Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Egoistyczna książka. Nie dowiedziałam się nic o współczesnej Rosji, ale za to musiałam przebranąć przez ogromne ilości myśli, wspomnień, odczuć, przemyśleń, obaw autorki. Podmiot jeździ po różnych miastach rosyjskich, spędza tam jeden dzień, spotyka jedną podstawioną wcześniej osobę i zadaje jej jedno pytanie. Zero pogłębienia tematu. Zero spojrzenia szerszego na sytuację. Jedno pytanie w każdym mieście i tyle. Zero zainteresowania autorki światem zewnętrznym, poprzez tekst widzimy tylko wnętrze autorki, jej przemyślenia itp. A mnie to nie interesowało. Ja chciałam zobaczyć to wielkie imperium we współczesności a nie wspominki autorki z PRL. No porażka okrutna. A teraz spoiler: autorka przez cały tekst przeplata informacje, że coś złego jej się wydarzyło i jest teraz taka tym przytłoczona. I uwaga, ta wielka zła rzecz to zawrócenie jej z białoruskiej granicy i odwiezienie do Polski. No wow, tragedia i dramat. Okropnie egoistyczna książka. Odradzam. Jeśli chcecie przeczytać coś, co pokazuje jakie są postawy Rosjan wobec wojny i skąd one się wzięły i jak kształtowały to polecam „Za Putina” Ian Garner wyd. Prześwity. Tam autor sprzed ekranu komputera analizuje i łączy się z Rosjanami i wyciąga z tego więcej niż autorka podróżująca po miastach rosyjskich i patrzącą ciągle tylko wewnątrz siebie.