Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wojna secesyjna otwiera nowy rozdział w historii USA, który wcale nie oznacza powszechnej równości, zwłaszcza w stanie Tennessee, gdzie czas się zatrzymał, a biali orędownicy starego porządku nie zamierzają pogodzić się z porażką Konfederacji. W tym nieprzyjaznym miejscu przyszło żyć Indiance z plemienia Lakota. Młody wiek Winony nie powinien nikogo zwieść, bo w oczach i sercu dziewczyny nadal płonie wspomnienie o zamordowaniu najbliższej rodziny, o czym przypomni jej kolejna niegodziwość, za którą nikt nie poniósł zasłużonej kary. Wojna secesyjna nie przyniosła zmian na drabinie społecznej stanu Tennessee. Biali zajmują miejsce na szczycie i z odrazą spoglądają na Indian, których położenie jest jeszcze gorsze niż ciemnoskórych niewolników. Zwycięstwo Unii niczego im nie przyniosło, a zniesienie niewolnictwa i powszechna równość wobec prawa okazują się wielką iluzją, o czym brutalnie przekonują się Tennyson Bouguereau oraz prawnik Briscoe. Sprawiedliwość nadal jest po stronie ciemiężycieli, a nie ich ofiar. To tylko niektóre z wielu krzywd, jakimi zadręcza się czytelnika „Tysiąca księżyców”. Gdy jedna przygasa, inna przybiera na sile, aby przypomnieć Winonie i reszcie postaci, że nic nie jest w stanie zburzyć starego porządku w stanie Tennessee. Śmierć stanowi nieodłączny element codzienności jego mieszkańców, skoro egzekucje, napaści oraz podpalenia są na porządku dziennym. „Tysiąc księżyców” to zbiorowy portret amerykańskiego społeczeństwa w drugiej połowie XIX wieku z jego wszystkimi okrucieństwami. W znakomitej powieści Sebastiana Barrego jak w soczewce skupia się historia uprzedzeń i rasizmu, co skłania do poszukiwania odpowiedzi na fundamentalne pytanie o istotę wolności drugiego człowieka.