Jesteśmy społecznością, która kocha książki

http://onlydreamersleftalive.blogspot.com/2017/02/jacek-dehnel-krivoklat.html

http://onlydreamersleftalive.blogspot.com/2017/02/jacek-dehnel-krivoklat.html

o Twardochu będzie jeszcze głośno, na bank, bo mi wypruło to flaki

o Twardochu będzie jeszcze głośno, na bank, bo mi wypruło to flaki

przygnębiające.

przygnębiające.

Rozczłonkowywanie rzeczywistości, podążanie za szczegółami, bezlitosna analiza niuansów podszytych nienachalnym erotyzmem.

Rozczłonkowywanie rzeczywistości, podążanie za szczegółami, bezlitosna analiza niuansów podszytych nienachalnym erotyzmem.

Mam mieszane uczucia. Autor łapie różne wątki i porzuca je, bez wyjaśnienia. Sam romans Pelagii i Antonia pozbawiony czaru. Losy Mandrasa, któremu kibicowałam od samego początku przedstawione w ciekawy sposób, jednak później autor o nim zapomina. Gdy nareszcie postanawia dokończyć jego wątek, robi to w sposób tak okrutny iż długo się z tym nie pogodzę. Wręcz to niedorzeczne, że jego śmierć nie obeszła ani Pelagii ani jego matki.

Mam mieszane uczucia. Autor łapie różne wątki i porzuca je, bez wyjaśnienia. Sam romans Pelagii i Antonia pozbawiony czaru. Losy Mandrasa, któremu kibicowałam od samego początku przedstawione w ciekawy sposób, jednak później autor o nim zapomina. Gdy nareszcie postanawia dokończyć jego wątek, robi to w sposób tak okrutny iż długo się z tym nie pogodzę. Wręcz to...

To jest powieść nieudana. Na pochwałę zasługuje tylko konstrukcja i całkiem znośny klimat. Mam wrażenie, że Orbitowskiego stać na więcej, a ta książka to półprodukt.

To jest powieść nieudana. Na pochwałę zasługuje tylko konstrukcja i całkiem znośny klimat. Mam wrażenie, że Orbitowskiego stać na więcej, a ta książka to półprodukt.

Gombrowicz wpuszcza groteskę w sfery życia tak podniosłe jak śmierć, morderstwo, wiara. No i co on wyrabia z językiem (?!) Powieść pociąga niespełnionym erotyzmem, niezauważonym pożądaniem, śmieszy, wprowadza nostalgię. Uczta.

Gombrowicz wpuszcza groteskę w sfery życia tak podniosłe jak śmierć, morderstwo, wiara. No i co on wyrabia z językiem (?!) Powieść pociąga niespełnionym erotyzmem, niezauważonym pożądaniem, śmieszy, wprowadza nostalgię. Uczta.

Powiedzieć, że to taka mała książeczka a tak wielka historia, to jakby nie powiedzieć nic! Tylko dlaczego monolog? Chciałoby się poznać relację Konrada i Krystyny, wtedy byłby to genialny Rashômon.

Powiedzieć, że to taka mała książeczka a tak wielka historia, to jakby nie powiedzieć nic! Tylko dlaczego monolog? Chciałoby się poznać relację Konrada i Krystyny, wtedy byłby to genialny Rashômon.

przez 3/4 objętości czytało mi się przyjemnie, suspens był, teksty Chyłki mnie bawiły, ale gdy w ostatniej części Mróz do thillera, kryminału i sensacji dokłada jeszcze fantastykę, to było już za wiele. w rozwiązanie akcji po prostu nie można uwierzyć.

przez 3/4 objętości czytało mi się przyjemnie, suspens był, teksty Chyłki mnie bawiły, ale gdy w ostatniej części Mróz do thillera, kryminału i sensacji dokłada jeszcze fantastykę, to było już za wiele. w rozwiązanie akcji po prostu nie można uwierzyć.

taka krótka biografia na raz.

taka krótka biografia na raz.

No proszę Państwa, to jest literatura.

No proszę Państwa, to jest literatura.

Houellebecq to taki wspczesny Schopenhauer, stawia ciekawe tezy, wyciąga wnioski i urzeka swoją miłością do literatury.

Houellebecq to taki wspczesny Schopenhauer, stawia ciekawe tezy, wyciąga wnioski i urzeka swoją miłością do literatury.

dawno mnie nic tak nie zmaltretowało, dzięki Panie Twardoch

dawno mnie nic tak nie zmaltretowało, dzięki Panie Twardoch

może brakuje porządku, ale można się czegoś dowiedzieć, motywuje

może brakuje porządku, ale można się czegoś dowiedzieć, motywuje

można się pośmiać, ale no, bez przesady

można się pośmiać, ale no, bez przesady