Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na pewnym etapie życia każde dziecko wierzy w magię i to, że dzięki niej wszystko jest możliwe. Czasami jednak ta pewność jest brutalnie odbierana. Naomi dobrze zna to uczucie, gdy podczas jednej z zabaw zostaje zaatakowana i jakimś cudem udaje jej się przeżyć siedemnaście ran kłutych. Udało się odkryć sprawcę, ale życie jej i przyjaciółek nigdy nie było już takie, jak powinno. Tym bardziej że od tego momentu skrywają pewną tajemnicę, która nigdy nie miała ujrzeć światła dziennego. Co jednak gdy jedna z nich stwierdzi, że nie chce już milczeć?

Gdyby nie to, że tytuł został wybrany do wspólnego czytania, pewnie długo jeszcze czekałby na swoją kolej. A tak przyznaje, przeczytałam naprawdę dobry thriller, który od początku wzbudza ciekawość i chęć poznania zakończenia. Co prawda początkowo miałam odczucie, że to taka schematyczna trochę Powieść. Była zbrodnia, są tajemnice, które nagle zaczynają wychodzić na jaw. Jest brud i mroczna odsłona ludzkiej natury, są destrukcyjne zachowania, a ci dobrzy… no cóż, wiadomo, nikt nie jest idealny.

Jednak pomimo tego książka była naprawdę fajnie napisana, miała ten swój klimat, który od początku dawał sygnały, że coś jest nie tak. I chociaż nie zżyłam się z bohaterami, to musiałam poznać zakończenie i trzeba przyznać, że finał zaskakuje. Absolutnie nie spodziewałam się takich zwrotów akcji i zaskoczeń. Finał to prawdziwa jazda bez trzymanki i do końca nie wiadomo, kto jest prawdziwym sprawcą. Przyznaję, ja byłam zaskoczona.

Fanów thrillerów W gąszczu tajemnic powinno zaintrygować. Ciekawy wątek, fascynujące poprowadzenie akcji oraz ten mroczny klimat. No i mamy tutaj małe miasteczko, a wiemy, że wtedy gąszcz tajemnic jest jeszcze większy.

Na pewnym etapie życia każde dziecko wierzy w magię i to, że dzięki niej wszystko jest możliwe. Czasami jednak ta pewność jest brutalnie odbierana. Naomi dobrze zna to uczucie, gdy podczas jednej z zabaw zostaje zaatakowana i jakimś cudem udaje jej się przeżyć siedemnaście ran kłutych. Uda...

Rozwiń

Zwiń

M.C. Beaton idealnie oddaje klimat XIX wiecznej Anglii z jej podziałami na klasy społeczne i stylem życia ówczesnych czasów. Bogaci zajmują się balami, zabawami, plotkami i życiem według zasad. Łatwo też zapominają o tych biedniejszych. Są dla nich jak natrętne muchy, o których chcieliby pamiętać tylko od święta. Nie myślą, że mogą być samotni, potrzebować pomocy czy okazania zwykłej troski. Tytułowa Lady Fortescue i pozostali zwracają swoją uwagę dopiero swoim przedsięwzięciem – skandalicznym i nie do przyjęcia. Autorka fajnie pokazuje, jak łatwo przychodziło w tamtych czasach szufladkowanie i ocenianie, ale też ukazała plusy i minusy życia wtedy. Piękne suknie, bale, niechęć do mycia czy też dbanie o wszelkie konwenanse.

Całość na
https://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2024/04/28/lady-fortescue-wkracza-na-scene-m-c-beaton/

M.C. Beaton idealnie oddaje klimat XIX wiecznej Anglii z jej podziałami na klasy społeczne i stylem życia ówczesnych czasów. Bogaci zajmują się balami, zabawami, plotkami i życiem według zasad. Łatwo też zapominają o tych biedniejszych. Są dla nich jak natrętne muchy, o których chcieliby p...

Rozwiń

Zwiń

Początek książki zbił mnie z tropu i z lekką dozą nieufności przewracałam kolejne strony, ale szybko przekonałam się, że ciąg dalszy nie będzie taki, jakiego się obawiałam. Co prawda wątkiem romansowym jestem zawiedziona, ale cała reszta. No to była jazda bez trzymanki. Kocham takie intrygi, walki między istotami magicznymi i bogato rozbudowany świat. Fakt, informacji jest tutaj masa, można się w tym trochę pogubić, ale mnie całość pochłonęła. Z zapartym tchem obserwowałam bieg wydarzeń, śledziłam poczynania bohaterów i całą sobą przeżywałam wszelkie zdrady, brak zaufania, rozczarowanie tymi, na których zależało. Zakończenie łamie serce i pozostawia je w rozsypce oraz zawieszeniu, bo nic nie jest w stanie, chociaż naprowadzić na to, co może być dalej.

Całość na
https://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2024/04/26/znak-i-omen-marah-woolf/

Początek książki zbił mnie z tropu i z lekką dozą nieufności przewracałam kolejne strony, ale szybko przekonałam się, że ciąg dalszy nie będzie taki, jakiego się obawiałam. Co prawda wątkiem romansowym jestem zawiedziona, ale cała reszta. No to była jazda bez trzymanki. Kocham takie intryg...

Rozwiń

Zwiń

Pomysł na tę publikację, to strzał w dziesiątkę. Tym bardziej że wszystko zostało przemyślane i ułożone w sensownym podziale na rozdziały. Fajne jest to, że na samym początku znajduje się słowo o rzucaniu zaklęć, o zaklęciach niewerbalnych oraz magii bezróżdżkowej, mamy rozdział o rodzaju drewna wykorzystywanego do tworzenia różdżek, a także o najlepszych rdzeniach różdżek. Następnie w Nieoficjalna Wielka Księga Zaklęć Harry’ego Pottera mamy cztery duże rozdziały – Zaklęcia; Uroki; Klątwy, przekleństwa i złe uroki oraz Magiczne przedmioty. W pierwszych trzech każdemu zaklęciu czy urokowi poświęcono jedną stronę, na której poznajemy nie tylko prawidłową wymowę, ale również działanie, etymologię, ruch różdżki potrzebny do rzucenia zaklęcia, a także magiczny moment. W tym ostatnim chodzi o moment użycia danego czaru w książkach, filmach lub grach. Dla tych bardziej dociekliwych też jest małe co nieco w postaci dodatkowych ciekawostek.

Całość na
https://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2024/04/24/nieoficjalna-wielka-ksiega-zaklec-harryego-pottera-mugglenet/

Pomysł na tę publikację, to strzał w dziesiątkę. Tym bardziej że wszystko zostało przemyślane i ułożone w sensownym podziale na rozdziały. Fajne jest to, że na samym początku znajduje się słowo o rzucaniu zaklęć, o zaklęciach niewerbalnych oraz magii bezróżdżkowej, mamy rozdział o rodzaju ...

Rozwiń

Zwiń

Człowiek chce, żeby ludzie go lubili. Żeby ludzie mu ufali. Niedobrze, kiedy człowiek czuje, że musi coś udowodnić.*

Jack ma bardzo ciekawy, chociaż czasami męczący zawód. Zajmuje się testowaniem systemów zabezpieczeń. Do pewnego momentu robiła to sama, teraz jej partnerem w pracy i w życiu jest Gabe. Są jednymi z najlepszych i wszyscy o tym wiedzą. Wykonują właśnie zadanie, które kończy się małą wpadką, co sprawia, że kobieta wraca do domu później, niż zakładała i od wejścia czuje, że coś jest nie tak. Dostrzega krwawe ślady, które prowadzą ja do jej martwego męża. Kto go zabił i czemu?

O książkach Ruth Ware słyszałam tyle dobrego i czułam, że w końcu sięgnę po coś jej pióra. Trafiło na jej najnowsze dzieło i okazuje się, że był to świetny wybór. Książka wciąga od pierwszych stron i z miejsca angażuje. Autorka rewelacyjnie radzi sobie z budowaniem napięcia oraz charakterystyką postaci. Jack oraz Gabe szybko zyskali moją sympatię i przeżywałam bardzo, co spotkało mężczyznę, ale jeszcze bardziej współodczuwam emocje kobiety. Jej rozpacz, ból, niepewność, poczucie beznadziei i gniew. Podobało mi się również to, że trudno określić, kto jest sprzymierzeńcem, a kto wrogiem. Komu ufać, a przed kim uciekać.

Dzień zero to powieść, w której cały czas coś się dzieje. Napięcie nie opada ani na chwilę, a ciekawość tego, co będzie dalej, wzrasta z każdą przeczytaną stroną. Autorka dba o to, by się działo i zwroty akcji były dynamiczne, a także zaskakujące. Jednak warto też wspomnieć o tym, że Ware pokazuje, jak bardzo mylą się ci, którzy myślą, że w sieci są anonimowi. Trzeba pamiętać, by uważać, co udostępniamy, bo to może być wykorzystane.

Polecam ten thriller, trzyma w napięciu od początku do końca i angażuje w biegu wydarzeń.

Człowiek chce, żeby ludzie go lubili. Żeby ludzie mu ufali. Niedobrze, kiedy człowiek czuje, że musi coś udowodnić.*

Jack ma bardzo ciekawy, chociaż czasami męczący zawód. Zajmuje się testowaniem systemów zabezpieczeń. Do pewnego momentu robiła to sama, teraz jej partnerem w pracy i w życ...

Rozwiń

Zwiń

- Chcesz mi powiedzieć, że książki mają coś wspólnego z czekoladą?
- Wszystko mój drogi, wszystko. To dwie najpiękniejsze i najprzyjemniejsze rzeczy, jakie do tej pory wymyśliła ludzkość.*

Wszyscy marzymy i dążymy do tego, by te marzenia spełniać. Robimy wszystko, by się udało, ale czasami ponosimy porażki. Nina coś o tym wie, pragnęła mieć swoją księgarnię i wraz z przyjaciółką nawet ją otworzyła. Niestety konkurencja, manipulacje i zmęczenie doprowadza do zamknięcia tego miejsca oraz kłótni z Manią. Dla kobiety nie jest to najlepszy czas, ale dostaje niespodziewany list i postanawia skorzystać z zaproszenia, gdzie mieszka ktoś z jej rodziny. Co wyniknie z tej podróży?

Rok na końcu świata to bardzo przyjemna opowieść obyczajowa, przy której czytaniu dobrze jest mieć pod ręką coś czekoladowego. Słodycz pocieszy, gdy w życiu bohaterki dzieją się przykre rzeczy, ale też nieustannie miałam ochotę na niego, gdy cały czas czytam o pralinkach i innych pysznościach.

Autorka pisze niezwykle lekkim i przyjemnym w odbiorze językiem. Historia należy do tych optymistycznych i z dużą dawką humoru, ale nie brak w niej też smutnych momentów i przeszkód do pokonania. Autorka pokazuje, jak ludzie mogą na nas wpływać, zwłaszcza jeśli nam na nich zależy lub im ufamy. Otula pewnością, że warto walczyć o marzenia i przypomina, by wierzyć w ludzi, bo są też ci dobrzy. Gotowi nieść pomoc i służyć życiowym doświadczeniem.

Pierwszy tom sagi kończy się tak, że czuje potrzebę sięgnięcia po kontynuację, a wam polecam sięgnąć po ten tytuł. Spędzicie z nim kilka zajmujących chwil.

#booktour by @kasienkaj7

- Chcesz mi powiedzieć, że książki mają coś wspólnego z czekoladą?
- Wszystko mój drogi, wszystko. To dwie najpiękniejsze i najprzyjemniejsze rzeczy, jakie do tej pory wymyśliła ludzkość.*

Wszyscy marzymy i dążymy do tego, by te marzenia spełniać. Robimy wszystko, by się udało, ale czasam...

Rozwiń

Zwiń

Po przeczytaniu blurbu liczyłam na lekki romans i Leah Brunner faktycznie taki napisała. Przy czym nie jest to kolejna słodka sportowa opowieść miłosna. Chociaż Desire or Defense napisane lekkim językiem ma w sobie dużo życiowego doświadczenia. Bohaterowie sporo przeszli i muszą sobie z tym radzić. Porzucenie, utrata bliskich, odpowiedzialność, radzenie sobie z gniewem i strach przed odrzuceniem i kolejnym ciosem. Książka jest pełna emocji i to takich, zmieniających się co chwilę. Warto dodać, że w powieści nie brakuje też humoru, słowne docinki, przepychanki i złośliwości sprawiają, że trudnych momentach robi się lżej. Fajne jest też to, że autorka nie tworzy sztucznych dramatów, a co ważniejsze nie uważa, że miłość jest lekiem na całe zło. Kładzie nacisk na ważność terapii i fakt, że na wszystko trzeba czasu.

Całość na
https://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2024/04/14/desire-or-defense-leah-brunner/

Po przeczytaniu blurbu liczyłam na lekki romans i Leah Brunner faktycznie taki napisała. Przy czym nie jest to kolejna słodka sportowa opowieść miłosna. Chociaż Desire or Defense napisane lekkim językiem ma w sobie dużo życiowego doświadczenia. Bohaterowie sporo przeszli i muszą sobie z ty...

Rozwiń

Zwiń

Białe chmury to debiut Adrianny Ratajczak, ale gdybym tego nie wiedziała, to byłabym pewna, że to któraś z kolei książka autorki. Książka wciąga od pierwszych stron i zachwyca dosłownie wszystkim, bo trudno przyczepić się tutaj do czegokolwiek. Powieść jest dopracowana i przemyślana, a co ważniejsze – nie brakuje w niej emocji. Tych spowodowanych sercowymi rozterkami, ale również wywoływanymi przez sekrety, intrygi i przeszłość, która kładzie się cieniem na przeszłości bohaterów. Na uwagę zasługują barwne opisy krajobrazów, bali i codzienności bohaterów oraz stworzenie klimatu ówczesnych czasów. Autorka misternie snuje losy dwójki zupełnie różnych osób, którzy muszą dbać o konwenanse, ale też radzić sobie z własnymi uczuciami i obawami.

Całość na
https://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2024/04/04/nuvole-bianche-biale-chmury-adrianna-ratajczak/

Białe chmury to debiut Adrianny Ratajczak, ale gdybym tego nie wiedziała, to byłabym pewna, że to któraś z kolei książka autorki. Książka wciąga od pierwszych stron i zachwyca dosłownie wszystkim, bo trudno przyczepić się tutaj do czegokolwiek. Powieść jest dopracowana i przemyślana, a co ...

Rozwiń

Zwiń

Podobno wszechświat jest tak urządzony, że kiedy pojawia się problem, to w ślad za nim przychodzi rozwiązanie.*

I na to rozwiązanie czeka teraz Maja, której właśnie zawalił się świat. Dowiedziała się, że mąż ją zdradza i chce rozwodu. W dodatku nie kwapi się z wypłatą należnych jej pieniędzy i musi wyprowadzić się z domu wraz z nastoletnią córką. Na szczęście z pomocą przychodzi im siostra Mai - Kasia oraz była teściowa Bibi, która okazuje się fajniejsza, niż bohaterka uważała. Dla czterdziestoletniej kobiety to koniec i początek, tylko czy da sobie z tym radę?

Dom w kapeluszu to powieść obyczajowa, którą mogło napisać samo życie. W końcu zdrady, rozwody i nowe początki zdarzają się częściej, niż byśmy tego chcieli. Autorka pokazuje jednak, że owszem, czasami bywa trudno i może się wydawać, że to już koniec. Jednak mając wsparcie bliskich osób, plan i determinację, można ułożyć sobie wszystko od nowa i to lepiej niż było. Zwłaszcza gdy dociera do nas, że w końcu nikt nas nie krytykuje i nie podcina skrzydeł.

Powieść jest napisana lekkim i przyjemnym w odbiorze językiem. Poruszono w niej tematy życiowe i fabuła kręci się wokół codzienności kobiety, która stara ułożyć sobie życie na nowo. Wychodzi jej to z różnym skutkiem. Zwłaszcza że czuje presję, by zapewnić córce odpowiednie warunki i nie siedzieć na głowie siostrze. Widać jak stara się szybko wszystko ogarnąć, co odbija się na jej zdrowiu. Fajne jest to, że pomimo tego historia wciąga, mamy nawet zaskakujące zwroty akcji i odrobinę strachu.

Pojawia się również wątek nowego uczucia, które rozwija się niespiesznie, co uważam za duży plus. Uwierał mi co prawda później konflikt, bo wystarczyło porozmawiać, ale z drugiej strony łatwo zrozumieć Maję po tym, co przeszła.

Takie powieści obyczajowe lubię. Wciąga od pierwszych stron, bawi, wzrusza, trochę nawet denerwuje. Warto też zauważyć, że nie się za sobą przekaz, o którym warto pamiętać - wszystko jest możliwe, jeśli tylko w to uwierzymy.

Podobno wszechświat jest tak urządzony, że kiedy pojawia się problem, to w ślad za nim przychodzi rozwiązanie.*

I na to rozwiązanie czeka teraz Maja, której właśnie zawalił się świat. Dowiedziała się, że mąż ją zdradza i chce rozwodu. W dodatku nie kwapi się z wypłatą należnych jej pienię...

Rozwiń

Zwiń