Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To niestety nie jest moja bajka. Nie przepadam za czytaniem historii opartych na faktach - wolę te zmyślone. I chociaż współczułam bohaterce długiego pobytu w więzieniu, to według mnie całą książka opowiadała tylko o pani S.

To niestety nie jest moja bajka. Nie przepadam za czytaniem historii opartych na faktach - wolę te zmyślone. I chociaż współczułam bohaterce długiego pobytu w więzieniu, to według mnie całą książka opowiadała tylko o pani S.

Dobra, ale nie rewelacyjna. Każdy ma w życiu ciężko, nie tylko autor. Ale tylko on, nie wiem czemu, zmaga się ze śmiercią swojej matki prawie 40 lat.
Plus należy się za literackość opowieści, minus za nadmierne drążenie tematu.

Dobra, ale nie rewelacyjna. Każdy ma w życiu ciężko, nie tylko autor. Ale tylko on, nie wiem czemu, zmaga się ze śmiercią swojej matki prawie 40 lat.
Plus należy się za literackość opowieści, minus za nadmierne drążenie tematu.

Nie zrozumiałam, po co jest taki długi zwrot w kierunku młodości głównych bohaterek. Właściwie, to całej idei tej książki nie zdołałam zrozumieć. Można sobie darować.

Nie zrozumiałam, po co jest taki długi zwrot w kierunku młodości głównych bohaterek. Właściwie, to całej idei tej książki nie zdołałam zrozumieć. Można sobie darować.

W zasadzie niezbyt polubiłam prozę Karpowicza. "Sońkę " musiałam przeczytać do Klubu Książki. Nastawiłam się na jego udziwnienia, poloty nie z tego świata. A tu zmiana, miłe zaskoczenie. Historia inna, stara, połączona z tą dziejącą się współcześnie. Najbardziej urzekła mnie prawdziwość historii, poparta językiem z okolic Walił i Gródka.

W zasadzie niezbyt polubiłam prozę Karpowicza. "Sońkę " musiałam przeczytać do Klubu Książki. Nastawiłam się na jego udziwnienia, poloty nie z tego świata. A tu zmiana, miłe zaskoczenie. Historia inna, stara, połączona z tą dziejącą się współcześnie. Najbardziej urzekła mnie prawdziwość historii, poparta językiem z okolic Walił i Gródka.

Do mnie ta historia nie przemówiła.

Do mnie ta historia nie przemówiła.

Czy można żyć w zgodzie z sobą, krzywdząc innych?

Czy można żyć w zgodzie z sobą, krzywdząc innych?

Historie, które lubię najbardziej: tajemnica, której odkrycie jest możliwe tylko po zgłębieniu jakijś historii.

Historie, które lubię najbardziej: tajemnica, której odkrycie jest możliwe tylko po zgłębieniu jakijś historii.

Nie jestem fanką kryminałów medycznych, ale ta książka była ciekawa. Nie na tyle jednak, aby sięgnąć po inne.

Nie jestem fanką kryminałów medycznych, ale ta książka była ciekawa. Nie na tyle jednak, aby sięgnąć po inne.

A co się stanie, gdy zajdę w ciążę? Co z moją pracą? Z przyjemnościami? Przyjaźnią?
Gdy zobaczysz po raz pierwszy swoje dziecko, wszystko się wyjaśni.
O tym jest ta książka.
Świetna.

A co się stanie, gdy zajdę w ciążę? Co z moją pracą? Z przyjemnościami? Przyjaźnią?
Gdy zobaczysz po raz pierwszy swoje dziecko, wszystko się wyjaśni.
O tym jest ta książka.
Świetna.

Kryminał rozłożony na czynnniki pierwsze.

Kryminał rozłożony na czynnniki pierwsze.

naiwna do potęgi.

naiwna do potęgi.

Książka wnosi wiele dobrego na temat choroby Alzheimera. Dobra literatura, ale mnie nie porwała.

Książka wnosi wiele dobrego na temat choroby Alzheimera. Dobra literatura, ale mnie nie porwała.

Starannie napisana książka. Ach, żeby lektorzy mieli tak silne oddziaływanie, jak w tej opowieści! Praca bibliotekarza byłaby tylko przyjemnością, a nie zamartwianiem się!

Starannie napisana książka. Ach, żeby lektorzy mieli tak silne oddziaływanie, jak w tej opowieści! Praca bibliotekarza byłaby tylko przyjemnością, a nie zamartwianiem się!

Prawdziwa Grochola, bez makijażu, za to z bagażem szkolnych wspomnień.

Prawdziwa Grochola, bez makijażu, za to z bagażem szkolnych wspomnień.

Ta książka ma w sobie coś, co mnie bardzo przeraziło: zostawienie ślepych ludzi na pastwę losu.

Ta książka ma w sobie coś, co mnie bardzo przeraziło: zostawienie ślepych ludzi na pastwę losu.

Dobra, ale nie bardzo dobra... To określa uczucia po przeczytaniu tej książki. A właściwie żadnych uczuć.

Dobra, ale nie bardzo dobra... To określa uczucia po przeczytaniu tej książki. A właściwie żadnych uczuć.

Czasami aż trudno uwierzyć, na jakie życie się zgadzamy.

Czasami aż trudno uwierzyć, na jakie życie się zgadzamy.

Bardzo dobry kryminał, mimo tego, że wiadomo "kto zabił"

Bardzo dobry kryminał, mimo tego, że wiadomo "kto zabił"

Historia, jakich wiele... Drażniły mnie tylko dialogi, za ich sztuczność. Autorka lepiej opowiada bez nich.

Historia, jakich wiele... Drażniły mnie tylko dialogi, za ich sztuczność. Autorka lepiej opowiada bez nich.

pochwała pracy detektywa i nic więcej

pochwała pracy detektywa i nic więcej