Świetna książka, do czasu... Odejmuję 2 gwiazdki za końcówkę, która zepsuła wszystko i moim zdaniem nie licuje z bohaterami i dłuży sie niemiłosiernie.
Nigdy nie myślałam o Grecji w czasach II WŚ. Jesteśmy za bardzo skupieni na polskiej martyrologii.

Świetna książka, do czasu... Odejmuję 2 gwiazdki za końcówkę, która zepsuła wszystko i moim zdaniem nie licuje z bohaterami i dłuży sie niemiłosiernie.
Nigdy nie myślałam o Grecji w czasach II WŚ. Jesteśmy za bardzo skupieni na polskiej martyrologii.

Świetne postacie, wspaniała historia.

Muszę się jednak przyczepić do faktu, że autor od czasu do czasu nakreśla tło historyczne i robi to tak nudno, niezrozumiale, że niektóre osoby mogą mieć problem przebrnąć przez niektóre rozdziały (pech- wydawca nie oznaczył rozdziałów w sposób "pomiń - nie wpływa na akcje".) Tak więc surowe 7/10 - co oznacza polecam bardzo, ale pewne rozdziały są (niepotrzebnie!) trudne do przebrnięcia. Kto jednak nie czytał - niech żałuje...

Świetne postacie, wspaniała historia.

Muszę się jednak przyczepić do faktu, że autor od czasu do czasu nakreśla tło historyczne i robi to tak nudno, niezrozumiale, że niektóre osoby mogą mieć problem przebrnąć przez niektóre rozdziały (pech- wydawca nie oznaczył rozdziałów w sposób "pomiń - nie wpływa na akcje".) Tak więc surowe 7/10 - co oznacza polecam bardzo, ale pewne...

Jeśli ktoś liczy na romans to niech lepiej obejrzy film, bo w książce jest go jak na lekarstwo i trudno powiedzieć czy jego finał satysfakcjonuje. Natomiast pozostałych wątków jest tak dużo i tak wielu bohaterów dopuszczonych do głosu, że każdy czytelnik znajdzie coś dla siebie. Autor mógłby zmienić tytuł na Kefalonia, bo to wyspa jest tutaj najważniejsza, jej historia i losy poszczególnych mieszkańców z Pelagią na czele.

Jeśli ktoś liczy na romans to niech lepiej obejrzy film, bo w książce jest go jak na lekarstwo i trudno powiedzieć czy jego finał satysfakcjonuje. Natomiast pozostałych wątków jest tak dużo i tak wielu bohaterów dopuszczonych do głosu, że każdy czytelnik znajdzie coś dla siebie. Autor mógłby zmienić tytuł na Kefalonia, bo to wyspa jest tutaj najważniejsza, jej historia i...

Kurczę, trochę trudno coś napisać, nie zdradzając fabuły, a z drugiej nie powtarzać innych recenzji. Powinienem się chyba też odnieść do filmu, którego nie widziałem, więc też nie.

Tak, książka to romans, ale określenie to jest trochę krzywdzące. Bo de Bernieres miesza historię miłosną z historią po prostu, stawia naprzeciw siebie dziewczynę z greckiej wyspy Kefalonia i kapitana włoskich wojsk okupacyjnych, które, pewnego dnia lądują i zaczyna się, cóż, okupacja. Miesza z humorem, z lekką nierealnością, jak w bajce o miasteczku do którego przybywają wilki. Bo na wojnie, ludzie też giną, zwykle w dość dramatycznych okolicznościach. Plus mnóstwo, mnóstwo postaci napisanych tak, że nam zależy. Aha, i jest jeszcze muzyka, nie wiem dlaczego książce zmieniono tytuł, który brzmi "Mandolina kapitana Corellego", a mandolina też jest tu ważna.

Jakoś blisko tej książce do filmu "Życie jest piękne" Begniniego. Bo choć historie zupełnie inne, ale jakoś podobne i nie chodzi o postać lekko świrniętego Włocha na pierwszym planie. Jeśli film wam się podobał, książka też podejdzie, a w bonusie dostaniecie opisy greckiej przyrody.

Kurczę, trochę trudno coś napisać, nie zdradzając fabuły, a z drugiej nie powtarzać innych recenzji. Powinienem się chyba też odnieść do filmu, którego nie widziałem, więc też nie.

Tak, książka to romans, ale określenie to jest trochę krzywdzące. Bo de Bernieres miesza historię miłosną z historią po prostu, stawia naprzeciw siebie dziewczynę z greckiej wyspy Kefalonia i...

Będzie trochę osobistych wynurzeń. Już za samo słowo "Kefalonia" i podjęcie wątku greckiego przyznałbym najwyższą ocenę. Moja śp. prababcia miała na imię Pelagia - obecnie już chyba niespotykane? Peli już nie ma, ale wspomnienia pozostały. Miło było czytać, kiedy oto główna bohaterka nosi takie samo imię.

A powieść - jak koktajl z południowych owoców (pytanie tylko, czy z dojrzałych?) - na poły słodka, na poły cierpka, z nutą specyficznego humoru. Tylko tytuł jakoś nie do końca mi odpowiada. Nie oddaje tego, czym w rzeczywistości jest ta książka.

Będzie trochę osobistych wynurzeń. Już za samo słowo "Kefalonia" i podjęcie wątku greckiego przyznałbym najwyższą ocenę. Moja śp. prababcia miała na imię Pelagia - obecnie już chyba niespotykane? Peli już nie ma, ale wspomnienia pozostały. Miło było czytać, kiedy oto główna bohaterka nosi takie samo imię.

A powieść - jak koktajl z południowych owoców (pytanie tylko, czy z...

Książka jest o wiele lepsza od filmu. Naprawdę fascynująca powieść. Jestem pełen podziwu dla autora , który napisał takie fascynujące arcydzieło w dodatku takim pięknym językiem. Z wielką przyjemnością spędziłem czas podczas czytania.
Polecam

Książka jest o wiele lepsza od filmu. Naprawdę fascynująca powieść. Jestem pełen podziwu dla autora , który napisał takie fascynujące arcydzieło w dodatku takim pięknym językiem. Z wielką przyjemnością spędziłem czas podczas czytania.
Polecam

Kapitan Corelli, czyli długa historia o wiernych muzykach, przedsiębiorczych kobietach i mężnych homoseksualistach (jednym),których życie roztrzaskała wojna i inne nieszczęścia.

I zaczyna się dobrze, jest Grecja, do której aż serce się rwie, pachnąca morzem i rozmarynem. A potem coś pęka i zaczyna się wlec. Niestety. Jest wzruszająco, ale jest też nużąco i przewidywalnie.

Krótkie rozdziały przypominają sceny z filmu i chyba ta historia lepiej wypada na ekranie, niż na papierze.

Kapitan Corelli, czyli długa historia o wiernych muzykach, przedsiębiorczych kobietach i mężnych homoseksualistach (jednym),których życie roztrzaskała wojna i inne nieszczęścia.

I zaczyna się dobrze, jest Grecja, do której aż serce się rwie, pachnąca morzem i rozmarynem. A potem coś pęka i zaczyna się wlec. Niestety. Jest wzruszająco, ale jest też nużąco i przewidywalnie....

Po "Kapitana Corellego" zapewne nie sięgnęłabym, gdyby nie wakacje spędzone na malowniczej Kefalonii. Tam w każdym sklepiku, kiosku i punkcie, gdzie można było kupić książki, znaleźć było można właśnie tę pozycję. Wiele też słyszałam od mieszkańców Kefalonii o filmie. Są z niego bardzo dumni a zdjęcia Nicolasa Cage'a można było zobaczyć w tawernach i kafenionach. Filmu jeszcze nie oglądałam ale kierowana ciekawością sięgnęłam więc po "Kapitana Corellego". Nie udało mi się dorwać papierowej czy elektronicznej wersji ale znalazłam audiobook na Storytel.

Jest to opowieść której akcja rozgrywa się głównie w czasie II wojny światowej gdy Kefalonia była pod okupacją Włoską i Niemiecką. Jest to przepiękna opowieść o trudnej miłości rodzącej się pomiędzy piękną greczynką, Pelagią a włoskim okupantem Kapitanem Corelli. Mimo trudnych czasów w jakich przyszło im żyć, książka napisana jest w dość lekkim i humorystycznym klimacie. Dzięki temu nie przytłacza nas tragedia wojny. Z drugiej strony okrucieństwa i śmierć nie są wcale obce. Wszystko jest wyważone.

Autor świetnie oddał temperament greków i włochów. Przepięknym językiem odmalował wspaniałe krajobrazy Kefalonii. Nie brakuje również w książce opisów regionalnych mitów i wierzeń a także lokalnego jedzenia i trunków a także historycznych wydarzeń które ukształtowały współczesną Kefalonię na tle całej Grecji.

Duży plus również dla lektora, Marcina Popczyńskiego, który świetnie zinterpretował tekst swoim głosem.

Bardzo dobra książka, którą serdecznie polecam.

Po "Kapitana Corellego" zapewne nie sięgnęłabym, gdyby nie wakacje spędzone na malowniczej Kefalonii. Tam w każdym sklepiku, kiosku i punkcie, gdzie można było kupić książki, znaleźć było można właśnie tę pozycję. Wiele też słyszałam od mieszkańców Kefalonii o filmie. Są z niego bardzo dumni a zdjęcia Nicolasa Cage'a można było zobaczyć w tawernach i kafenionach. Filmu...

Po "Kapitana Corellego" zapewne nie sięgnęłabym, gdyby nie wakacje spędzone na malowniczej Kefalonii. Tam w każdym sklepiku, kiosku i punkcie, gdzie można było kupić książki, znaleźć było można właśnie tę pozycję. Wiele też słyszałam od mieszkańców Kefalonii o filmie. Są z niego bardzo dumni a zdjęcia Nicolasa Cage'a można było zobaczyć w tawernach i kafenionach. Filmu jeszcze nie oglądałam ale kierowana ciekawością sięgnęłam więc po "Kapitana Corellego". Nie udało mi się dorwać papierowej czy elektronicznej wersji ale znalazłam audiobook na Storytel.

Jest to opowieść której akcja rozgrywa się głównie w czasie II wojny światowej gdy Kefalonia była pod okupacją Włoską i Niemiecką. Jest to przepiękna opowieść o trudnej miłości rodzącej się pomiędzy piękną greczynką, Pelagią a włoskim okupantem Kapitanem Corelli. Mimo trudnych czasów w jakich przyszło im żyć, książka napisana jest w dość lekkim i humorystycznym klimacie. Dzięki temu nie przytłacza nas tragedia wojny. Z drugiej strony okrucieństwa i śmierć nie są wcale obce. Wszystko jest wyważone.

Autor świetnie oddał temperament greków i włochów. Przepięknym językiem odmalował wspaniałe krajobrazy Kefalonii. Nie brakuje również w książce opisów regionalnych mitów i wierzeń a także lokalnego jedzenia i trunków a także historycznych wydarzeń które ukształtowały współczesną Kefalonię na tle całej Grecji.

Duży plus również dla lektora, Marcina Popczyńskiego, który świetnie zinterpretował tekst swoim głosem.

Bardzo dobra książka, którą serdecznie polecam.

Po "Kapitana Corellego" zapewne nie sięgnęłabym, gdyby nie wakacje spędzone na malowniczej Kefalonii. Tam w każdym sklepiku, kiosku i punkcie, gdzie można było kupić książki, znaleźć było można właśnie tę pozycję. Wiele też słyszałam od mieszkańców Kefalonii o filmie. Są z niego bardzo dumni a zdjęcia Nicolasa Cage'a można było zobaczyć w tawernach i kafenionach. Filmu...

Piękna, romantyczna opowieść z nutą humoru, ale w moim odczuciu również smutna i poruszająca.
Czytanie tej książki na początku szło mi z trudem, ale gdy już poznałam bohaterów i oswoiłam się z greckimi imionami i nazwami, to w pełni wciągnęłam się w świat w niej przedstawiony.
Odczuwam pewien żal, niezrozumienie, lecz wydaję mi się, że nie są to tylko moje odczucia po skończeniu powieści.
Warto też wspomnieć o bogatym zasobie słownictwa autora i doskonałych dialogach czy opisach.

Piękna, romantyczna opowieść z nutą humoru, ale w moim odczuciu również smutna i poruszająca.
Czytanie tej książki na początku szło mi z trudem, ale gdy już poznałam bohaterów i oswoiłam się z greckimi imionami i nazwami, to w pełni wciągnęłam się w świat w niej przedstawiony.
Odczuwam pewien żal, niezrozumienie, lecz wydaję mi się, że nie są to tylko moje odczucia po...