam onieśmielona bliskością przeżyć autora. Mam również podskórne wrażenie, że akurat tę powieść autor napisał bardziej dla siebie, niż dla nas. Tak jakby miała ona pewien wymiar terapeutyczny.
Piękna, intymna powieść. Zapraszam na mojego bloga, tam czeka recenzja: http://www.parapetliteracki.pl/opowiesc-o-milosciach-i-mroku-amos-oz

Myślę sobie, że trzeba być bardzo dojrzałym człowiekiem i jeszcze bardziej dojrzałym pisarzem, żeby tak obnażyć się przed swoimi czytelnikami. Opowieść… to książka tak bardzo intymna i osobista, że chwilami byłam onieśmielona bliskością przeżyć autora. Mam również podskórne wrażenie, że akurat tę powieść autor napisał bardziej dla siebie, niż dla nas. Tak jakby miała ona...

Ferzan Özpetek bardzo wierzy w ludzi. Więcej, on ich po prostu kocha. Jego twórczość pozostawia nas z głębokim przekonaniem, że bez drugiego człowieka obok, jesteśmy niczym. To bliskość innych daje nam siłę, to dzięki przyjaciołom możemy przetrwać, dzięki miłości możemy żyć. Turecki reżyser obala mit osobności, bycia samemu sobie dla siebie samego. I chyba to właśnie mówi mi autor w swojej pierwszej i jedynej książce i dokładnie to samo mówi mi w swoich filmach.

Zapraszam na Parapet, gdzie piszę o moich wrażeniach po lekturze: http://www.parapetliteracki.pl/rosso-istanbul-ferzan-ozpetek

Ferzan Özpetek bardzo wierzy w ludzi. Więcej, on ich po prostu kocha. Jego twórczość pozostawia nas z głębokim przekonaniem, że bez drugiego człowieka obok, jesteśmy niczym. To bliskość innych daje nam siłę, to dzięki przyjaciołom możemy przetrwać, dzięki miłości możemy żyć. Turecki reżyser obala mit osobności, bycia samemu sobie dla siebie samego. I chyba to właśnie mówi...

Zdanie to pojawia się w ostatnim eseju ze zbioru Mężczyźni objaśniają mi świat, lecz w zasadzie mogłoby być zdaniem otwierającym. Rebecca Solnit w swojej książce mówi o feminizmie od podstaw, o bazowych prawach kobiety-człowieka, prawie do zabierania głosu, kontroli swojego ciała, podejmowania decyzji, bycia wiarygodną. To książka bardzo ważna, można powiedzieć fundamentalna, na pewno. Zbiera i podsumowuje, ja jednak mam z nią pewien problem, prawdopodobnie wynikający z wygórowanych oczekiwań.

Moja opinia o książce i małe dywagacje o feminizmie na: http://www.parapetliteracki.pl/mezczyzni-objasniaja-mi-swiat/

Zdanie to pojawia się w ostatnim eseju ze zbioru Mężczyźni objaśniają mi świat, lecz w zasadzie mogłoby być zdaniem otwierającym. Rebecca Solnit w swojej książce mówi o feminizmie od podstaw, o bazowych prawach kobiety-człowieka, prawie do zabierania głosu, kontroli swojego ciała, podejmowania decyzji, bycia wiarygodną. To książka bardzo ważna, można powiedzieć ...