Rozmowy
3
Najnowsze artykuły
ArtykułyPrzygotuj się na nadchodzącą jesień. Najlepsze książkowe promocje września
1
ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Akrobatki” Agi Antczak1
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i otrzymaj książkę „Wszyscy zakochani nocą” Mieko Kawakami1
Artykuły„Miasteczko Salem” i „Pingwin” robią wrażenie. Adaptacja Stephena Kinga z szansami na Oscara
5
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Powiązane treści
Ten, kto widzi Herbjørg Wassmo 
Za każdym razem, gdy biorę do ręki książkę Wassmo pozostaję pod ogromnym wrażeniem talentu pisarki. Talentu do obserwacji, rozumienia i przelania na papier złożoności ludzkiej natury. I zdolności do nieoceniania. To prawdziwa perełka w literaturze i trzeba mieć dar, żeby stworzyć taką narrację, która będzie czuła, wielobarwna, niejednoznaczna. Bardzo podoba mi się, jak została opisana choroba Karny, chociaż nie została nazwana ona schizofrenią. Pewnie dlatego, że właściwie w XIX w. pojęcie to nie było jeszcze używane. Narracja prowadzona z punktu widzenia bohaterki znacznie ułatwia zrozumienie, jak ona mogła się czuć i co przeżywać. Losy potomków Diny i osób z nimi związanych toczą się jako ciąg dalszy z poprzednich książek. Delikatność, z jaką Wassmo opisuje dzieje w kolejnej części zasługuje na duże uznanie i sprawia, że możemy jakby dotknąć losu bohaterów, poczuć razem z nimi, doświadczyć wszystkich emocji, wątpliwości, radości i zawodów. Piękna to proza, kobieca i wyrafinowana, w najlepszym tego słowa znaczeniu. Ciekawa jestem czy powstanie kolejna część o Beniaminie i jego bliskich. Zapewne byłoby interesujące, co też mogłoby się wydarzyć dalej. Ten tom został w jednocześnie domknięty, zakończyła się pewna historia, i otwarty, inna część opowieści nie została dokończona. Tak więc czekam.
Ten, kto widzi Herbjørg Wassmo
Kolejna rewelacyjna część sagi rodziny Diny Grønelv, tak samo wciągająca i wprowadzająca czytelnika w tajemniczy klimatyczny świat XIX-wiecznej północnej Norwegii, skrywanych tajemnic, rodzinnych tragedii, rozczarowań.
Podczas pogrzebu Diny, która zginęła w pożarze, jej wnuczka Karna, za namową przyrodniego brata swego ojca, podczas mowy pogrzebowej wyznaje zgromadzonym, iż jej babka dopuściła się w życiu dwóch zbrodni, dokonując zabójstwa własnego męża oraz swojego kochanka - Rosjanina. To wyznanie wywołuje szok i niedowierzanie w lokalnym środowisku, zwłaszcza że Dina wiele zrobiła dla tutejszych mieszkańców. Jednak szczególnie niekorzystnie, a wręcz dramatycznie odbija się to na psychice samej Karny, która całkowicie zamyka się w sobie, tracąc mowę. Sytuacja ta, wobec faktu, że dziewczyna od wczesnego dzieciństwa cierpi na padaczkę, staje się bardzo trudna dla jej bliskich, którzy nie potrafią dotrzeć do niej. Nie radzi sobie z traumą córki także jej ojciec - Beniamin, który w końcu jest lekarzem. Dotychczasowe, w miarę stabilne życie, zaczyna powoli walić się w gruzy. W końcu Anna, żona Beniamina, postanawia szukać pomocy w Kopenhadze, umieszczając Karnę w szpitalu psychiatrycznym. Anna, wobec kłopotów małżeńskich i chcąc być równocześnie blisko córki, postanawia zostać w Danii, a czytelnik z niekłamaną ciekawością śledzi losy ich obu, zastanawiając się czy związek Anny i Beniamina przetrwa próbę czasu. Metody leczenia Karny w końcu przynoszą pewien skutek, a duży udział w tym ma również zaangażowanie Pedera, zakochanego w niej młodego mężczyzny. Karna wraca w końcu do domu, ale ten powrót kończy się tragicznie
Tę część cyklu "Dina" można czytać jako niezależną powieść, która opowiada o poczuciu winy, pojednaniu i przebaczeniu, ale dla większości czytelników, którzy poznali wcześniejsze książki tego cyklu, jest ona znakomitą kontynuacją epickiej historii o Dinie Grønelv i jej potomkach. Dla mnie powieść jest genialna; porusza wiele aspektów ludzkich emocji, poprzez ból, rozpacz, namiętność, poczucie straty, ukazuje l głębię ludzkiej duszy, z jej ranami, bliznami, ale też gotowej na wybaczenie i poświęcenie. POLECAM!!!
