Niestety nie jest to dobra książka.
Od połowy miałem wrażenie, że akcja rozłazi się w szwach. Autorce nie udało się zbudować przekonywujących związków przyczynowo - skutkowych, motywujących określone działania swoich bohaterów, co w moim przekonaniu jest warunkiem koniecznym dobrego kryminału.
Do końca pozostało dla mnie niejasne co łączyło dwóch osadzonych i dlaczego w ogóle Thora zostaje wynajęta do zbadania sprawy, ani też nie zrozumiałem zasad dziwacznej gry w zagadki. Cały wątek paranormalny z duchem nękającym rodzinę do której szła tragicznie zmarła opiekunka, na początku praktycznie równorzędny do głównej osi fabuły - stopniowo rozmył się we mgle. Jego wytłumaczenie dla mnie jest bezsensowne i sprawia, że cała ta historia z duchem traci znaczenie dla rozwiązania intrygi i staje się czymś sztucznie doczepionym. Pozbawiona logicznych wskazówek i zdana na gołą intuicję Thora szamocze się, sprawiając coraz bardziej wrażenie upierdliwej baby lubiącej wsadzać nos w nie swoje sprawy. Ogólnie cała powieść sprawiła na mnie kiepskie wrażenie kłębka niezręcznie pozlepianych pomysłów.
Rozczarowałem się, bo wcześniejsze książki Yrsy mi się podobały. Mam nadzieję, że to jednorazowe obniżenie poziomu. Z pewnością sięgnę po kolejne książki islandzkiej autorki, ale... za jakiś czas.

Niestety nie jest to dobra książka.
Od połowy miałem wrażenie, że akcja rozłazi się w szwach. Autorce nie udało się zbudować przekonywujących związków przyczynowo - skutkowych, motywujących określone działania swoich bohaterów, co w moim przekonaniu jest warunkiem koniecznym dobrego kryminału.
Do końca pozostało dla mnie niejasne co łączyło dwóch osadzonych i dlaczego w...