Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Przecież każdy wie, że psychiatra to szaleniec, który przejmuje od swoich pacjentów wszystkie ich choroby, prawda?"

"Obsesja" to kolejna książka młodej, ambitnej polskiej pisarki, która lubuje się w młodzieżowych tematach. Jej najnowsza powieść przyciąga wszystkim począwszy od kontrastującej kolorami okładki aż po intrygujący opis. Czekałam z niecierpliwością na tę książkę i po jej przeczytaniu mogę śmiało stwierdzić, że się nie zawiodłam a czas spędzony nad nią na pewno nie jest straconym.

Obsesja. Czym tak naprawdę jest obsesja? Myślenie o obiekcie naszego pożądania, przesadne gromadzenie informacji i materiałów, zdjęć na jej temat, wyimaginowane sceny i wydarzenia istniejące w głowie a nie mające odzwierciedlenia i prawa bytu w realnym świecie. Tak, chyba najłatwiej tak opisać obsesję. Niestety przekonała się o tym główna bohaterka naszej historii.
Joanna Skoczek jest lekarką stacjonującą w Szpitalu Wchodnim w Warszawie na oddziale psychiatrycznym. Już od pierwszych dni swoich praktyk bardzo często spóźnia się do pracy. Do Warszawy wróciła po rozwodzie ze swoim mężem aby ustabilizować swoje życie i zacząć je na nowo. Od pierwszych stron powieści angażujemy się w jej życie i codzienność, na początku ograniczającą się głównie do szpitala. Dziewczyna ma bujną wyobraźnię, chodzi na lekcje judo, ma mamę, która wiecznie mówi jej jak żyć i kota Kołtuna, nazwanego tak nie bez przyczyny. Asia, pomimo swojej chwilowej niechęci do płci przeciwnej i związków, mechanicznie zwraca uwagę na mężczyzn ją otaczających. Szczególnie tych przystojnych ;) Instynktownie kieruje swój wzrok na ich palce aby sprawdzić czy mają obrączkę albo chociaż ślad po niej. W pracy zaprzyjaźnia się z doktorem Karolem oraz rezydentką Urszulą, którzy towarzyszą jej w codziennych zmaganiach z trudnościami pracy na oddziale psychiatrii. Spędza z nimi mile czas, chodzi na wspólne obiady, jada czekoladę w przerwach między kolejnymi dawkami leków dla pacjentów. Pewnego dnia gdy Joanna schodzi do wspólnej szatni szpitalnej, spotyka na swojej drodze Łukasza, jak sądzi - pracownika pralni (ze względu na pchane przez niego wielkie wózki z brudną bielizną). Dziewczyna przyznaje sobie w duchu, że ten lekko zezowaty mężczyzna nieco ją przeraża i wprawia w zakłopotanie. Na jej drodze pojawia się również jej kolega z czasów studiów - przystojny lecz surowy chirurg Tomasz Stalowiec, bożyszcze żeńskiej części szpitala i wzór wszelkich cnót. Zarówno Łukasz jak i Tomek zaczynają zabiegać o względy młodej pani doktor na wszelakie możliwe sposoby. I nie byłoby to niczym dziwnym lecz Aśka pewnego dnia odkrywa w swojej szafce list - koperta z krzywo wyrysowanym sercem. Potem kolejny, nieco niepokojący. Innego dnia znika pacjentka. Po tym dniu wydarzenia nabierają tempa i przybierają co raz bardziej dziwny obrót. Joanna zaczyna dostawać kolejne niepokojące listy, ginie kolejna osoba.
Autorka wykreowała główną bohaterkę na dość specyficzną osobę. Joanna jest z jednej strony twardo stąpającą po ziemi kobietą lecz z drugiej strony wciąż wspomina swojego byłego męża. Jest pełna sprzeczności - twierdzi, że nie potrzebuje mężczyzn ale mimo wszystko pozwala im być blisko (jednak nie na tyle aby się z nimi związać). Do grona jej "wielbicieli" dołączają jeszcze inni mężczyźni, wszyscy oczarowani urokiem młodej pani doktor.

"Nie chciałam już być Aśką, która boi się głośno wypowiedzieć własne zdanie. Zamierzałam stać się silną, niezależną kobietą niepotrzebującą do szczęścia silnego ramienia mężczyzny."

Dziewczyna cały czas ma wrażenie, że ktoś ją śledzi, staje się co raz to bardziej przeczulona na tym punkcie. W książce poznajemy kulisy zawodu lekarza, autorka pokazuje nam jak wygląda normalny dzień z życia pracownika szpitala. Z innej perspektywy - poznajemy przemyślenia prześladowcy i towarzyszymy mu w jego kolejnych poczynaniach.

W książce podobał mi się styl pisarki. Pomimo, iż jest związany z tematyką hospitalizacji i szpitalną, język, którym posłużyła sie autorka nie jest językiem trudnym czy niezrozumiałym. Kiedy używała jakichś specjalistycznych nazw, praktycznie od razu wyjaśniała nam ich znaczenie dzięki czemu nie mieliśmy żadnych problemów dotyczących zrozumienia treści etc. Jeżeli chodzi o samą akcję powieści - czytelnik pochłaniający kolejne strony cały czas czuł oddech prześladowcy na ramieniu jednak nie mógł się odwrócić i sprawdzić kim jest seryjny morderca kobiet. Przez 3/4 książki jesteśmy zwodzeni i natrafiamy na przeróżne dowody świadczące o tym, że ta i ta osoba może być zabójcą. W kolejnym rozdziale winą za zbrodnie obarczamy kogo innego. Pomimo iż sądziłam, że wiem kto kryje się za tymi masakrami, ostatecznie byłam szczerze zdziwiona gdy okazało się, że byłam w błędzie. I to właśnie jest plus dobrej powieści kryminalnej! Akcja, dużo akcji i momenty zaskoczenia! Tak, to na pewno jest powód dla którego warto przeczytać "Obsesję".

Historia o Joannie Skoczek daje do myślenia i po jej przeczytaniu wysuwa mi się jedna myśl - PATRZ KOMU UFASZ! Kto dotrwa do ostatnich stron będzie wiedział co miałam na myśli ;) Jest to świetnie opowiedziana historia, pełna kapitalnych scen, przy których wyśmienicie się bawiłam. To było 399 stron dobrej rozrywki!! Polecam bardzo gorąco :)

Moja ocena: 7/10

"Przecież każdy wie, że psychiatra to szaleniec, który przejmuje od swoich pacjentów wszystkie ich choroby, prawda?"

"Obsesja" to kolejna książka młodej, ambitnej polskiej pisarki, która lubuje się w młodzieżowych tematach. Jej najnowsza powieść przyciąga wszystkim począwszy od kontrastującej kolorami okładki aż po intrygujący opis. Czekałam z niecierpliwością na tę...