Oczekiwania duże,rozczarowanie jeszcze większe.Odrazu zwracam się tu do wyjadaczy "kryminałów":nie zabierajcie się za to.Ziewanie i przewracanie oczami w moim przypadku, męczyłam to dosłownie.Książka przewidywalna,z opisami niekiedy jak z "Bravo girl" Mowa tu o opisie Robbiego jako pięknego ,bezczelnego brutala.Plus przeplatające się wątki wciąż innych postaci,robią w głowie mętlik,zwłaszcza z początku.No nie polecam.

Oczekiwania duże,rozczarowanie jeszcze większe.Odrazu zwracam się tu do wyjadaczy "kryminałów":nie zabierajcie się za to.Ziewanie i przewracanie oczami w moim przypadku, męczyłam to dosłownie.Książka przewidywalna,z opisami niekiedy jak z "Bravo girl" Mowa tu o opisie Robbiego jako pięknego ,bezczelnego brutala.Plus przeplatające się wątki wciąż innych postaci,robią w...

IG: @strazniczka_ksiazekx

Opis brzmi jak świetnie zapowiadający się thriller, prawda? Myślę, że właśnie przez tak mroczną zapowiedź moje oczekiwania wobec tej powieści były naprawdę wysokie. Pierwsze sto pięćdziesiąt stron przemęczyłam, akcja toczyła się bardzo powoli - wręcz w żółwim tempie - każdy rozdział był pisany z punktu widzenia innej postaci i miałam problem, żeby początkowo rozeznać się kto jest kim i o co tutaj tak naprawdę chodzi. Po tym ciężkim początku zaczęło robić się ciekawie i rzeczywiście mrocznie. Czy Nel skoczyła i rzeczywiście popełniła samobójstwo? A może ktoś jednak jej w tym pomógł?

Zabrakło mi tutaj trochę emocji, które zwykle towarzyszą mi przy czytaniu tego rodzaju powieści. Zabrakło napięcia. Książka do samego końca jest owiana sporą nutą tajemnicy, ale nie czułam się mocno zdeterminowana, aby odkryć te sekrety jak najszybciej; nie było tak, że nie mogłam się od niej oderwać. Nie domyśliłam się zakończenia, co jest sporym plusem. Sam styl pisania bardzo lekki, jednak momentami monotonny - w powieści jest dużo zbędnych opisów, które ciągną się niemiłosiernie i niepotrzebnie przeciągają fabułę. Sam potencjał i pomysł na historię naprawdę świetny, jednak wykonanie pozostawia trochę do życzenia.

Tak czy inaczej polecam, może komuś z Was przypadnie ona do gustu.

IG: @strazniczka_ksiazekx

Opis brzmi jak świetnie zapowiadający się thriller, prawda? Myślę, że właśnie przez tak mroczną zapowiedź moje oczekiwania wobec tej powieści były naprawdę wysokie. Pierwsze sto pięćdziesiąt stron przemęczyłam, akcja toczyła się bardzo powoli - wręcz w żółwim tempie - każdy rozdział był pisany z punktu widzenia innej postaci i miałam problem, żeby...

Z thrillerem to za wiele nie ma wspólnego..... jest mroczny klimat owszem, ale zdecydowanie to bardziej dramat psychologiczny. Strasznie ciężko się czytało. Co chwie zmiana perspektywy, obraz widziany oczami ciagle innych osob...... łatwo się pogubić. Nie podobało mi się, dokończyłam bo była dość krótka. Zakonczenie przewidywalne.......

Z thrillerem to za wiele nie ma wspólnego..... jest mroczny klimat owszem, ale zdecydowanie to bardziej dramat psychologiczny. Strasznie ciężko się czytało. Co chwie zmiana perspektywy, obraz widziany oczami ciagle innych osob...... łatwo się pogubić. Nie podobało mi się, dokończyłam bo była dość krótka. Zakonczenie przewidywalne.......

Klimat powieści delikatnie ''mroczny'', ale delikatnie.... Topielisko i ''ciemna, brudna woda" nie wystarczą, aby zrobić klimat. Tego oczekiwałam i tego mi osobiście zabrakło. Narracja mi odpowiadała, aczkolwiek same postacie nieciekawe. Niewyjaśnione wątki i brak motywów - a szkoda, bo z niektórych postaci dało się więcej wyciągnąć (zagadkowa staruszka, Nel Abbott, itd.). Brakowało mi jakiegoś wątku spajającego całość - w końcu już na początku mamy historię sprzed wielu lat. Czy to wszystko się jakoś ładnie łączyło? Niestety chyba nie.

Klimat powieści delikatnie ''mroczny'', ale delikatnie.... Topielisko i ''ciemna, brudna woda" nie wystarczą, aby zrobić klimat. Tego oczekiwałam i tego mi osobiście zabrakło. Narracja mi odpowiadała, aczkolwiek same postacie nieciekawe. Niewyjaśnione wątki i brak motywów - a szkoda, bo z niektórych postaci dało się więcej wyciągnąć (zagadkowa staruszka, Nel Abbott,...

Twórczość Pauli Hawkins do dzisiaj w moim przypadku spotyka się dość mieszanymi uczuciami. Zawsze mam do jej powieści jakieś uwagi, czasem mniejsze, czasem większe. Pomysły na fabułę zdecydowanie przebijają niejeden dobry kryminał. Natomiast jak to wygląda z wykonaniem?

Kilka dni przed śmiercią Nel Abbott dzwoni do swojej siostry. Jules nie odbiera, ignorując jej prośbę o pomoc. Nel umiera. Mieszkańcy miasteczka mówią, że „skoczyła”. A Jules musi wrócić do miejsca, z którego kiedyś uciekła miała nadzieję, że na dobre, aby zaopiekować się swoją piętnastoletnią siostrzenicą. Julia się boi. Dawno pogrzebanych wspomnień, starego młyna, świadomości, że Nel nigdy by tego nie zrobiła. Ale najbardziej boi się wody i zakola rzeki, które miejscowi nazywają Topieliskiem.

Czytałam ,,Zapisane w wodzie" zaraz po premierze książki, a przed kilkoma dniami wróciłam do niej ponownie. Już po kilku stronach przypomniałam sobie, czemu wcześniej byłam niezadowolona, chociaż miałam nadzieję, że z perspektywy czasu trochę inaczej odbiorę tę powieść.
Odbiór tej książki wywołał we mnie wiele emocji, głównie takich, przez które traciłam chęć do jakiegokolwiek funkcjonowania. Ta książka jest tak przygnębiająca. Nie sama historia, ale sposób, w jaki jest napisana. Czytając, momentami wzdychałam i kartkowałam dalej, ponieważ miałam już dość przemyśleń bohaterów i zdania, które wprost opisuje tę książkę. ,,Skoczyła, czy nie?"
Rozumiem, że powieść miała być dramatyczna, pełna grozy i niepewności, ale w tym wypadku moim zdaniem bohaterowie zostali wykreowani wręcz do przesady. Mam wrażenie, że autorka za bardzo chciała oddać klimat całej sprawy, ponieważ bohaterowie wyszli przy tym strasznie blado i wręcz nijak. Każdy był na swój sposób irytujący, a całe czytanie ciągnęło mi się niemiłosiernie i zrozpaczona wyglądałam końca, którego niestety nie było widać.

Intryga na swój sposób była naprawdę niezła, było dużo wątków, czasem ciężko było się już połapać, ale to mi się podobało. Najczęściej ten zabieg można spotkać w literaturze skandynawskiej, gdzie do samego końca nie jesteśmy w stanie sami rozwiązać sprawy.

Twórczość Pauli Hawkins do dzisiaj w moim przypadku spotyka się dość mieszanymi uczuciami. Zawsze mam do jej powieści jakieś uwagi, czasem mniejsze, czasem większe. Pomysły na fabułę zdecydowanie przebijają niejeden dobry kryminał. Natomiast jak to wygląda z wykonaniem?

Kilka dni przed śmiercią Nel Abbott dzwoni do swojej siostry. Jules nie odbiera, ignorując jej prośbę o...

Nie wszystkie szczegóły z książki pamiętam bo dawno ją czytałem ale książka wywarła na mnie ogromne wrażenie oczywiście pod aspektem pozytywnym.
To była moja pierwsza książka która wciągnęła mnie w ten świat.
Z czystym sercem polecam.

Nie wszystkie szczegóły z książki pamiętam bo dawno ją czytałem ale książka wywarła na mnie ogromne wrażenie oczywiście pod aspektem pozytywnym.
To była moja pierwsza książka która wciągnęła mnie w ten świat.
Z czystym sercem polecam.

Mocno przeciętny tytuł, spodziewałam się znacznie większych emocji!

Mocno przeciętny tytuł, spodziewałam się znacznie większych emocji!

Trzecia powieść Pani Hawkins, którą przeczytałam. I najlepsza moim zdaniem. Najciekawsza. Sposób narracji też na duży plus. Mniej psychologii a więcej akcji i tajemnic :) Polecam

Trzecia powieść Pani Hawkins, którą przeczytałam. I najlepsza moim zdaniem. Najciekawsza. Sposób narracji też na duży plus. Mniej psychologii a więcej akcji i tajemnic :) Polecam

"Zapisane w wodzie" to lektura, która niestety nie spełniła moich oczekiwań. Fabuła, chociaż zapowiadała się intrygująco, okazała się zbyt zagmatwana i czasami trudna do śledzenia. Wątki tajemnicze i napięcie, które obiecywały ciekawe zwroty akcji, często gubiły się w chaosie narracyjnym.

Autor, próbując budować atmosferę, sięgał po liczne opisy otoczenia, co sprawiało, że tempo akcji stawało się nie tylko powolne, ale także męczące. Nadmiar szczegółów wpływał negatywnie na płynność czytania i momentami trudno było utrzymać zaangażowanie w historię.

Postacie, choć zróżnicowane, nie zdołały mnie przekonać. Ich działania wydawały się czasami nieprzekonujące, a psychologia postaci była ukazana w sposób nie do końca przemyślany. Brakowało mi głębszego zarysowania charakterów, co sprawiało, że nie potrafiłem się z nimi utożsamić ani zainteresować ich losami.

Podsumowując, "Zapisane w wodzie" dla mnie okazało się rozczarowaniem. Mimo obiecującego początku, zawiłości fabularne, zbyt rozbudowane opisy i nieprzekonujące postaci sprawiły, że lektura ta nie pozostawiła we mnie pozytywnego wrażenia.

"Zapisane w wodzie" to lektura, która niestety nie spełniła moich oczekiwań. Fabuła, chociaż zapowiadała się intrygująco, okazała się zbyt zagmatwana i czasami trudna do śledzenia. Wątki tajemnicze i napięcie, które obiecywały ciekawe zwroty akcji, często gubiły się w chaosie narracyjnym.

Autor, próbując budować atmosferę, sięgał po liczne opisy otoczenia, co sprawiało, że...

Wciągnęła mnie ta historia, moim zdaniem bardzo dobrze oddany klimat tego miasteczka. Rzeczywiście narracja prowadzona przez tak wiele osób może być trochę chaotyczna, ale jak dla mnie to zdecydowanie dodaje książce coś pozytywnego. Trzeba rzeczywiście zagłębić się w ten świat, poprzypominać sobie kto kim jest i naprawdę skupić. Niektóre postacie faktycznie mogłyby być bardziej rozbudowane, ale i tak oceniam tę książkę naprawdę bardzo dobrze.

Wciągnęła mnie ta historia, moim zdaniem bardzo dobrze oddany klimat tego miasteczka. Rzeczywiście narracja prowadzona przez tak wiele osób może być trochę chaotyczna, ale jak dla mnie to zdecydowanie dodaje książce coś pozytywnego. Trzeba rzeczywiście zagłębić się w ten świat, poprzypominać sobie kto kim jest i naprawdę skupić. Niektóre postacie faktycznie mogłyby być...