Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak wygląda przyszłość roku 2079? Właściwie dość podobnie do roku 2010, a przynajmniej według wizji Autorki. Zmianom ulegnie jedynie geopolityka (ale i to bardziej w teorii niż w praktyce), angielski umiędzynarodowi się jeszcze bardziej, a no i medycyna z biotechnologią pójdą trochę do przodu. Ale cała reszta z niewielkimi, raczej kosmetycznymi wyjątkami, utkwiła gdzieś w początkach lat nastych XXI wieku. No niestety nie wypada to zbyt dobrze. Gdyby Autorka umieściła swoją wizję tak dziesięć-paręnaście lat wprzód, można by było przymknąć na to oko. W przypadku przyszłości za sześć dekad - no trudno w taki świat uwierzyć.

Główna bohaterka wypada ciekawie - sam pomysł genetycznie hodowanych żołnierzy-agentów wywiadu, choć może nie oryginalny, to fajny. Sanja jest kobietą z krwi i kości, wiarygodną, jej teraźniejszość wynika z przeszłości, ma swoje dylematy, problemy i pragnienia. To jak najbardziej na plus.

Reszta postaci - tu niestety jest problem. Jest ich po prostu za dużo. Już od drugiego rozdziału jesteśmy zarzuceni wszystkimi towarzyszami protagonistki. Ba! Nawet rodzinami owych towarzyszy. Bez rozrysowania pokrewieństw, koligacji i relacji, ani rusz. W efekcie połowa postaci mi się myliła, nie dbałem o ich los, a ostatecznie zgubiłem się w fabule. Szkoda, że tak wyszło. Po głównej bohaterce widać, że Autorka potrafi stworzyć fajną postać i jako czytelnik wolałbym kilka głębokich, charakterystycznych postaci, niż kilkanaście-dwadzieścia parę płytkich i bliźniaczo do siebie podobnych.

Dialogi RACZEJ na plus. Można dostrzec, że Autorka dbała o to, by brzmiały naturalnie. I zazwyczaj się to udawało. Było parę zgrzytów, czasem poddawałem w wątpliwość fakt, że ktoś rzeczywiście może tak mówić (i że będzie tak mówić za sześćdziesiąt lat). Niektóre kwestie brzmiały też niczym onelinery z filmu akcji czy komiksu - jednemu może się podobać, innemu nie.

Podsumowując: sam motyw przewodni był fajny, wizja przyszłości nietrafiona, ale sama konstrukcja bohaterki, zachęca, by śledzić karierę Autorki, bo coś ciekawego jeszcze spod jej pióra może wyjść. A czy warto już teraz sięgać po Dolinę Niesamowitości? Cóż, jeśli ktoś lubi powieści pełne akcji, pościgów, romansów i tajnych agentów - niech rozgrzewa własną pamięć lub szykuje notatnik do spisywania postaci i wątków pobocznych, i może dobrze się bawić. Ja niestety nie byłem na to gotów, a do tego spodziewałem się raczej sci-fi niż akcyjniaka - stąd taka ocena.

Jak wygląda przyszłość roku 2079? Właściwie dość podobnie do roku 2010, a przynajmniej według wizji Autorki. Zmianom ulegnie jedynie geopolityka (ale i to bardziej w teorii niż w praktyce), angielski umiędzynarodowi się jeszcze bardziej, a no i medycyna z biotechnologią pójdą trochę do przodu. Ale cała reszta z niewielkimi, raczej kosmetycznymi wyjątkami, utkwiła gdzieś w...