Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po raz drugi zresztą, tym razem w oryginale.

Po raz drugi zresztą, tym razem w oryginale.

Myślałam, że od Siewcy Wiatru Kossakowskiej (bo Zbieracz Burz już nie dokończyłam) i pierwszego Kłamcy Ćwieka przeszedł mi sentyment do aniołów, tych upadłych i nie, demonów i wszystkiego tego co na około tego, że był na to czas i już nie ma. Ale opowiadania Agnieszki Hałas są po prostu świetne, niezwykle świeże i czyta mi się je niewiarygodnie dobrze. Może też dlatego, że są też trochę przewrotne :)

Myślałam, że od Siewcy Wiatru Kossakowskiej (bo Zbieracz Burz już nie dokończyłam) i pierwszego Kłamcy Ćwieka przeszedł mi sentyment do aniołów, tych upadłych i nie, demonów i wszystkiego tego co na około tego, że był na to czas i już nie ma. Ale opowiadania Agnieszki Hałas są po prostu świetne, niezwykle świeże i czyta mi się je niewiarygodnie dobrze. Może też dlatego, że...

czytałam dawno, więc ocena jest taka, jaką bym dała wtedy. książka, którą do teraz pamiętam :)

czytałam dawno, więc ocena jest taka, jaką bym dała wtedy. książka, którą do teraz pamiętam :)

czytałam ...naście razy i nadal mogę :)

czytałam ...naście razy i nadal mogę :)

pozycja dla każdego, komu wojna może wydawać się przygodą... mam nadzieję, że po przeczytaniu przestanie.

pozycja dla każdego, komu wojna może wydawać się przygodą... mam nadzieję, że po przeczytaniu przestanie.

bardzo zakręcona historia z dużą ilością robienia czytelnika w bambuko.

bardzo zakręcona historia z dużą ilością robienia czytelnika w bambuko.

Świetna książka, pierwsza od jakiegoś czasu, którą przeczytałam prawie jednym tchem w niecałe dwa dni.

Świetna książka, pierwsza od jakiegoś czasu, którą przeczytałam prawie jednym tchem w niecałe dwa dni.

Sam Peter V. Brett polecał, więc nie mogłam nie sprawdzić, dlaczego. Miał rację, "Honor Złodzieja" to wciągająca historia, w której w roli przewodnika występuje niejaki Drothe, pakujący się w przeróżne kłopoty. Wraz z nim i jego przyjaciółmi lub chwilowymi sojusznikami poznajemy różnorodny świat Ilddrekki oraz zasady rządzące obowiązujące Kamratów. Poznajemy też pewne elementy historii i mitologii świata, w którym przyszło mu się narodzić. Sztuka szermiercza jest tam na wysokim poziomie, więc razem z bohaterami książki również w nich uczestniczy i naprawdę im kibicujemy. Szczególnie, ze po swojej stronie Drothe ma Degana. Książkę naprawdę warto przeczytać, ponieważ nic w niej nie jest tak czywiste jakby mogło się wydawać.

Sam Peter V. Brett polecał, więc nie mogłam nie sprawdzić, dlaczego. Miał rację, "Honor Złodzieja" to wciągająca historia, w której w roli przewodnika występuje niejaki Drothe, pakujący się w przeróżne kłopoty. Wraz z nim i jego przyjaciółmi lub chwilowymi sojusznikami poznajemy różnorodny świat Ilddrekki oraz zasady rządzące obowiązujące Kamratów. Poznajemy też pewne...

Warto.

Warto.

Gra Endera jest perełką samą w sobie, ale Ksenocyd to jak dla mnie najlepsza pozycja w całej serii (póki co, bo czytam dalej i znów robi się ciekawie)

Gra Endera jest perełką samą w sobie, ale Ksenocyd to jak dla mnie najlepsza pozycja w całej serii (póki co, bo czytam dalej i znów robi się ciekawie)

Zima się Dukajowi udała na wyraz, gorzej z Latem. Ale podobno nie tylko ja tak uważam, a ponieważ Lato występuje tam marginalnie, więc dam tylko o jedną gwiazdkę mniej w ocenie.

Zima się Dukajowi udała na wyraz, gorzej z Latem. Ale podobno nie tylko ja tak uważam, a ponieważ Lato występuje tam marginalnie, więc dam tylko o jedną gwiazdkę mniej w ocenie.

Klasyka.

Klasyka.